จักรวรรดิเยอรมัน (ค.ศ. 1848–1849)
จักรวรรดิเยอรมัน (เยอรมัน: Deutsches Reich) เป็นความพยายามรวมรัฐเยอรมันภายในสมาพันธรัฐเยอรมันให้เป็นหนึ่งเดียว เพื่อสร้างรัฐชาติเยอรมนีแต่ไม่ประสบผลสำเร็จ จักรวรรดิก่อตั้งขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ. 1848 ในระหว่างการปฏิวัติเยอรมันโดยรัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ต โดยรัฐสภาได้เลือกอาร์ชดยุกโยฮันแห่งออสเตรียเป็นประมุขแห่งรัฐชั่วคราวในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ต่อมาเมื่อวันที่ 28 มีนาคม ค.ศ. 1849 มีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญและรัฐสภาได้เลือกพระมหากษัตริย์ปรัสเซีย พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 เป็นพระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญของจักรวรรดิ ภายใต้พระอิสริยยศ ‘จักรพรรดิแห่งชาวเยอรมัน’ อย่างไรก็ตาม จักรวรรดิยุติลงในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1849 เมื่อรัฐบาลกลางเยอรมันถูกคณะกรรมาธิการกลางสหพันธรัฐแทนที่
จักรวรรดิเยอรมัน Deutsches Reich (เยอรมัน) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1848–1849 | |||||||||
.png) ดินแดนควบคุมและอ้างสิทธิ์ของจักรวรรดิเยอรมัน:
| |||||||||
| สถานะ | กึ่งรัฐ | ||||||||
| เมืองหลวง | แฟรงก์เฟิร์ต | ||||||||
| เดมะนิม | ชาวเยอรมัน | ||||||||
| การปกครอง | สมาพันธรัฐระบบรัฐสภา ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ ภายใต้ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ | ||||||||
| จักรพรรดิแห่งชาวเยอรมันจากการคัดเลือก | |||||||||
• 1849 | ฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 | ||||||||
| ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ | |||||||||
• 1848-1849 | อาร์ชดยุกโยฮัน | ||||||||
| นายกรัฐมนตรี | |||||||||
• 1848 (คนแรก) | เจ้าชายคาร์ลแห่งไลนิงเงิน | ||||||||
• 1849 (คนสุดท้าย) | August Ludwig zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg | ||||||||
| สภานิติบัญญัติ | รัฐสภาแห่งชาติแฟรงก์เฟิร์ต | ||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | ความร่วมมือแห่งยุโรป | ||||||||
| 1848 | |||||||||
| 28 มีนาคม ค.ศ. 1849 | |||||||||
| 31 พฤษภาคม 1849 | |||||||||
• ฟื้นฟูสมาพันธรัฐเยอรมัน | 1850 | ||||||||
| |||||||||
1: พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 ได้รับการเสนอมงกุฎจักรพรรดิ แต่พระองค์ทรงปฏิเสธที่จะ "สวมมงกุฎจากรางน้ำ"[1] | |||||||||
.svg)
รัฐสภาแห่งชาติเยอรมัน (รัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ต) มองตนเองในฐานะรัฐสภาของจักรวรรดิใหม่และออกกฎหมายหลวงจำนวนมาก รัฐสภาได้จัดตั้งรัฐบาลชั่วคราวและก่อตั้งกองเรือแรกของเยอรมนีทั้งหมด ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1849 บรรดารัฐเยอรมันใหญ่อย่างออสเตรียและปรัสเซียบีบบังคับให้สมาชิกรัฐสภาลาออก รัฐบาลชั่วคราวดำรงอยู่จนถึงเดือนธันวาคมของปีนั้น ในฤดูร้อน ค.ศ. 1851 มีการฟื้นฟูบุนเดิสทาคแห่งสมาพันธรัฐเยอรมัน ส่งผลให้กฎหมายที่ผ่านในช่วงจักรวรรดิเป็นโมฆะ อย่างไรก็ตาม ในบุนเดิสทาคหรือบรรดารัฐต่าง ๆ ก็ไม่เคยมีมุมมองต่อรัฐบาลชั่วคราวว่ากระทำอย่างผิดกฎหมาย
ความเป็นมา
แก้รัฐนี้ก่อตั้งขึ้นโดยรัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ตในฤดูใบไม้ผลิปี 1848 หลังการปฏิวัติเดือนมีนาคม จักรวรรดิสิ้นสุดลงในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1849 เมื่อรัฐบาลกลางเยอรมันถูกแทนที่ด้วยคณะกรรมาธิการกลางสหพันธรัฐ โดยจักรวรรดิพยายามดิ้นรนเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากทั้งรัฐเยอรมันและรัฐต่างประเทศ รัฐเยอรมันซึ่งเป็นตัวแทนโดยการประชุมสหพันธรัฐแห่งสมาพันธรัฐเยอรมัน เมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1848 ยอมรับกลางรัฐบาลเยอรมัน อย่างไรก็ตาม ในเดือนต่อๆ มา รัฐเยอรมันที่ใหญ่กว่าไม่ยอมรับกฤษฎีกาและกฎหมายของรัฐบาลกลางเยอรมันและรัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ตเสมอไป
คำสั่งรัฐธรรมนูญลำดับแรกของจักรวรรดิคือกฎหมายจักรวรรดิเกี่ยวกับการริเริ่มอำนาจกลางชั่วคราวสำหรับเยอรมนี เมื่อวันที่ 28 มิถุนายน ค.ศ. 1848 ตามคำสั่งนี้ รัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ตได้จัดตั้งสำนักไรช์สเวอร์เวเซอร์ (ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในฐานะพระมหากษัตริย์ชั่วคราว) และรัฐมนตรีของจักรวรรดิ คำสั่งตามรัฐธรรมนูญฉบับที่สอง คือ รัฐธรรมนูญแฟรงก์เฟิร์ต เมื่อวันที่ 28 มีนาคม ค.ศ. 1849 โดยได้รับการยอมรับจากรัฐในเยอรมนี 28 รัฐ แต่ไม่ใช่กับรัฐที่ใหญ่กว่า อย่างปรัสเซียพร้อมด้วยรัฐอื่นๆในเยอรมนีซึ่งบีบให้รัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ตต้องยุบสภา
อำนาจรัฐ ดินแดน และประชาชน
แก้รัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ตมองว่าตัวเองเป็นสภานิติบัญญัติแห่งชาติของเยอรมนี ดังที่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนในกฎหมายจักรวรรดิที่เกี่ยวข้องกับการประกาศกฎหมายจักรวรรดิและกฤษฎีกาของอำนาจกลางชั่วคราว ตั้งแต่วันที่ 27 กันยายน ค.ศ. 1848[2] และที่ได้ออกกฎหมายก่อนหน้านี้ เช่น กฎหมายวันที่ 14 มิถุนายน ที่มีการสถาปนากองทัพเรือแห่งจักรวรรดิ และกฎหมายที่โดดเด่นที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงคือ ประกาศสิทธิขั้นพื้นฐานของชาวเยอรมัน เมื่อวันที่ 27 ธันวาคม ค.ศ. 1848[3]
อำนาจกลางหรือรัฐบาลกลางประกอบด้วย อาร์ชดยุกโยฮัน ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค และรัฐมนตรีที่พระองค์แต่งตั้ง โดยปกติพระองค์จะแต่งตั้งนักการเมืองที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ต อย่างน้อยจนถึงเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1849 เมื่อรัฐมนตรีรายหนึ่งคือนายพลเอดูอาร์ด ฟอน พิคเกอร์แห่งปรัสเซีย ถูกเรียกเก็บเงินกับกองกำลังรัฐบาลกลางและป้อมปราการของรัฐบาลกลางของสมาพันธรัฐเยอรมัน รัฐบาลกลางไม่มีอำนาจในการปกครองมากนัก เนื่องจากฝ่ายบริหารยังคงอยู่ในมือของรัฐเดี่ยว ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1849 พยว่ามี 105 คนทำงานให้กับรัฐบาลกลาง (เทียบกับ 10 คนในการประชุมของรัฐบาลกลาง)[4]
รัฐสภาแฟรงก์เฟิร์ตสันนิษฐานโดยทั่วไปว่าอาณาเขตของสมาพันธรัฐเยอรมันเป็นอาณาเขตของรัฐใหม่นี้ด้วย บุคคลนั้นจะเป็นชาวเยอรมันหากเขาอยู่ภายใต้รัฐหนึ่งรัฐหนึ่งในจักรวรรดิเยอรมัน (มาตรา 131 รัฐธรรมนูญแฟรงก์เฟิร์ต) นอกจากนี้ยังหารือถึงอนาคตของดินแดนอื่นๆ ที่ชาวเยอรมันอาศัยอยู่ สมาชิกรัฐสภาบางครั้งอ้างถึงดินแดนอื่นที่มีการพูดภาษาเยอรมันเป็นส่วนใหญ่ บางครั้งก็อ้างถึงสิทธิทางประวัติศาสตร์ บางครั้งก็อ้างถึงการพิจารณาทางทหาร (ตัวอย่างเช่น หนึ่งในข้อโต้แย้งที่คัดค้านการเป็นรัฐเอกราชของโปแลนด์เพราะกลัวว่าจะอ่อนแอเกินไปที่จะทำหน้าที่เป็นรัฐกันชนกับรัสเซีย) โดยดินแดนที่มีการโต้แย้งมากที่สุดแห่งหนึ่งคือชเลสวิช
อ้างอิง
แก้- ↑ Encyclopædia Britannica Vol. 2 p. 1078.
- ↑ Schlang, Christiane; Penzkofer, Joëlle; Roos, Matthias; Waterstraat, Peter; Wende, Michael (2024-03-27). "Investition in die Zukunft – Die Aufgaben der unteren Gesundheitsbehörde im Bereich psychische Gesundheit am Beispiel des Frankfurter Gesundheitsamtes". ASU Arbeitsmedizin Sozialmedizin Umweltmedizin. 2024 (04): 210–213. doi:10.17147/asu-1-350363. ISSN 0944-6052.
- ↑ Willoweit, Dietmar; Schlinker, Steffen (2019), "4. Kapitel. Die Landeshoheit im Rahmen der Reichsverfassung (1648–1740)", Deutsche Verfassungsgeschichte, Verlag C.H.BECK oHG, pp. 165–198, สืบค้นเมื่อ 2024-05-20
- ↑ "Kürt G. A. Jeserich <italic>et al.</italic>, editors. <italic>Deutsche Verwaltungsgeschichte</italic>. Volume 1, <italic>Vom Spätmittelalter bis zum Ende des Reiches</italic>; volume 2, <italic>Vom Reichsdeputationshauptschluss bis zur Auflösung des Deutschen Bundes</italic>. Stuttgart: Deutsche. 1983. Pp. xxiv, 941; xxi, 81l. DM 258; DM 258". The American Historical Review. 1985-04. doi:10.1086/ahr/90.2.442. ISSN 1937-5239.
{{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=(help)
หนังสืออ่านเพิ่ม
แก้- Ralf Heikaus: Die ersten Monate der provisorischen Zentralgewalt für Deutschland (Juli bis Dezember 1848). PhD thesis. Peter Lang, Frankfurt am Main [u. a.] 1997, ISBN 3-631-31389-6
 | บทความประเทศเยอรมนีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |