จักรพรรดิคาซัง
จักรพรรดิคาซัง (ญี่ปุ่น: 花山天皇, 29 พฤศจิกายน 1511 - 17 มีนาคม 1551) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 65 ของญี่ปุ่น[1] อ้างอิงจากการสืบราชสันตติวงศ์ตามประเพณี[2] รัชสมัยของจักรพรรดิคาซังกินเวลาจาก ปี พ.ศ. 1527 ถึงปี พ.ศ. 1529[3]
| จักรพรรดิคาซัง | |
|---|---|
 | |
| จักรพรรดิองค์ที่ 65 ของญี่ปุ่น | |
| 24 กันยายน 1527 - 1 สิงหาคม 1529 | |
| พิธีราชาภิเษก | 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 1527 |
| ไดโจไซ | 4 มกราคม พ.ศ. 1529 |
| รัชกาลก่อนหน้า | จักรพรรดิเอ็งยู |
| รัชกาลถัดไป | จักรพรรดิอิจิโจ |
| พระราชสมภพ | 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 1511 |
| สวรรคต | 17 มีนาคม พ.ศ. 1551 (39 ปี) |
| ฝังพระบรมศพ | 26 มีนาคม พ.ศ. 1551 |
| พิธีฉลองการเจริญวัย | 17 มีนาคม พ.ศ. 1525 |
| พระราชบิดา | จักรพรรดิเรเซ |
| พระราชโอรส-ธิดา | เจ้าชายอะกินะริ |
พระราชประวัติแก้ไข
ก่อนที่พระองค์จะขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ พระนามเดิมของพระองค์คือ เจ้าชายโมโรซาดะ（ญี่ปุ่น: 師貞親王)[4] เจ้าชายโมโรซาดะเป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ของ จักรพรรดิเรเซ พระมารดาของพระองค์คือ ฟูจิวาระ โนะ คาเนโกะ ไคชิ ซึ่งเป็นบุตรสาวของ เซ็ชโช ฟูจิวาระ โนะ โคเรทาดะ นอกจากนี้พระองค์ยังเป็นพระเชษฐาของ จักรพรรดิซังโจ[5]
เหตุการณ์ในพระชนมชีพของจักรพรรดิคาซังแก้ไข
พระองค์มีพระชนมายุ 17 พรรษา ในขณะสืบราชสันตติวงศ์[6]
- 6 ตุลาคม 1527 (วันที่ 27 เดือน 8 ปี เออิคัง ที่ 2) : ในปีที่ 15 ของ จักรพรรดิเอ็งยู (円融天皇十五年）พระองค์สละราชบัลลังก์ และได้รับการสืบทอดโดยพระราชนัดดา หลังจากนั้นไม่นาน จักรพรรดิคาซังได้เสด็จขึ้นสืบราชบัลลังก์[7]
- พ.ศ. 1528 (คันนา ปีที่ 1 เดือน 4): Fujiwara no Tokiakira และน้องชายของเขา Yasusuke ต่อสู้กับ Fujiwara no Skitaka และ Oe-no Masahira ในการต่อสู้ด้วยดาบในเกียวโต มาซาฮิระเสียนิ้วมือซ้าย สองพี่น้องหนีไป และหลังจากค้นหาอย่างถี่ถ้วนแล้ว โทกิอากิระก็ถูกค้นพบใน จังหวัดโอมิ[5]
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 花山天皇 (65)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 72.
- ↑ Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 300–302; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki,p. 192; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 148–150., p. 148, ที่ Google Books
- ↑ Titsingh, p. 148; Varley, p. 192; Brown, p. 264; prior to Emperor Jomei, the personal names of the emperors (their imina) were very long and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
- ↑ 5.0 5.1 Titsingh, p. 148.
- ↑ Titsingh, p. 148; Brown, p. 300.
- ↑ Titsingh, p. 148; Brown, pp. 300; Varley, p. 44; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.