วิกิพีเดีย

คำ ผกา

นักเขียนและพิธีกรชาวไทย

ลักขณา ปันวิชัย ชื่อเล่น แขก เกิดเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2515 ที่อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ เป็นนักเขียนที่เป็นรู้จักในฐานะนักเขียนคอลัมน์เรื่อง "กระทู้ดอกทอง" และพิธีกรในสถานีวอยซ์ทีวี

ลักขณา ปันวิชัย
คำ ผกา ใน พ.ศ. 2562
คำ ผกา ใน พ.ศ. 2562
เกิด28 มิถุนายน พ.ศ. 2515 (51 ปี)
จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย
นามปากกา
  • คำ ผกา
  • ฮิมิโตะ ณ เกียวโต
  • คำปัน ณ ปันนา
อาชีพนักเขียน, พิธีกร
สัญชาติไทย
การศึกษาปริญญาโท
จบจากมหาวิทยาลัยเกียวโต
แนวสะท้อนสังคม
ผลงานที่สำคัญกระทู้ดอกทอง
ช่วงปีที่ทำงานพ.ศ. 2545 – ปัจจุบัน

ในอดีตได้ทำงานเป็น ครู นักข่าว คอลัมนิสต์ และ ล่าม เคยถ่ายภาพเปลือยให้แก่นิตยสาร GM Plus[1] และถ่ายภาพเปลือยตัวเองเพื่อแสดงความเห็นในคดีระหว่างพนักงานอัยการ กับอำพล ตั้งนพกุล[2]

ในขณะที่เป็นนักเขียนเธอได้มีนามปากกาหลายชื่อ ได้แก่ "คำ ผกา", "ฮิมิโตะ ณ เกียวโต" และ "คำปัน ณ ปันนา"

ประวัติ แก้

ลักขณา ปันวิชัย มีชื่อเล่นว่า "แขก" เกิดและโตที่บ้านสันคะยอม อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ เข้าศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาที่โรงเรียนดาราวิทยาลัย ต่อมาได้จบการศึกษาระดับปริญญาตรีทางด้านประวัติศาสตร์จากคณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หลังจากจึงได้ทำงานเป็นนักข่าวของอสมท[3]และครูสอนวิชาสังคมศึกษาที่โรงเรียนดาราวิทยาลัย ก่อนที่จะได้รับทุนมมบูโชไปศึกษาต่อในระดับปริญญาโทและเอก ที่มหาวิทยาลัยเกียวโต ประเทศญี่ปุ่น ในคณะ Graduate School of Asian and African Area Studies (ASAFAS) ภายหลังจบปริญญาโทในด้านเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา (Southeast Asian Studies) เธอได้วางแผนทำดุษฎีนิพนธ์ในระดับปริญญาเอกในหัวข้อสตรีนิยม แต่ได้ยกเลิกการเรียนปริญญาเอก เนื่องจากมีเหตุผลส่วนตัวบางประการ[4]

ในช่วง พ.ศ. 2553 เธอได้ออกหนังสือสนับสนุนทางการเมืองกับกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ

ลักขณาเป็นนักเขียนที่มีแนวคิดร่วมสมัย โดยเฉพาะมุมมองที่ถนัดทางด้านสตรีนิยม มีสไตล์การเขียนที่เป็นเอกลักษณ์และก่อให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์เป็นอย่างมากโดยเฉพาะข้อสงสัยต่อองค์ความรู้เกี่ยวกับชนบทของเธอ ผลงานของเธอที่มีชื่อเสียงปรากฏอยู่ในมติชนสุดสัปดาห์ ในคอลัมน์ชื่อ "กระทู้ดอกทอง" โดยใช้นามปากกาว่า "คำ ผกา"[5] และคอลัมน์ "จดหมายจากเกียวโต" โดยใช้นามปากกา "ฮิมิโตะ ณ เกียวโต" ซึ่งได้มีการตีพิมพ์รวมเล่มแล้ว

ลักขณาเขียนบทความประจำให้แก่นิตยสารหลายเล่ม เช่น ดิฉัน ("คลุกข้าว-ซาวเกลือ"), มติชนสุดสัปดาห์, อ่าน ("หล่อนอ่าน"), VOLUME, HUG ("ผู้หญิงขั้วบวก") ฯลฯ และยังมีผลงานพ็อกเก็ตบุครวมบทความต่าง ๆ ทั้งยังเป็นผู้ดำเนินรายการ คิดเล่นเห็นต่างกับคำผกา ร่วมกับ อรรถ บุนนาค ซึ่งเป็นรายการที่วิพากษ์วิจารณ์ประเด็นต่าง ๆ ที่เป็นที่สนใจของสังคม (ต่อมาใน พ.ศ. 2558 รายการคิดเล่นเห็นต่างได้กลับมาออกอากาศอีกครั้ง โดยเปลี่ยนผู้ดำเนินรายการร่วม แต่คำผกายังคงเป็นผู้ดำเนินรายการเช่นเดิม)และยังเป็นผู้ดำเนินรายการดีว่าคาเฟ่[6] ร่วมกับ วันรัก สุวรรณวัฒนา มนทกานติ รังสิพราหมณกุล จิตต์สุภา ฉิน อินทิรา เจริญปุระ อรรถ บุนนาค กรกฎ พัลลภรักษา และ พรรณิการ์ วานิช ซึ่งเป็นรายการผู้หญิงที่เป็นการรวบรวมเนื้อหาสาระและบันเทิงในมุมมองของผู้หญิง มีการวิพากษ์วิจารณ์ประวัติศาสตร์ สังคม วัฒนธรรม และบันเทิงทั้งในและต่างประเทศ โดยรายการดังกล่าวออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์วอยซ์ทีวี ต่อมาเข้าเป็นพิธีกรในรายการ ทูไนท์ไทยแลนด์

ในช่วงต้น พ.ศ. 2558 ก่อนที่จะแยกไปตั้งรายการของตัวเองในชื่อ อินเฮอร์วิว ออกอากาศในช่วงค่ำ จนกระทั่งสถานีปรับลดรายการในช่วงปลายปี พ.ศ. 2560 (ปัจจุบันออกทางออนไลน์ช่องยูทูบ วอยซ์ทีวี โดยใช้ชื่อว่า "อินเฮอร์อายส์" โดยมีผู้ดำเนินรายการสลับกัน) ลักขณากลับเข้าร่วมเป็นพิธีกรในทูไนท์ไทยแลนด์อีกครั้ง และในปี พ.ศ. 2561 เป็นพิธีกรในคลิปสั้นทางเพจ Voice TV 21 ชื่อ "คำเมือง กับ คำผกา" นำเสนอคำศัพท์ภาษาท้องถิ่นภาคเหนือประกอบกับการนำเสนอบริบทเหตุการณ์ปัจจุบันที่น่าสนใจ, ปี พ.ศ. 2564 ได้จัดรายการ "แซ่มลื้ม" ซึ่งเป็นรายการสดที่เป็นรูปแบบการวิเคราะห์ข่าวโดยนำเสนอโดยใช้ภาษาท้องถิ่นภาคเหนือเป็นหลัก (ซึ่งต่อมา วอยซ์ทีวีได้ต่อยอดชื่อรายการดังกล่าวโดยนำไปใช้เป็นชื่อผลิตภัณฑ์น้ำพริกคางกุ้งที่วอยซ์ทีวีเป็นผู้จัดจำหน่ายผ่านช่องทางตลาดออนไลน์)

ด้วยเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่โดดเด่น คือใช้คำพูดแรง ๆ และวิจารณ์ทั้งรัฐบาล ตลอดจนบุคคล หรือกลุ่มบุคคลที่มีจุดยืนสนับสนุนรัฐบาลแบบตรงไปตรงมาพูดจาฉะฉาน กล้าถามตรง ๆ ทำให้เธอได้รับความนิยมมากในหมู่ราษฎรในช่วงการประท้วงในประเทศไทย พ.ศ. 2563–2565[ต้องการอ้างอิง]

พ.ศ. 2564 เป็นพิธีกรในช่องยูทูบ "โค๊ชแขก" (Coach Khaek) และพิธีกรรับเชิญช่องยูทูบ "Daily Topics" ในเครือข่ายทีวีออนไลน์ "สโป๊กดาร์กทีวี" (ปัจจุบัน ได้ยุติ[7]การทำงานร่วมกันแล้ว)

ผลงานที่ตีพิมพ์เป็นเล่ม แก้

นามปากกา คำ ผกา
  • Open House 2 (2545 รวมบทความของนักเขียนหลายคน)
  • คืนวันพุธ (เรื่องสั้น) ใน อิสตรีอีโรติก (2545 รวมเรื่องสั้นของนักเขียนหลายคน)
  • กระทู้ดอกทอง (2546 รวมบทความวิจารณ์วรรณกรรมที่เคยตีพิมพ์ในสยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์[8])
  • รักเธอ (เรื่องสั้น) ใน ชู้ รักนอกใจ (2546 รวมเรื่องสั้นของนักเขียนหลายคน)
  • เซี่ยงไฮ้เบบี้ (2546 นวนิยายกึ่งอัตชีวประวัติ แปลจากผลงานของเว่ย ฮุ่ย)
  • ฉัน-บ้า-กาม (2547)
  • รักไม่เคยชิน (2547)
  • เรียกฉันว่า...ผู้หญิงพิเศษ (2547 รวมบทความของนักเขียนหลายคน)
  • เกียวโต คู่มือท่องเที่ยวญี่ปุ่นด้วยตนเอง (2552 เขียนร่วมกับกรกฎ พัลลภรักษา)
  • ส้นสูง สโนไวท์ ลิปสติก (2552 เขียนร่วมกับกุสุมาลย์ ณ กำพู)
  • บนเตียงเดี่ยว (เรื่องสั้น) ใน ริมฝีปาก (รวมเรื่องสั้นของนักเขียนหลายคน)
  • ก็ไพร่นิค่ะ (2553)
  • เปิด เปลื้อง เปลือย คำ ผกา (2554)
นามปากกา ฮิมิโตะ ณ เกียวโต
  • จดหมายจากเกียวโต (2545 รวมบทความสัพเพเหระเกี่ยวกับญี่ปุ่นที่เคยตีพิมพ์ในสยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์[9])
  • จดหมายจากสันคะยอม (2546)
  • ยำใหญ่ใส่ความรัก (2546)
  • ยุให้รำตำให้รั่ว (2548 รวมบทความจากคอลัมน์ชื่อเดียวกันที่เคยตีพิมพ์ในสยามรัฐสัปดาหวิจารณ์[10])
  • โสดสนุกสูตรอร่อย (2550)
  • เกียวโต รักเธอมากขึ้นทุกวัน (2552)
  • จักรวาลในสวนดอกไม้ (2552) ISBN : 9789744752383
  • เมนูปรารถนา
  • คลุกข้าวซาวเกลือ (2554 รวมบทความจากคอลัมน์ชื่อเดียวกันที่เคยตีพิมพ์ในนิตยสารดิฉัน)
  • ติด (เรื่องสั้น) ใน สามัคคีเพศ (2554)
  • เกียวโตที่รัก โตเกียวที่คิดถึง (2558) ร่วมกับณัฐพงศ์ ไชยวานิชย์ผล
นามปากกา คำปัน ณ ปันนา[11]
  • คืนนี้ฉันไม่อยากนอนกับใคร (เรื่องสั้น) ใน ทำไมเธอร้องไห้ (2549 รวมเรื่องสั้นของนักเขียนหลายคน)

ผลงานสื่อ แก้

  • รายการ Diva Cafe ทางช่อง Voice TV (2556)
  • รายการ คิดเล่นเห็นต่างกับคำผกา ทางช่อง Voice TV (2558)
  • รายการ Talking Thailand (เดิมชื่อ Tonight Thailand) ทางช่อง Voice TV (2558–ปัจจุบัน)
  • รายการ In Her Eyes ทางช่อง Voice TV (2563–ปัจจุบัน)
  • รายการ แซ่มลื้ม ทางช่อง Voice TV
  • รายการ Daily Topics (เป็นพิธีกรรับเชิญร่วมกับจอห์น วิญญู วงศ์สุรวัฒน์) ทางช่องเครือข่าย SpokeDark TV
  • รายการ โค้ชแขก ทางช่องเครือข่าย SpokeDark TV (2564–2565)[12][13][14]
  • รายการ ข่าวจบคนไม่จบ ทางช่องข่าวสด

อ้างอิง แก้

  1. ↑ ผู้จัดการ, คุยกับคอลัมนิสต์สาว "คำ ผกา" หลังเปลือยเรื่องเซ็กซ์, 2547.
  2. ↑ ประชาไท, คำ ผกา: เปลือยกาย เปิดใจ ไม่เกลียดชัง เก็บถาวร 2012-03-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Fri, 2011-12-02 18:18.
  3. ↑ ชีวประวัติ คำผกา[ลิงก์เสีย]
  4. ↑ Chiang Mai City Life, Mightier than the Sword: an interview with post feminist writer and thinker Kham Phaka, 2552
  5. ↑ "นักเขียนที่มีแนวคิดร่วมสมัย". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-07-13. สืบค้นเมื่อ 2010-03-20.
  6. ↑ วอยซ์ทีวี, เตรียมพบกับ 3 สาว Divas Cafe' เก็บถาวร 2013-06-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2555.
  7. ↑ "แขก คำผกา ย้ำไม่เสียใจ รายการถูกถอด เพิ่งรู้รายละเอียด ปิดเพจ - ลบคลิปรายการ". tnews. 2022-07-07.
  8. ↑ "บทความหนังสือ กระทู้ดอกทอง". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-07. สืบค้นเมื่อ 2010-03-21.
  9. ↑ "บทความหนังสือ จดหมายจากเกียวโต". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2010-03-21.
  10. ↑ "บทความหนังสือ ยุให้รำตำให้รั่ว". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2010-03-21.
  11. ↑ โพสิชันนิง, คำ ผกา นักเขียนหญิงร้อนแรงแห่งยุคสมัย เก็บถาวร 2011-06-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2548.
  12. ↑ "โค้ชแขก EP1: จบปัญหาดราม่าตู้เย็นที่มีกันทุกครัวเรือนและออฟฟิศ". YouTube. 2021-01-05. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-01-06. สืบค้นเมื่อ 2022-07-08.
  13. ↑ ""คำผกา" รับเสียใจหลังช่อง "SpokeDark" ลบคลิป แต่ยอมรับได้เพราะเป็นสิทธิของเจ้าของรายการ". สยามรัฐ. 2022-07-07. สืบค้นเมื่อ 2022-07-08.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  14. ↑ "ดราม่าฟ้าผ่า ! SpokeDark ลบรายการโค้ชแขก - แขก คำผกา ลั่นเลิกคบ เพราะเหตุนี้." kapook.com. 2022-07-06. สืบค้นเมื่อ 2022-07-08.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=คำ_ผกา&oldid=11434617"