คริสเตียน บี. แอนฟินเซน
คริสเตียน โบห์เมอร์ แอนฟินเซน จูเนียร์ (อังกฤษ: Christian Boehmer Anfinsen, Jr.; 26 มีนาคม ค.ศ. 1916 – 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1995) เป็นนักชีวเคมีชาวอเมริกัน เกิดในครอบครัวชาวอเมริกันเชื้อสายนอร์เวย์ที่เมืองโมเนสเซน รัฐเพนซิลเวเนีย เป็นบุตรของโซฟี (นามสกุลเดิม รัสมุสเซน) และคริสเตียน โบห์เมอร์ แอนฟินเซน ซีเนียร์ ช่วงทศวรรษที่ 1920 ครอบครัวของแอนฟินเซนย้ายไปอยู่ที่เมืองฟิลาเดลเฟีย แอนฟินเซนเรียนที่วิทยาลัยสวาร์ธมอร์จนจบปริญญาตรีในปี ค.ศ. 1937 สองปีต่อมาเขาเรียนจบปริญญาโทสาขาเคมีอินทรีย์จากมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย ในปีเดียวกัน ห้องปฏิบัติการคาลส์เบิร์กของมูลนิธิอเมริกัน-สแกนดิเนเวียนที่กรุงโคเปนเฮเกน ประเทศเดนมาร์กมอบตำแหน่งสมาชิกให้แก่แอนฟินเซนในฐานะผู้พัฒนาวิธีการใหม่ในการวิเคราะห์โครงสร้างโปรตีนเชิงซ้อนและการตั้งชื่อเอนไซม์ ในปี ค.ศ. 1941 แอนฟินเซนทำงานที่ภาควิชาชีวเคมีของโรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด เขาเรียนจบปริญญาเอกสาขาชีวเคมีที่นั่นในอีกสองปีต่อมา[1]
คริสเตียน บี. แอนฟินเซน | |
---|---|
แอนฟินเซนในปี ค.ศ. 1969 | |
เกิด | คริสเตียน โบห์เมอร์ แอนฟินเซน จูเนียร์ 26 มีนาคม ค.ศ. 1916 โมเนสเซน รัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา |
เสียชีวิต | พฤษภาคม 14, 1995 แรนดอลส์ทาวน์ รัฐแมริแลนด์ สหรัฐอเมริกา | (79 ปี)
สัญชาติ | อเมริกัน |
ศิษย์เก่า |
|
มีชื่อเสียงจาก | |
รางวัล | รางวัลโนเบลสาขาเคมี (ค.ศ. 1972) |
อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
สาขา | ชีวเคมี |
ในปี ค.ศ. 1950 สถาบันหัวใจ ปอดและเลือดแห่งชาติ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสถาบันสุขภาพแห่งชาติเลือกแอนฟินเซนให้เป็นหัวหน้าห้องปฏิบัติการสรีรวิทยาเซลล์ สี่ปีต่อมา เขากลับไปทำงานที่ห้องปฏิบัติการคาลส์เบิร์กและมีโอกาสเรียนที่สถาบันวิทยาศาสตร์ไวซ์แมนน์ที่เมืองเรโฮวอต ประเทศอิสราเอล[2] แอนฟินเซนได้รับเลือกเป็นภาคีสมาชิกของสถาบันศิลปะและวิทยาศาสตร์แห่งอเมริกาในปี ค.ศ. 1958[3]
ในปี ค.ศ. 1962 แอนฟินเซนเป็นศาสตราจารย์อาคันตุกะที่โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ดและเป็นหัวหน้าภาควิชาเคมี ก่อนจะดำรงตำแหน่งหัวหน้าห้องปฏิบัติการชีวเคมีที่สถาบันโรคข้ออักเสบและโรคทางเมตาบอลิซึมจนถึงปี ค.ศ. 1981 ต่อมาในปี ค.ศ. 1972 แอนฟินเซนได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีจากการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างลำดับกรดอะมิโนกับปฏิกิริยาคอนฟอร์เมชันที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ[4] หลังจากนั้นเขาได้ร่วมก่อตั้งสภาวัฒนธรรมโลก[5] ระหว่างปี ค.ศ. 1982–1995 แอนฟินเซนดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านเคมีเชิงชีวฟิสิกส์ที่มหาวิทยาลัยจอนส์ฮอปกินส์[6]
ด้านชีวิตส่วนตัว แอนฟินเซนแต่งงานครั้งแรกกับฟลอเรนซ์ คีเนนเกอร์ในปี ค.ศ. 1941 มีบุตรด้วยกัน 3 คนแต่หย่าร้างในปี ค.ศ. 1978 ต่อมาเขาแต่งงานใหม่กับลิบบี ชูลแมน เอลีในปี ค.ศ. 1979 และมีบุตรบุญธรรม 4 คน[7] แอนฟินเซนเสียชีวิตด้วยภาวะหัวใจล้มที่เมืองแรนดอลส์ทาวน์ รัฐแมริแลนด์ในปี ค.ศ. 1995[8]
อ้างอิง
แก้- ↑ ''Biography of Christian B. Anfinsen'' (U.S. National Library of Medicine). Profiles.nlm.nih.gov. Retrieved on 2012-03-08.
- ↑ ''Christian B. Anfinsen – 1957'' (Guggenheim Foundation) เก็บถาวร 2011-06-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Gf.org. Retrieved on 2012-03-08.
- ↑ "Book of Members, 1780–2010: Chapter A" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. สืบค้นเมื่อ 18 April 2011.
- ↑ "The Nobel Prize in Chemistry 1972". Nobelprize.org. สืบค้นเมื่อ 25 November 2016.
- ↑ "About Us". World Cultural Council. สืบค้นเมื่อ November 8, 2016.
- ↑ ''Obituary:Christian Anfinsen''. independent.co.uk (1995-05-24). Retrieved on 2012-03-08.
- ↑ http://www.independent.co.uk/news/people/obituary-christian-anfinsen-1620834.html
- ↑ "Christian B. Anfinsen - Biography". Encyclopedia.com. สืบค้นเมื่อ 25 November 2016.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ คริสเตียน บี. แอนฟินเซน
- "Christian B. Anfinsen: Biographical Memoir" (PDF). National Academy of Sciences.
- "Christian Anfinsen - Biographical". Nobelprize.org.