การเลือกตั้งประธานาธิบดีเกาหลีใต้ ค.ศ. 2022
การเลือกตั้งประธานาธิบดีเกาหลีใต้ ค.ศ. 2022 ถูกจัดขึ้นเมื่อวันพุธที่ 9 มีนาคม ค.ศ. 2022 ภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐเกาหลี ประธานาธิบดีมีวาระการดำรงตำแหน่งเพียงห้าปี ซึ่งหมายความว่าประธานาธิบดีคนปัจจุบันมุน แจ-อินไม่มีสิทธิ์ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นวาระที่สอง ผู้สมัครจากพรรคพลังประชาชน ซึ่งเป็นพรรคฝ่ายค้านนำโดยยุน ซ็อก-ย็อลชนะแบบเฉียดฉิว[2] ผู้ท้าชิงของเขาคืออี แจ-มย็องจากพรรคประชาธิปไตยแห่งเกาหลี ซึ่งเป็นพรรครัฐบาลที่ได้พ่ายแพ้ในการเลือกตั้งครั้งนี้[3]
 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| การหยั่งเสียง | |||||||||||||||||
| ลงทะเบียน | 44,197,692 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ผู้ใช้สิทธิ | 77.1% ( 0.1)[1] | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
ประวัติ แก้
หลังจากเรื่องอื้อฉาวทางการเมืองในปี ค.ศ. 2016 ประธานาธิบดีพัก กึน-ฮเยลูกสาวของอดีตประธานาธิบดีพัก จ็อง-ฮีได้ถูกถอดถอนออกจากตำแหน่งและได้มีการเลือกตั้งใหม่ในปี ค.ศ. 2017[4] ทำให้มุน แจ-อินจากพรรคประชาธิปไตยแห่งเกาหลี เอาชนะฮง จุน-พโยจากพรรคเสรีนิยมเกาหลี และ อัน ช็อล-ซูจากพรรคประชาชนแบบขาดลอยในการเลือกตั้งเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2017 ทำให้พรรคประชาธิปไตยแห่งเกาหลีกลับสู่อำนาจในรอบ 9 ปี[5] หลังจากดำรงตำแหน่งได้ 3 ปี ตำแหน่งของมุนก็มั่นคงขึ้นจากชัยชนะของพรรคในการเลือกตั้งสมาชิกสภานิติบัญญัติปี ค.ศ. 2020 ซึ่งทำให้พรรคประชาธิปไตยแห่งเกาหลีได้รับเสียงข้างมากทั้งสิ้น 180 ที่นั่งจากทั้งหมด 300 ที่นั่งในสมัชชาแห่งชาติ[6]
ในการเลือกตั้งสภานิติบัญญัติปี ค.ศ. 2020 ผู้มีสิทธิเลือกตั้งรุ่นใหม่ในกรุงโซลซึ่งเคยเลือกพรรคประชาธิปไตยแห่งเกาหลี ได้หันมาโหวตให้พรรคอนุรักษ์นิยมอย่างพรรคพลังประชาชนแทน คิดเป็นร้อยละ 55.3 ต่อ 34.1 ในกลุ่มผู้มีสิทธิเลือกตั้งช่วงอายุ 20 ปี และ56.7% ต่อ 38.7% ในกลุ่มผู้มีสิทธิเลือกตั้งในช่วงอายุ 30 ปี[7][8] พรรคพลังประชาชนเลือกอี จุน-ซ็อก วัย 36 ปี เป็นหัวหน้าพรรคคนใหม่ในเดือนมิถุนายน ปี ค.ศ. 2021 การรณรงค์หาเสียงของ อี มุ่งเน้นไปที่คนหนุ่มสาวและประชาชนส่วนใหญ่ที่มีสิทธิ์เลือกตั้ง ซึ่งถูกมองว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงแบบรุ่นต่อรุ่นในการเมืองเกาหลีใต้ อี ไม่เคยเป็นข้าราชการ หรือ นักการเมืองมาก่อน[9] ซึ่งก็ตรงกับหลายฝ่ายที่เลือกผู้สมัครรับเลือกตั้งประธานาธิบดีที่ขาดประสบการณ์ด้านกฎหมายหรือการบริหารในทำนองเดียวกัน ผู้แสดงความเห็นตั้งข้อสังเกตว่าสิ่งนี้สะท้อนให้เห็นความไม่ไว้วางใจของสาธารณชนที่เพิ่มขึ้น [10]
อ้างอิง แก้
- ↑ http://info.nec.go.kr/electioninfo/electionInfo_report.xhtml
- ↑ Hyun-woo, Nam (2022-03-09). "Yoon Suk-yeol wins presidential election". Korea Times. สืบค้นเมื่อ 2022-03-09.
- ↑ Sang-Hun, Choe (2022-03-09). "Live Updates: Opposition's Yoon Wins Tight Race for South Korean Presidency". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2022-03-09.
- ↑ McCurry, Justin (2017-03-10). "Park Geun-hye: South Korean court removes president over scandal". The Guardian (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-03-05.
- ↑ Kwon, K. J.; Boykoff, Pamela; Griffiths, James (2017-05-10). "South Korea election: Moon Jae-in declared winner". CNN. สืบค้นเมื่อ 2022-03-05.
- ↑ "South Korea's governing party wins election by a landslide". Al Jazeera. 2020-04-16. สืบค้นเมื่อ 2020-04-30.
- ↑ "(Yonhap Feature) How young voters, once solid supporters of liberal causes, turned against Moon's party in by-elections". Yonhap News Agency (ภาษาอังกฤษ). 9 April 2021.
- ↑ "Will resurgent misogyny undo South Korea's progress on gender equality?". East Asia Forum (ภาษาอังกฤษ). 29 May 2021.
- ↑ "(News Focus) Underdog's ascent to PPP leadership mirrors young voters' frustration with political establishment". Yonhap News Agency (ภาษาอังกฤษ). 11 June 2021.
- ↑ "Assembly stints no longer prerequisite for presidential bid". koreatimes (ภาษาอังกฤษ). 29 June 2021.