การปฏิวัติบรูไน

การปฏิวัติบรูไน พ.ศ. 2505 (อังกฤษ:Brunei Revolt, มลายู: Pemberontakan Brunei) เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2505 ในขณะที่รัฐสุลต่านบรูไนยังอยู่ภายใต้การอารักขาของอังกฤษ สมาชิกพรรคประชาชนบรูไนซึ่งเป็นพรรคฝ่ายค้านในบรูไน มีเอ เอ็ม อาซาฮารี เป็นหัวหน้าพรรค พรรคนี้ได้เสียงข้างมากในการเลือกตั้งเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2505 โดยมีนโยบายต่อต้านการรวมบรูไนเข้ากับมาเลเซีย

การปฏิวัติบรูไน พ.ศ. 2505
ส่วนหนึ่งของ การเผชิญหน้าระหว่างอินโดนีเซีย–มาเลเซีย และ การก่อตัวของมาเลเซีย
วันที่ 8–17 ธันวาคม พ.ศ. 2505 สถานที่ บรูไน ผล เครือจักรภพได้รับชัยชนะ บรูไนประกาศใช้กฎอัยการศึก บรูไนถอนความตั้งใจร่วมจัดตั้งสหพันธรัฐมาเลเซีย จุดเริ่มต้นของ การเผชิญหน้าระหว่างอินโดนีเซีย-มาเลเซีย
คู่สงคราม
สหราชอาณาจักร บรูไน มาลายา	TNKU สนับสนุนโดย: อินโดนีเซีย
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
Nigel Poett Omar Ali Saifuddien III Tunku Abdul Rahman Tun Abdul Razak	A.M. Azahari Yassin Affandi Supported by: Sukarno
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
Royal Air Force Royal Navy British Army	TNKU
กำลัง
2,000–6,000	4,000
ความสูญเสีย
6 dead, unknown civilian casualties	40 dead (3,400 captured/ pardoned)

อาซาฮารีได้เรียกร้องให้มีการตั้งรัฐบอร์เนียวเหนือโดยรวมบรูไน ซาราวัก และซาบะฮ์เข้าด้วยกัน แต่เมื่อสภานิติบัญญัติไม่จัดการประชุมตามที่พรรคเรียกร้อง กองทัพแห่งชาติบอร์เนียวเหนือซึ่งเป็นกองทัพใต้ดินที่พรรคประชาชนบรูไนก่อตั้งขึ้นจึงลุกฮือขึ้นก่อกบฏ สุลต่านได้ขอความช่วยเหลือไปยังอังกฤษ อังกฤษจึงส่งกองทหารจากสิงคโปร์มาปราบกบฏได้สำเร็จ

หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้ อินโดนีเซียได้ใช้เป็นข้ออ้างในการดำเนินนโยบายเผชิญหน้ากับมาเลเซีย และทำให้สุลต่านเซอร์โอมาร์ อาลี ไซฟุดดิน ตัดสินใจไม่เข้าร่วมกับสหพันธรัฐมาเลเซียในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2506

อ้างอิง

• ไมเคิล ลีเฟอร์. พจนานุกรมการเมืองสมัยใหม่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กทม. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 2548. หน้า 85-86