รอยัลรัมเบิล (1988)
(เปลี่ยนทางจาก Royal Rumble (1988))
รอยัลรัมเบิล (1988) (อังกฤษ: Royal Rumble (1988)) เป็นรายการมวยปล้ำอาชีพศึกใหญ่ หรือ เพย์-เพอร์-วิว ของ ดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ ในปี 1988 ซึ่งจะจัดเป็นปีแรก สถานที่จัดคือ Copps Coliseum ในเมืองHamilton, Ontario สหรัฐอเมริกา[2] โดยจะจัดในวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2531 ซึ่งจัดหลังจากศึก เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (1987) โดยจะมีแมทช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล
รอยัลรัมเบิล (1988) | |||
---|---|---|---|
สมาคม | เวิลด์เรสต์ลิงเฟเดอเรชั่น | ||
วันที่ | 24 มกราคม ค.ศ. 1988 | ||
เมือง | Hamilton, Ontario | ||
สถานที่ | Copps Coliseum | ||
ผู้ชม | 18,000 คน[1] | ||
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view | |||
| |||
ลำดับเหตุการณ์รอยัลรัมเบิล | |||
|
แมตช์การปล้ำ
แก้# | แมทช์การปล้ำ | กำหนดการปล้ำ | เวลา |
---|---|---|---|
1 | Ricky Steamboat ชนะ Rick Rude โดยการทำฟาล์ว[2][3][4] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 17:00 |
2 | The Jumping Bomb Angels (Noriyo Tateno และItsuki Yamazaki) ชนะ The Glamour Girls (Judy Martin และLeilani Kai) (c) (พร้อมด้วย Jimmy Hart)[2][3][4] | แมทช์การปล้ำจับกด 2 ใน 3 ยก เพื่อชิงแชมป์WWF Women's Tag Team Championship | 15:00 |
3 | Jim Duggan ชนะ แมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล 30 คน, โดยจับเหวี่ยง One Man Gang (พร้อมด้วย Jimmy Hart และFrenchy Martin) เป็นคนสุดท้าย[2][3][5][4] | แมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล 30 คน | 33:00 |
4 | The Islanders (Haku และTama) ชนะ The Young Stallions (Paul Roma และJim Powers)[2][3][4] | แมทช์การปล้ำจับกด 2 ใน 3 ยก | 14:00 |
(c) – refers to the champion(s) heading into the match
|
ทุกๆ 2 นาที จะมีนักมวยปล้ำออกมา 1 คน[6]
ออกมาคนที่ | รายชื่อ | ถูกเหวี่ยงออกเป็นคนที่ | ถูกเหวี่ยงออกโดย | เวลาที่ถูกเหวี่ยง |
---|---|---|---|---|
1 | Bret Hart | 8 | Muraco | 25:42 |
2 | Tito Santana | 2 | Hart and Neidhart | 10:41 |
3 | Butch Reed | 1 | Roberts | 03:18 |
4 | Jim Neidhart | 6 | Hillbilly Jim | 19:06 |
5 | Jake Roberts | 10 | One Man Gang | 21:52 |
6 | Harley Race | 4 | Muraco | 10:03 |
7 | Jim Brunzell | 5 | Volkoff | 12:06 |
8 | Sam Houston | 7 | Bass | 14:39 |
9 | Danny Davis | 13 | Duggan | 17:51 |
10 | Boris Zhukov | 3 | Roberts and Brunzell | 02:33 |
11 | Don Muraco | 17 | Bravo and One Man Gang | 16:16 |
12 | Nikolai Volkoff | 11 | Duggan | 11:40 |
13 | Jim Duggan | - | ผู้ชนะ | 14:43 |
14 | Ron Bass | 16 | Muraco | 10:14 |
15 | B. Brian Blair | 9 | One Man Gang | 05:50 |
16 | Hillbilly Jim | 12 | One Man Gang | 05:55 |
17 | Dino Bravo | 18 | One Man Gang | 08:12 |
18 | The Ultimate Warrior | 14 | Bravo and One Man Gang | 03:51 |
19 | One Man Gang | 19 | Duggan | 06:50 |
20 | Junkyard Dog | 15 | Bass | 02:08 |
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "Royal Rumble 1988". Pro Wrestling History. สืบค้นเมื่อ 2009-11-30.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Royal Rumble 1988 review". Complete WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-03. สืบค้นเมื่อ 2008-05-29.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "Royal Rumble 1988 official results". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-05-29.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 "Royal Rumble 1988". The Powerdriver Review. 2008-02-12. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-14. สืบค้นเมื่อ 2008-05-29.
- ↑ ""Hacksaw" Jim Duggan (spot No. 13) wins the 20-Man Royal Rumble Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-05-29.
- ↑ "Royal Rumble Result". WWE. สืบค้นเมื่อ 2008-07-10.