จังก์ยาร์ด ด็อก
ซิลเวสเตอร์ ริตเตอร์ (Sylvester Ritter) (13 ธันวาคม ค.ศ. 1952 – 2 มิถุนายน ค.ศ. 1998)[1] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพและนักเล่นฟุตบอลวิทยาลัยชาวอเมริกัน[2][4] เป็นที่รู้จักกันในสมาคม Mid-South Wrestling และเวิลด์เรสต์ลิงเฟเดเรชัน ภายใต้ชื่อว่า จังก์ยาร์ด ด็อก (Junkyard Dog) (หรือ JYD ชื่อสั้นๆ) และได้เข้าสู่ หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอี ประจำปี 2004[5]
Junkyard Dog | |
|---|---|
 | |
| เกิด | Sylvester Ritter 13 ธันวาคม ค.ศ. 1952[1] Wadesboro, North Carolina, U.S. |
| เสียชีวิต | 1 มิถุนายน ค.ศ. 1998 (45 ปี) Forest, Mississippi, U.S.[2] |
| สุสาน | Westview Memorial Park, Russellville, North Carolina |
| อาชีพ | Professional wrestler, college football player |
| ปีปฏิบัติงาน | 1977–1993 (active wrestler) 1993–1998 (trainer) |
| ชื่อบนสังเวียน | Big Daddy Ritter[2][3] Junkyard Dog[2] Leroy Rochester[2] Stagger Lee |
| ส่วนสูง | 6 ft 3 in (1.91 m)[2][3] |
| น้ำหนัก | 280 lb (130 kg)[2][3] |
| มาจาก | Charlotte, North Carolina[2][3] Tennessee |
| ฝึกหัดโดย | Sonny King[1] Hart family[4] |
| เปิดตัว | 1976 |
| รีไทร์ | 1995 |
เข้าสู่สังเวียนที่มีห่วงโซ่เครื่องหมายการค้าของเขาที่แนบมากับปลอกคอสุนัข[6] เพลงของสมเด็จพระราชินีฯ "อีกหนึ่งกัดฝุ่น"[3] JYD ประจำบัตรพาดหัวที่ดึงฝูงชนขนาดใหญ่และขายเป็นประจำออกลุยเซียนาซูเปอร์และอื่น ๆ ที่สำคัญ สถานที่กลายเป็น "นักมวยปล้ำผิวดำคนแรกที่จะทำบนดาวไม่มีปัญหาของการส่งเสริมการขายของเขา"[7]
JYD เป็นหนึ่งในนักมวยปล้ำติดมากที่สุดและมีเสน่ห์ในประเทศ[3] โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงจุดสูงสุดของเขาในช่วงต้นทศวรรษ 1980 JYD เป็นที่รู้จักกันมากที่สุดสำหรับความแข็งแรงของเขาชนศีรษะและร่างกายส่วนบนหลังจากที่เห็นเขาร่างกายสแลมเป็นประจำนักมวยปล้ำขนาดใหญ่เช่นที่ วันแมนแก๊ง กามาลา และ คิงคอง บันดี คำว่า "กระหน่ำ" ซึ่งเรียกว่าอำนาจ JYD สแลมของได้ปรากฏเด่นชัดบนลำมวยปล้ำ
ผลงานแชมป์
แก้- Mid-South Wrestling Association
- Mid-South Louisiana Championship (3 times)
- Mid-South North American Heavyweight Championship (4 times)
- Mid-South Tag Team Championship (8 times) – with Buck Robley (1), Terry Orndorff (1), Killer Karl Kox (1), Dick Murdoch (3), Mike George (1), and Jerry Stubbs (1)
- Pro Wrestling Illustrated
- PWI Most Inspirational Wrestler of the Year (1980)[8]
- PWI ranked him #51 of the 500 best singles wrestlers of the "PWI Years" in 2003.
- World Wrestling Federation / Entertainment
- WWE Hall of Fame (Class of 2004)
- Wrestling Classic tournament winner (1985)
- Slammy Award (1 time)
- Best Single Performer (1986)
- Wrestling Observer Newsletter awards
- Feud of the Year (1982) vs. Ted DiBiase
- Worst Feud of the Year (1990) vs. Ric Flair
- Worst Tag Team (1986) with George Steele
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Mooneyham, Mike; Oliver, Greg. "Junkyard Dog's Professional Wrestling Hall of Fame and Museum profile". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 20, 2012. สืบค้นเมื่อ August 13, 2012.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 "Junkyard Dog profile". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2011-03-11.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Shields, Brian (2006). Main Event: WWE in the Raging 80s. Pocket Books. pp. 65–67. ISBN 978-1-4165-3257-6.
- ↑ 4.0 4.1 "Junkyard Dog dies". Slam.canoe.ca. June 26, 2010. สืบค้นเมื่อ 2012-10-02.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Latoya Akisha Ritter Obituary: View Latoya Ritter's Obituary by Charlotte Observer". Legacy.com. 2011-10-19. สืบค้นเมื่อ 2012-10-19.
- ↑ "Junkyard Dog's WWE Hall of Fame profile". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2011-03-29.
- ↑ Ward, Marshall (May 28, 2012). "Thump! New book restores Junkyard Dog's legacy". Canoe.ca. สืบค้นเมื่อ 2012-10-02.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Pro Wrestling Illustrated Award Winners Inspirational Wrestler of the Year". Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-13. สืบค้นเมื่อ 2008-07-27.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- จังก์ยาร์ด ด็อก ที่ WWE.com
- TRIBUTE PAGES for Junkyard Dog
- Junkyard Dog Professional Wrestling Hall of Fame page เก็บถาวร 2012-05-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Groove-phi-groove.org เก็บถาวร 2015-10-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- จังก์ยาร์ด ด็อก ที่ไฟน์อะเกรฟ - unmarked