อิงกริด เบิร์กแมน

(เปลี่ยนทางจาก Ingrid Bergman)

อิงกริด เบิร์กแมน (29 สิงหาคม ค.ศ. 1915 - 29 สิงหาคม ค.ศ. 1982) เป็นนักแสดงหญิงชาวสวีเดน เจ้าของรางวัลออสการ์ 3 รางวัล รางวัลเอมมี 2 รางวัล รางวัลโทนี่ 1 รางวัล และยังได้รับการจัดอันดับเป็นนักแสดงหญิงยอดเยี่ยม อันดับที่ 4 ในรอบ 100 ปี โดยสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน (AFI) [1] เธอยังเป็นหนึ่งในนักแสดงหญิงเพียงไม่กี่คน ที่ถูกจัดอันดับว่าเป็น 1 ใน 10 นักแสดงหญิงที่ยอดเยี่ยมที่สุดของโลกตลอดกาล

อิงกริด เบิร์กแมน
สารนิเทศภูมิหลัง
เกิด29 สิงหาคม ค.ศ. 1915
เสียชีวิตสิงหาคม 29, 1982(1982-08-29) (67 ปี)
ลอนดอน อังกฤษ
คู่สมรสPetter Lindström
(1937-1950)
Roberto Rossellini
(1950-1957)
Lars Schmidt
(1958-1975)
อาชีพนักแสดง
ปีที่แสดง1935-1982
ฐานข้อมูล
IMDb

อิงกริด เกิดที่สต็อกโฮล์ม สวีเดน จากยุสตัส ซามูเอล เบิร์กแมน บิดาชาวสวีเดน และฟรีเดล แอดเลอร์ เบิร์กแมน มารดาชาวเยอรมัน อิงกริดถูกตั้งชื่อตามพระนามของเจ้าหญิงอิงกริดแห่งสวีเดน เธอกำพร้ามารดาตั้งแต่อายุ 3 ขวบ และกำพร้าบิดาเมื่ออายุ 13 ปี และต้องย้ายไปอยู่กับป้า ซึ่งเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน เธอจึงต้องไปอาศัยกับลุงและป้าอีกคนหนึ่ง

อิงกริด เบิร์กแมน เริ่มเข้าสู่วงการเมื่ออายุ 17 ปี โดยเริ่มจากการแสดงละครเวที และรับบทตัวประกอบในภาพยนตร์ ต่อมาเธอได้เซ็นสัญญากับ David O. Selznick ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ชาวอเมริกัน ซึ่งชักนำให้เธอมาแสดงภาพยนตร์ฮอลลีวูด ในปี ค.ศ. 1938

อิงกริด เบิร์กแมน แสดงภาพยนตร์อยู่ 3 เรื่อง ประสบความสำเร็จพอสมควร ก่อนจะได้มาร่วมงานกับฮัมฟรีย์ โบการ์ต ในภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง เรื่อง คาซาบลังกา ในปี ค.ศ. 1942 ปีถัดมาเธอแสดงภาพยนตร์เรื่อง For Whom the Bell Tolls (1943) ซึ่งได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์เป็นครั้งแรก และเธอก็คว้ารางวัลออสการ์สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจาก Gaslight (1944) ได้ในปีต่อมา

อิงกริด เบิร์กแมน ได้แสดงภาพยนตร์ของอัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก จำนวน 3 เรื่องคือ Spellbound (1945), Notorious (1946), และ Under Capricorn (1949) และได้ร่วมงานกับแครี แกรนท์ ผู้ซึ่งกลายเป็นเพื่อนสนิทกันมาอีกหลายปี รวมถึงเป็นผู้ขึ้นไปรับรางวัลออสการ์ รางวัลที่ 2 ในปี ค.ศ. 1956 จากเรื่อง อนาสตาเซีย แทนเธอ ซึ่งไม่ได้ไปร่วมงานในปีนั้น

ในปี ค.ศ. 1949 อิงกริด ได้ร่วมงานกับ โรแบร์โต รอสเซลลินี ผู้กำกับชาวอิตาลี ในภาพยนตร์เรื่อง Stromboli จนเกิดความรักและตั้งท้องบุตรชายนอกสมรส จนกลายเป็นข่าวอื้อฉาวในสหรัฐอเมริกา เธอแต่งงานกับรอสเซลลินีในปี ค.ศ. 1950 ย้ายไปอยู่ที่อิตาลี และแสดงภาพยนตร์ภาษาอิตาลีหลายเรื่อง ได้ให้กำเนิดบุตรสาวฝาแฝดชื่อ อิซาเบลลา รอสเซลลินี นักแสดงชื่อดัง และ อิซอตตา อิงกริด รอสเซลลินี ศาสตราจารย์สาขาวรรณคดีอิตาลี อิงกริด เบิร์กแมน แยกทางกับโรแบร์โต รอสเซลลินี ในปี ค.ศ. 1957 และไปใช้ชีวิตอยู่ ณ ประเทศฝรั่งเศส

การสมรสของเธอกับผู้กำกับชาวอิตาลี สร้างความไม่พอใจต่อแฟนภาพยนตร์ชาวอเมริกันเป็นอย่างมาก จนถูกต่อต้านอย่างหนัก แต่ด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนสนิท ในที่สุดเธอก็ได้รับการยอมรับอีกครั้ง ในระยะหลังเธอหันมาแสดงละครเวที และแสดงภาพยนตร์เป็นครั้งคราว

อิงกริด เบิร์กแมน เสียชีวิตเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม ค.ศ. 1982 ที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ ด้วยโรคมะเร็งเต้านม ตรงกับวันเกิดครบรอบอายุ 67 ปีของเธอ ร่างของเธอถูกเผาและโปรยอังคารลงในทะเล โดยมีบางส่วนเก็บรักษาไว้ที่ สุสานของครอบครัว ที่สต็อกโฮล์ม

รางวัล

แก้
Year Group Award Won? Film/Play
1944 Academy Award Best Actress[2] No For Whom the Bell Tolls
1945 Academy Award Best Actress Yes Gaslight
Golden Globe Best Actress - Motion Picture
1946 Academy Award Best Actress No The Bells of St. Mary's
Golden Globe Best Actress - Motion Picture Yes
NYFCC Award Best Actress Yes
Spellbound
1947 Tony Award Best Performance by a Leading Actress in a Play Yes Joan of Lorraine
1949 Academy Award Best Actress No Joan of Arc
1956 NYFCC Award Best Actress Yes Anastasia
1957 Academy Award
Golden Globe Best Motion Picture Actress - Drama
1958 NBR Award Best Actress Yes The Inn of the Sixth Happiness
1959 BAFTA Best Foreign Actress No
Golden Globe Best Motion Picture Actress - Drama No
Best Motion Picture Actress - Comedy/Musical Indiscreet
1960 Emmy Award Outstanding Lead Actress in a Miniseries or Movie Yes Turn of the Screw
1961 Emmy Award Outstanding Lead Actress in a Miniseries or Movie No 24 Hours in a Woman's Life
1970 Golden Globe Best Motion Picture Actress - Musical/Comedy No Cactus Flower
1975 Academy Award Best Supporting Actress Yes Murder on the Orient Express
BAFTA
1976 César Award Honorary Award Yes
1978 NBR Award Best Actress Yes Höstsonaten
NYFCC Award
1979 Academy Award Best Actress No
Golden Globe Best Motion Picture Actress - Drama
NSFC Award Best Actress Yes
1982 Emmy Award Outstanding Lead Actress in a Miniseries or Movie Yes A Woman Called Golda
1983 Golden Globe Best Actress in a Mini-series or Motion Picture Made for Television

อ้างอิง

แก้
  1. "AFI's 100 Years...100 Stars". American Film Institute. สืบค้นเมื่อ 2006-10-23.
  2. In 1944, Bergman's best friend Jennifer Jones won the Academy Award for Best Actress for her work in The Song of Bernadette. Jones apologized to Bergman, who replied, "No, Jennifer, your Bernadette was better than my Maria." Jones presented the Best Actress Oscar the following year to Bergman for Gaslight. Source:Gary Moody. "All the Oscars: 1943". the OscarSite.com - A celebration of all things Oscar. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-12-20. สืบค้นเมื่อ 2006-12-10.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้