ดีปเพอร์เพิล
ดีปเพอร์เพิล (อังกฤษ: Deep Purple) เป็นวงดนตรีฮาร์ดร็อก และเฮฟวีเมทัล จากเมืองฮาร์ตฟอร์ด ประเทศอังกฤษ ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2511 และยังคงจัดแสดงอยู่จนถึงปัจจุบัน เคยได้รับการบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ ว่าเป็นวงดนตรีที่เล่นเสียงดังที่สุด [1][2] และได้รับการจัดอันดับโดย VH1 ให้เป็นวงดนตรีฮาร์ดร็อกยอดเยี่ยม อันดับที่ 22 [3] และมียอดขายอัลบั้มทั้วโลก มากกว่า 100 ล้านแผ่น [4][5][6]
ดีปเพอร์เพิล | |
|---|---|
 ดีปเพอร์เพิล ในปี 2004 ประกอบด้วย (จากซ้าย) โรเจอร์ โกลเวอร์, เอียน เพซ, เอียน กิลแลน, ดอน แอรีย์ และ สตีฟ มอร์ส | |
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| ที่เกิด | ฮาร์ตฟอร์ด, ฮาร์ตฟอร์ดเชอร์, สหราชอาณาจักร |
| แนวเพลง | ฮาร์ดร็อก เฮฟวีเมทัล |
| ช่วงปี | ค.ศ. 1968 - 1976 ค.ศ. 1984 - ปัจจุบัน |
| สมาชิก | โรเจอร์ โกลเวอร์ (เบส) เอียน เพซ (กลอง) เอียน กิลแลน (ร้องนำ) ดอน แอรีย์ (คีย์บอร์ด) สตีฟ มอร์ส (กีตาร์) |
| อดีตสมาชิก | ริทชี แบล็กมอร์ (กีตาร์) จอน ลอร์ด (คีย์บอร์ด) ร็อด อีแวนส์ (ร้องนำ) นิค ซิมเพอร์ (เบส) เดวิด คอเวอร์เดล (ร้องนำ) เกลนน์ ฮิวส์ (เบส) ทอมมี โบลิน (กีตาร์) โจ ลินน์ เทอร์เนอร์ (ร้องนำ) โจ แซทริอานี (กีตาร์) |
| เว็บไซต์ | http://www.deeppurple.com |
ตลอดเวลา 40 ปีของวง มีสมาชิกร่วมวงผลัดเปลี่ยนกันหลายชุด โดยชุดที่มีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จที่สุด เป็นสมาชิกชุดที่สอง ที่ร่วมงานกันระหว่างปี พ.ศ. 2512 ถึง พ.ศ. 2516 ก่อนจะแยกวงเป็นเวลา 8 ปี และกลับมาร่วมงานกันใหม่ระหว่าง พ.ศ. 2527 ถึง พ.ศ. 2532 สมาชิกชุดนี้ประกอบด้วย เอียน กิลแลน (ร้องนำ) ริทชี แบล็กมอร์ (กีตาร์) จอน ลอร์ด (คีย์บอร์ด) โรเจอร์ โกลเวอร์ (เบส) และเอียน เพซ (กลอง) ภายหลังริทชี แบล็กมอร์ ได้ขัดแย้งกับสมาชิกคนอื่นในวงอย่างรุนแรง และแยกจากกันตั้งแต่ พ.ศ. 2536 เป็นต้นมา ทางวงจึงได้นำโจ แซทริอานี และสตีฟ มอร์ส มาเล่นกีตาร์แทน
วงดีปเพอร์เพิล มีชื่อเสียงในการแสดงดนตรีสด และประสบความสำเร็จอย่างสูงในช่วง พ.ศ. 2512 ถึง 2516 โดยเฉพาะงานบันทึกการแสดงสดในปี พ.ศ. 2515 ที่ประเทศญี่ปุ่น ชื่อชุด "Made in Japan" และ "Live in Japan" ผลงานเพลงที่ได้รับความนิยม เช่นเพลง "Highway Star", "Smoke On The Water", "Black Knight", "Woman From Tokyo", "Speed King" และเพลงคัฟเวอร์ เช่น "Hush" และ "Kentucky Woman"
ดีปเพอร์เพิล เคยเข้ามาแสดงในประเทศไทยสามครั้ง ครั้งแรกจัดแสดงที่สนามกีฬากองทัพบก [7] ครั้งที่สองจัดแสดงเมื่อ พ.ศ. 2545 ที่อิมแพ็ค อารีน่า เมืองทองธานี [8] ครั้งที่สามจัดแสดงเมื่อ พ.ศ. 2553 ที่ ธันเดอร์โดม
ผลงาน
แก้สตูดิโออัลบั้ม
แก้
- 1968 Shades of Deep Purple
- 1968 The Book of Taliesyn
- 1969 Deep Purple
- 1970 Deep Purple In Rock
- 1971 Fireball
- 1972 Machine Head
- 1973 Who Do We Think We Are
- 1974 Burn
- 1974 Stormbringer
- 1975 Come Taste the Band
- 1984 Perfect Strangers
- 1987 The House of Blue Light
- 1990 Slaves & Masters
- 1993 The Battle Rages On
- 1996 Purpendicular
- 1998 Abandon
- 2003 Bananas
- 2005 Rapture of the Deep
- 2013 Now What?!
- 2017 Infinite
- 2020 Whoosh!
- 2021 Turning to Crime
- 2024 =1
สมาชิก
แก้
อ้างอิง
แก้- ↑ Deep Purple Concert Auckland, Logan Campbell Centre
- ↑ Deep Purple - Hard Rock - Rock/Pop - Music - www.real.com
- ↑ The Greatest: 100 Greatest Artists of Hard Rock (40 - 21) เก็บถาวร 2009-03-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน โดย VH1
- ↑ "Deep Purple - Rapture Of The Deep". I Like Music article. สืบค้นเมื่อ 2007-04-21.
- ↑ "Deep Purple | Events | Hallam FM Arena". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-16. สืบค้นเมื่อ 2009-02-22.
- ↑ Artist Profile - Deep Purple
- ↑ Deep Purple in Bangkok[ลิงก์เสีย]
- ↑ แฟนอึ้ง “ดีพ” ไม่เอา โอฬาร อ้างขี้เกียจตั้งเสียง 2 เซ็ต เก็บถาวร 2013-05-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ผู้จัดการ, 2 พฤษภาคม 2545
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
- เว็บไซต์ทางการ
- Deep Purple links เก็บถาวร 2008-03-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จาก Open Directory Project