กลอง เป็นเครื่องดนตรีประเภทตีกระทบ ประกอบด้วยหน้ากลองและหุ่นกลอง หน้ากลองมักทำด้วยแผ่นหนังวัวขึงยึดติดกับโครงให้ตึงด้วยหมุดหรือเชือก ทำให้เกิดเสียงโดยการตีด้วยไม้ หรืออวัยวะของผู้เล่น กลองจัดเป็นเครื่องดนตรีที่เก่าแก่ที่สุดในโลก[1]

กลอง ทำด้วยหนังวัวขึงด้วยเชือก

กลอง มีทั้งกลองที่ทำจากหนังสัตว์ และ กลองที่ทำจากพลาสติก ซึ่งจะให้เสียงที่แตกต่างกันไป และการใช้อุปกรณ์ช่วย กลองที่ทำจากพลาสติกจะต้องใช้ไม้ช่วยตีเพราจะช่วยให้เกิดเสียงที่ดังขึ้น เช่น กลองสแนร์ และ กลองชุด เป็นต้น ส่วนกลองที่ทำจากหนังสัตว์ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ไม้ เนื่องจาก เราสามารถใช้แค่มือตีก็จะทำให้เกิดเสียงดังพอตัวอยู่แล้ว เช่น กลองยาว กลองรำมะนา ตะโพน เป็นต้น แต่ก็มีกลองหนัง ที่จำเป็นต้องใช้ไม้ก็มี เช่น กลองสะบัดชัยและ กลองทัด เนื่องจากเป็นกลองขนาดใหญ่จึงไม่สามารถใช้มือตีอย่างเดียวได้

ทั้งนี้ กลองไม่ได้มีเพื่อใช้ในด้านดนตรีนาฏศิลป์เท่านั้น แต่ยังใช้ในด้านอื่น ๆ อีกด้วย เช่น การตีกลองเพื่อร้องทุกข์ต่อศาล การตีกลองเพื่อเปิดสงครามในสมัยก่อน และ การตีกลองเพื่อเป็นสัญญาณเพื่อให้พระสงฆ์ฉันเพลได้

กลองในประเทศไทย

แก้

กลองสากล

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Grove, George (Jan 2001). Stanley Sadie (บ.ก.). The New Grove Encyclopædia of Music and Musicians (2nd ed.). Grove's Dictionaries of Music. pp. Volume 4, pp638-649. ISBN 1561592390.