ไรน์ฮาร์ท แชร์
คาร์ล ฟรีดริช ไฮน์ริช ไรน์ฮาร์ท แชร์ (เยอรมัน: Carl Friedrich Heinrich Reinhard Scheer) เป็นพลเรือเอกแห่งจักรวรรดิเยอรมัน เป็นผู้บังคับการกองเรือทะเลหลวง และเป็นผู้บัญชาการกรมบัญชาการสมรภูมินาวีกรมบัญชาการสมรภูมินาวีในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
ไรน์ฮาร์ท แชร์ | |
|---|---|
 | |
| เกิด | 30 กันยายน ค.ศ. 1863 โอเบิร์นเคียร์เชิน รัฐผู้คัดเลือกเฮ็สเซิน |
| เสียชีวิต | 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1928 (65 ปี) มาคท์เร็ทวิทซ์ ประเทศเยอรมนี |
| รับใช้ |  เยอรมนี |
| แผนก/ | .svg){kind=small} กองทัพเรือจักรวรรดิเยอรมัน |
| ประจำการ | ค.ศ. 1879–1918 |
| ชั้นยศ | พลเรือเอก (Admiral) |
| การยุทธ์ | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง |
แชร์เข้าศึกษาที่โรงเรียนนายเรือจักรวรรดิใน ค.ศ. 1879 เขาเป็นนักเรียนระดับแถวหน้าของรุ่นและได้รับการติดยศเรือตรีใน ค.ศ. 1886 และมีความก้าวหน้าเรื่อยมาจนได้เป็นผู้บังคับการเรือลาดตระเวนและเรือประจัญบาน เมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งปะทุขึ้นใน ค.ศ. 1915 แชร์มีตำแหน่งเป็นผู้บังคับหมวดเรือที่ 2 ของกองเรือทะเลหลวง (Hochseeflotte) และต่อมาได้เป็นผู้บังคับหมวดเรือที่ 3 ซึ่งเป็นมีเรือรบทันสมัยและทรงอานุภาพที่สุดในกองทัพเรือจักรวรรดิ แชร์ได้เลื่อนยศเป็นพลเรือเอกในเดือนมกราคม ค.ศ. 1916 และได้เป็นผู้บังคับการกองเรือทะเลหลวง แชร์นำกองเรือเยอรมันเข้าร่วมในยุทธนาวีที่จัตแลนด์ ระหว่าง 31 พฤษภาคม–1 มิถุนายน ค.ศ. 1916 ซึ่งเป็นหนึ่งในการรบทางทะเลที่ดุเดือดที่สุดในประวัติศาสตร์การทัพเรือ เขามีฉายาที่พวกทหารเรือตั้งให้ว่า "บุรุษหน้ากากเหล็ก"[1]
ภายหลังยุทธนาวีที่จัตแลนด์ แชร์เข้าร่วมโครงการพัฒนาสมรภูมิเรือดำน้ำไม่จำกัดขอบเขตเพื่อต่อต้านฝ่ายสัมพันธมิตร และแผนการก็ได้รับการอนุมัติจากองค์ไคเซอร์ ต่อมาในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1918 แชร์ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการกรมบัญชาการสมรภูมินาวี (Seekriegsleitung) โดยมีพลเรือเอก ฟ็อน ฮิพเพอร์ รับช่วงเป็นผู้บังคับการกองเรือทะเลหลวงคนใหม่[2] พลเรือเอกแชร์ได้เข้าหารือกับจอมพลฮินเดินบวร์คและพลเอกลูเดินดอร์ฟ ทั้งสามเห็นว่าปฏิบัติการเรือดำน้ำเป็นทางเดียวที่จะกู้สถานการณ์ได้เนื่องจากกองทัพบกเยอรมันถูกทัพสัมพันธมิตรผลักดันจนถึงแนวรับแล้ว[3] แชร์เสนอให้ต่อเรืออูใหม่ราว 376 ถึง 450 ลำให้เสร็จภายในไตรมาสสาม ค.ศ. 1919[4]
ตุลาคม ค.ศ. 1918 ท่ามกลางสถานการณ์ทัพที่แย่ลงเรื่อย ๆ แชร์และฮิพเพอได้ร่วมวางแผนในการทำยุทธนาวีครั้งสุดท้ายในการพิชิตกองเรือใหญ่ของราชนาวีอังกฤษ[5] แผนการนี้ถูกสั่งการลงไปเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม อย่างไรก็ตาม ในคืนวันที่ 29 ตุลาคม เหล่าทหารเรือในท่าวิลเฮ็ลมส์ฮาเฟินไม่ยอมแล่นเรือออก เรือรบ 3 ลำในหมวดเรือที่สามไม่ยอมถอนสมอเพื่อแสดงจุดยืนต่อต้าน เนื่องจากทหารเรือเหนื่อยล้าจากสงครามมากเกินพอแล้ว ท้ายที่สุด แผนยุทธนาวีนี้ต้องล้มเลิกไป[6] พลเรือเอกแชร์เกษียณตัวเองจากกองทัพเรือในอีกสองสัปดาห์ต่อมา
พลเรือเอกแชร์ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1928 ก่อนกำหนดการเดินทางไปอังกฤษเพื่อพบปะอริเก่า ผู้บังคับการฝ่ายอังกฤษในยุทธการยุทธนาวีที่จัตแลนด์ ร่างเขาถูกฝังไว้ที่เมืองไวมาร์ ต่อมามีการตั้งชื่อเรือลาดตระเวนหนักตามเขาว่าเรือหุ้มเกราะพลเรือเอกแชร์