ไมรอน ลีออน วอลเลซ (อังกฤษ: Myron Leon Wallace; 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1918 – 7 เมษายน ค.ศ. 2012) เป็นนักข่าว พิธีกรเกมโชว์ นักแสดง และบุคคลในวงการสื่อชาวอเมริกัน เขาเป็นที่รู้จักในด้านงานสืบสวนสอบสวน[1] และได้สัมภาษณ์บุคคลสำคัญในวงการข่าวมากมายตลอดอาชีพการทำงานที่ยาวนานถึงเจ็ดทศวรรษ เขาเป็นหนึ่งในผู้สื่อข่าวต้นฉบับของซิกซ์ตีมินิตส์ (60 Minutes) ซึ่งเป็นรายการข่าว 60 นาทีของช่อง CBS ซึ่งออกอากาศครั้งแรกในปี 1968 เขาเกษียณจากตำแหน่งผู้สื่อข่าวประจำในปี 2006 แต่ยังคงปรากฏตัวในรายการเป็นครั้งคราวจนถึงปี 2008 เขาเป็นพ่อของคริส วอลเลซ

ไมก์ วอลเลซ
วอลเลซในปี ค.ศ. 1997
เกิดไมรอน ลีออน วอลเลซ
9 พฤษภาคม ค.ศ. 1918(1918-05-09)
บรุกไลน์, รัฐแมสซาชูเซตส์, สหรัฐ
เสียชีวิต7 เมษายน ค.ศ. 2012(2012-04-07) (93 ปี)
นิวเคนัน, รัฐคอนเนทิคัต, สหรัฐ
การศึกษามหาวิทยาลัยมิชิแกน (ศศ.บ.)
อาชีพ
  • บุคคลในวงการโทรทัศน์
  • ผู้ประกาศวิทยุ
  • นักข่าว
  • พิธีกรเกมโชว์
  • นักแสดง
ปีปฏิบัติงาน1939–2008
Notable creditซิกซ์ตีมินิตส์ (1968–2008)
คู่สมรส
  • นอร์มา แคฟาน (สมรส 1940; หย่า 1948)
  • บัฟฟ์ คอบบ์  (สมรส 1949; หย่า 1955)
  • ลอร์เรน เพรีกอร์ด (สมรส 1955; หย่า 1986)
  • แมรี เยตส์ (สมรส 1986)
บุตร2, รวมถึง คริส วอลเลซ

วอลเลซเคยสัมภาษณ์นักการเมือง คนดัง และนักวิชาการหลายคน เช่น ทีนา เทอร์เนอร์, โจเซฟ โบนันโน, วลาดิมีร์ โฮโรวิตซ์, บอบบี ฟิชเชอร์, ลูชาโน ปาวารอตตี, มาเรีย คาลลาส, แมลคัม เอ็กซ์, ริชาร์ด นิกสัน, เพิร์ล เอส. บัก, เติ้ง เสี่ยวผิง, โรนัลด์ เรแกน, พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี, เจียง เจ๋อหมิน, รูฮุลลอฮ์ โคมัยนี, ควร์ท วัลท์ไฮม์, แฟรงก์ ลอยด์ ไรต์, ยัสเซอร์ อาราฟัต, เมนาเฮม เบกิน, อันวัร อัสซาดาต, หลุยส์ ฟาร์ราคาน, มานูเอล โนริเอกา, จอห์น แนช, กอร์ดอน บี. ฮิงก์ลีย์, วลาดีมีร์ ปูติน, บาร์บรา สไตรแซนด์, ซัลบาโด ดาลี, แมฮ์มูด แอฮ์แมดีเนฌอด, วิลเลียม คาร์ลอส วิลเลียมส์, มิกกี โคเฮน, รอย โคห์น, ดีน รีด, จิมมี ฟราติอันโน, อัลดัส ฮักซลีย์ และไอน์ แรนด์[2][3][4]

อ้างอิง

แก้
  1. "Mike Wallace, the face of investigative reporting in America". CNN. 9 April 2012.
  2. TruthTube1111 (25 May 2011). "Ayn Rand First Interview 1959 (Full)". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-21 – โดยทาง YouTube.
  3. Someoddstuff (September 28, 2011). "Aldous Huxley interviewed by Mike Wallace: 1958 (Full)". YouTube. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-21. สืบค้นเมื่อ September 17, 2020.
  4. CBS News (2012-04-15), Saying farewell to the extraordinary Mike Wallace, สืบค้นเมื่อ 2022-05-05