แกมบิซซาซิโอเน
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
แกมบิซซาซิโอเน (อังกฤษ: Kneecapping) เป็นรูปแบบหนึ่งของการบาดเจ็บที่เป็นอันตราย ซึ่งมักเป็นการทรมาน โดยที่เหยื่อได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่า โดยทั่วไปอาการบาดเจ็บจะเกิดจากการยิงกระสุนปืนความเร็วต่ำไปที่หัวเข่าด้วยปืนพก คำว่า "Kneecapping" นี้ถือเป็นการเรียกชื่อที่ผิดโดยผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ เนื่องจากมีเหยื่อเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ได้รับความเสียหายที่กระดูกสะบ้าหัวเข่า จากการตรวจสอบเหยื่อกระดูกสะบ้าเข่าจำนวน 80 ราย พบว่ามีเพียง 2 รายเท่านั้นที่มีกระดูกสะบ้าหัก เหยื่อบางรายถูกยิงข้อศอกและข้อเท้าเช่นกัน[1]
การรักษา แก้
ความรุนแรงของการบาดเจ็บอาจแตกต่างกัน ตั้งแต่ความเสียหายของเนื้อเยื่ออ่อนธรรมดาไปจนถึงข้อเข่าหักที่มีความเสียหายต่อระบบประสาท โดยอย่างหลังต้องใช้เวลาหลายสัปดาห์ในโรงพยาบาลและกายภาพบำบัดผู้ป่วยนอกอย่างเข้มข้นเพื่อการฟื้นฟู[1] หากความเสียหายมากเกินไป อาจจำเป็นต้อง ตัดแขนขาออก[2] แต่สิ่งนี้เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก ในไอร์แลนด์เหนือ ผู้คนจำนวน 13 คนต้องถูกตัดขาอันเป็นผลจากการยิงลงโทษที่แขนขาตลอดช่วงเวลาของความขัดแย้งไอร์แลนด์เหนือ[3] ในระยะยาวคาดว่าหนึ่งในห้าของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อจะเดินกะเผลกไปตลอดชีวิต[4]
ประวัติศาสตร์ แก้
ในช่วงความขัดแย้งในไอร์แลนด์เหนือ ทหารกึ่งทหารถือว่าตนเองเป็นผู้บังคับใช้กฎหมายในพื้นที่ของตน พวกเขาใช้การยิงแขนขาเพื่อลงโทษผู้เสพยาและผู้ลวนลามเด็ก หากถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรง เหยื่อก็ถูกยิงที่ข้อเท้าและข้อศอก ส่งผลให้มีบาดแผลถูกกระสุนปืน 6 แผล[5] ประชาชนประมาณ 2,500 คนตกเป็นเหยื่อของการโจมตีทางทหารเหล่านี้ หรือที่เรียกกันว่า "การยิงเพื่อลงโทษ" ในขณะนั้น ตลอดระยะเวลาของความขัดแย้ง ผู้ที่ถูกโจมตีมักเผชิญกับการตีตราทางสังคม[2]
กองพลน้อยแดง (Red Brigades) ซึ่งเป็นองค์กรติดอาวุธของอิตาลีใช้การยิงแขนขาเพื่อเตือนฝ่ายตรงข้าม พวกเขาใช้วิธีการลงโทษผู้คนอย่างน้อย 75 คนจนถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2521[6][7]
ตำรวจบังกลาเทศ เริ่มคุกเข่าในประเทศตั้งแต่ปี 2552 เพื่อลงโทษฝ่ายค้านและป้องกันไม่ให้พวกเขาเข้าร่วมในการประท้วงต่อต้านรัฐบาล Human Rights Watch (HRW) ได้เผยแพร่รายงานเกี่ยวกับการคุกเข่าในประเทศบังคลาเทศ[8]
ในช่วงความขัดแย้งระหว่างอิสราเอลกับปาเลสไตน์ ทหารอิสราเอลถูกกล่าวหาว่าใช้การกดเข่าชาวปาเลสไตน์กว่า 100 คนอย่างเป็นระบบในฉนวนกาซาและเวสต์แบงก์ ตั้งแต่ปี 2559 โดยส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่น[9][10]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 Barr & Mollan 1989.
- ↑ 2.0 2.1 Williams 1997.
- ↑ Graham & Parke 2004.
- ↑ Conroy 1980.
- ↑ Crawford, Duncan (28 January 2010). "Northern Ireland kneecapping victim 'shot four times'". Newsbeat. BBC News. สืบค้นเมื่อ 14 January 2021.
- ↑ Orsini 2011.
- ↑ Amnesty International Ireland 2009.
- ↑ "Bangladesh: Stop 'Kneecapping' Detainees". 29 September 2016. สืบค้นเมื่อ 10 May 2017.
- ↑ Hass, Amira (27 August 2016). "Is the IDF Conducting a Kneecapping Campaign in the West Bank?". Haaretz (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 1 November 2022.
- ↑ Glazer, Hilo (6 March 2020). "'42 Knees in One Day': Israeli Snipers Open Up About Shooting Gaza Protesters". Haaretz (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 1 November 2022.
แหล่งที่มาทั่วไป แก้
- "Gaza: Hamas kneecappings, punishment beatings and killings of 'collaborators' revealed in new Amnesty report". Amnesty International UK. 10 February 2009. สืบค้นเมื่อ 8 January 2014.
- "Hamas' deadly campaign in the shadow of the war in Gaza". Amnesty International Ireland. February 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2015. สืบค้นเมื่อ 8 June 2015.
- Barr, R. J.; Mollan, R. A. B. (1989). "The orthopaedic consequences of civil disturbance in Northern Ireland" (PDF). The Journal of Bone and Joint Surgery. 71 (5): 739–744. doi:10.1302/0301-620X.71B5.2584241. PMID 2584241.
- Conroy, John (1980). "Kneecapping". Alicia Patterson Foundation. สืบค้นเมื่อ 8 January 2014.
- Graham, L. E.; Parke, R. C. (2004). "The Northern Ireland Troubles and limb loss: a retrospective study". Prosthetics and Orthotics International. 28 (3): 225–229. doi:10.3109/03093640409167754. PMID 15658635. S2CID 6061030.
- Orsini, Alessandro (2011). Anatomy of the Red Brigades: The Religious Mind-set of Modern Terrorists. Translated from Italian by Sarah J. Nodes. Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-6139-2.
- Williams, John (1997). "Casualties of Violence in Northern Ireland". International Journal of Trauma Nursing. 3 (3): 78–82. doi:10.1016/s1075-4210(97)90033-x. PMID 9295579.