เน็กซัส เป็นกลุ่มนักมวยปล้ำฝ่ายอธรรมของWWE

The Nexus
กลุ่ม
สมาชิกดูด้านล่าง
ฉายาThe Nexus (2010)
The New Nexus (2011)
The Nexus Alliance (2018)
เปิดตัวJune 7, 2010
(as The Nexus)
January 3, 2011
(as The New Nexus)
แตกกลุ่มDecember 27, 2010
(as The Nexus)
August 22, 2011
(as The New Nexus)
ช่วงที่
ปรากฏตัว
2010–2011
สมาคมChikara
FCW[1]
WWE

ประวัติ

แก้
 
กลุ่มเน็กซัสบนเวทีซัมเมอร์สแลม (2010)

เน็กซัสมีหัวหน้ากลุ่มคือเวด บาร์เร็ตต์เปิดตัวครั้งแรกในรอว์ (7 มิถุนายน 2010) โดยการรุมเล่นงานจอห์น ซีนาแถมยังทำลายโชว์ในรอว์[2] ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2010) เน็กซัสก็ได้ไปรบกวนกาปล้ำของซีนาในการชิงแชมป์ WWEกับเชมัสในกรงเหล็ก ทำให้ซีนาแพ้ และได้ท้าเจอกันในรูปแบบแทคทีม 7 ต่อ 7 ในซัมเมอร์สแลม (2010) โดยกลุ่มเน็กซัสได้เจอกับทีม WWE นำโดยจอห์น ซีนา แต่ก่อนถึงซัมเมอร์สแลม เน็กซัสได้มาลอบทำร้ายเดอะเกรทคาลี จนทำให้ไม่สามารถร่วมปล้ำในครั้งนี้ได้ แต่ทีม WWE ก็ได้นำแดเนียล ไบรอัน อดีตสมาชิกเน็กซัส มาร่วมแทน[3] และกลุ่มเน็กซัสเป็นฝ่ายแพ้ โดยบาร์เร็ตต์ถูกซีนาจับใส่ STF จนต้องตบพื้นยอมแพ้[4]

 
กลุ่มเน็กซัสหลังจากเพิ่มไมเคิล แมคกิลลิคัตตีและฮัสกี แฮร์ริสเข้าร่วมสมาชิก

หลังจากนั้นไม่นานลูกทีมอย่างดาร์เรน ยัง คิดที่จะพิสูจน์ความเป็นลูกทีมที่ดีโดยเขาต้องการจะเอาชนะซีนา แต่ก็ต้องแพ้ให้กับซีนา จึงโดนกลุ่มเน็กซัสรุมและถูกไล่ออกจากกลุ่ม[5] ต่อมาหนึ่งในสมาชิกอย่าง สกิพ เชฟฟิลด์ ก็มีอาการบาดเจ็บจนต้องพักการปล้ำ[6] ในเฮลอินเอเซล (2010) บาร์เร็ตต์ หัวหน้ากลุ่มเน็กซัส จะต้องเจอกับซีนา โดยถ้าบาร์เร็ตต์ชนะ ซีนาจะต้องเข้ากลุ่มเน็กซัส แต่ถ้าบาร์เร็ตต์แพ้กลุ่มเน็กซัสจะต้องแตกทีม สุดท้ายบาร์เร็ตต์เป็นฝ่ายชนะ จากการช่วยเหลือของไมเคิล แมคกิลลิคัตตี และฮัสกี้ แฮร์ริส ทำให้ซีนา ต้องเข้ามาเป็นสมาชิกของกลุ่มเน็กซัส[7] แต่กลุ่มเน็กซัส ก็ต้องพบกับความโชคร้ายอีกครั้งเมื่อไมเคิล ทาร์เวอร์มีอาการบาดเจ็บที่ขาหนีบ โดยให้ซีนาเล่นงานจึงต้องออกจากกลุ่ม[8][9] ทำให้เน็กซัสต้องนำแมคกิลลิคัตตี และแฮร์ริสมาร่วมสมทบด้วย

ในแบรกกิ้ง ไรท์ส (2010) ซีนาต้องจับคู่กับเดวิด โอทังกา หนึ่งในสมาชิกกลุ่มเน็กซัส ตามคำสั่งของบาร์เร็ตต์ เอาชนะดรูว์ แม็กอินไทร์และโคดี โรดส์ และคว้าแชมป์แท็กทีม WWEมาครองได้[10] แต่ก็เสียแชมป์ในคืนต่อมาให้จัสติน เกเบรียล และฮีท สเลเตอร์ สมาชิกของกลุ่มเน็กซัสตามคำสั่งของบาร์เร็ตต์ ทำให้ครองแชมป์ได้แค่วันเดียวเท่านั้น[11] ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2010) บาร์เร็ตต์ได้ชิงแชมป์ WWE กับแรนดี ออร์ตัน โดยมีซีนาเป็นกรรมการพิเศษ โดยถ้าบาร์เร็ตต์ชนะก็จะได้แชมป์ WWE และซีนาก็จะได้ออกจากกลุ่มเน็กซัสอย่างถาวร แต่ถ้าบาร์เร็ตต์แพ้ซีนาต้องออกจาก WWE สุดท้ายบาร์เร็ตต์เป็นฝ่ายแพ้ ทำให้ซีนาต้องออกจาก WWE[12] ในรอว์ บาร์เร็ตต์ได้ขอท้าชิงแชมป์ WWE กับออร์ตันอีกครั้ง โดยก่อนปล้ำ บาร์เร็ตต์ให้กลุ่มเน็กซัสมาเล่นงานออร์ตัน ทำให้บาร์เร็ตต์ได้เปรียบมากเพราะออร์ตันเจ็บหัวเข่า แต่สุดท้ายบาร์เร็ตต์ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์ WWE มาได้ เพราะซีนาได้มาก่อกวนการปล้ำของบาร์เร็ตต์ ในรอว์ เกเบรียลและสเลเตอร์ต้องป้องกันแชมป์แทกทีมใน 4 เส้า โดยซีนาได้มาก่อกวนการปล้ำของเกเบรียลและสเลเตอร์จนเสียแชมป์ให้กับซานติโน มาเรลลา และวลาดิเมียร์ คอซลอฟ[13] ทำให้บาร์เร็ตต์ต้องเรียกซีนากลับมา WWE อีกครั้ง และท้าเจอกันในทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2010)[14] ในการปล้ำโดยใช้เก้าอี้ สุดท้ายบาร์เร็ตต์ก็เป็นฝ่ายแพ้ให้กับซีนา[15]

 
ซีเอ็ม พังก์ เป็นหัวหน้ากลุ่มคนใหม่

ในรอว์ ซีเอ็ม พังก์ได้มาเป็นหัวหน้าเน็กซัสแทนบาร์เร็ตต์ โดยบาร์เร็ตต์ได้มีแมตช์ปล้ำ 3 เส้า ในกรงเหล็ก เจอกับเชมัส และแรนดี ออร์ตัน เพื่อหาผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการชิงแชมป์ WWE กับเดอะมิซเจ้าของแชมป์ ในรอยัลรัมเบิล (2011) โดยระหว่างแมตช์ พังก์ได้มาก่อกวนการปล้ำ และหักหลังบาร์เร็ตต์ ทำให้บาร์เร็ตต์แพ้ และออกจากการเป็นหัวหน้ากลุ่มเน็กซัส[16] หลังจากนั้น พังก์ได้เปลี่ยนชื่อกลุ่มเป็นเดอะนิวเน็กซัส และได้ทดสอบความแข็งแกร่งของกลุ่มนิวเน็กซัส โดยให้กลุ่มนิวเน็กซัสรุมเล่นงานแมคกิลลิคัตตี และเอาเข็มขัดให้คนในกลุ่มและตนฟาดแฮร์ริส นอกจากนั้นยังส่งโอทังกาไปให้บิ๊กโชว์เล่นงานอีกด้วย ต่อจากนั้นพังก์ก็ให้เกเบรียลและสเลเตอร์เอาดาบเคนโด้ฟาดกันเอง แต่ทั้ง 2 ไม่พอใจจึงปล่อยดาบเคนโด้และยอมออกจากกลุ่ม ทั้งคู่ได้ย้ายไปอยู่กลุ่มเดอะคอร์ของบาร์เร็ตต์[17] ในรอว์ เมสัน ไรอัน นักมวยปล้ำจาก FCW ได้มาก่อกวนการปล้ำของซีนากับพังก์ และเข้าร่วมเป็นสมาชิกของกลุ่มนิวเน็กซัส ในรอยัลรัมเบิลนิวเน็กซัสได้มาก่อกวนการปล้ำของแรนดี ออร์ตัน ทำให้ออร์ตันไม่ได้แชมป์ WWE[18] ในรอว์ต่อมา แมคกิลลิคัตตีและแฮร์ริสได้ชิงแชมป์แทกทีมกับซานติโนและคอซลอฟ แต่ไม่สำเร็จ หลังแมตช์ออร์ตันได้ออกมาเล่นงานแมคกิลลิคัตตีกับแฮร์ริส และเตะเข้าที่ศีรษะของแฮร์ริสจนต้องพักการปล้ำ[19]

พังก์จะต้องเจอกับแรนดี ออร์ตันในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27 ตามคำสั่งของผู้จัดการทั่วไปของรอว์ โดยออร์ตันจะเจอกับสมาชิกนิวเน็กซัสในทุกสัปดาห์ โดยถ้าออร์ตันแพ้ใครคนใดของกลุ่มนิวเน็กซัส ก็จะมีสิทธิ์ในการยืนคุมด้านล่างเวที แต่ถ้าออร์ตันชนะ กลุ่มนิวเน็กซัสจะถูกแบนในแมตช์ที่ออร์ตันเจอกับพังก์ โดยประเดิมเป็นสัปดาห์แรกในการเจอกับแมคกิลลิคัตตีและสามารถเอาชนะไปได้ แถมเตะเข้าที่ศีรษะของแมคกิลลิคัตตี ต่อด้วยโอทังกาเป็นสัปดาห์ที่สอง ถึงแม้จะโดนเล่นงานก่อนหน้าที่จะเริ่มแมตช์ก็ตาม และเตะเข้าที่ศีรษะของโอทังกาเป็นคนที่สอง และสัปดาห์ที่สาม ออร์ตันก็เอาชนะไรอัน และเตะเข้าที่ศีรษะของไรอันไปเป็นคนที่สาม ทำให้พังก์ต้องเจอกับออร์ตันแบบตัวต่อตัวในเรสเซิลเมเนีย โดยจะไม่มีกลุ่มนิวเน็กซัสอยู่ข้างเวทีด้วย สุดท้ายพังก์ก็แพ้ไป ในรอว์ สมาชิกนิวเน็กซัสได้กลับมาเล่นงานออร์ตัน ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2011) พังก์ได้รีแมตช์กับออร์ตันในแมตช์ลาสแมนสแตนดิ้ง แต่พังก์ก็แพ้ให้กับออร์ตันเป็นครั้งที่2 ติดต่อกัน[20][21] ในรอว์ 23 พฤษภาคม โอทังกาและแมคกิลลิคัตตี สามารถคว้าแชมป์แทกทีมโดยเอาชนะบิ๊กโชว์และเคน[22] ต่อมาเมสัน ไรอันได้รับบาดเจ็บและต้องพักการปล้ำ ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2011) พังก์ได้ท้าชิงแชมป์ WWE กับจอห์น ซีนา ถ้าพังก์ชนะ พังก์จะลาออกจาก WWE พร้อมกับเข็มขัดแชมป์ สุดท้ายพังก์เป็นฝ่ายชนะ และลาออกจาก WWE ไปพร้อมกับเข็มขัดแชมป์ ทำให้เน็กซัสไร้หัวหน้าทีม[23] จนเหลือสมาชิกอยู่เพียง 2 คนคือ โอทังกาและแมคกิลลิคัตตี ก่อนจะเสียแชมป์แทกทีมให้กับโคฟี คิงส์ตัน และอีแวน บอร์น และยุบทีมลงในที่สุด

สมาชิก

แก้
สมาชิก เข้าร่วม ออก หมายเหตุ
Wade Barrett June 7, 2010 January 3, 2011 หัวหน้ากลุ่มคนแรกของ The Nexus[24]
Daniel Bryan June 7, 2010 June 11, 2010 [25][26]
Darren Young June 7, 2010 August 16, 2010 [27]
Skip Sheffield June 7, 2010 January 3, 2011 ได้รับบาดเจ็บในเดือนสิงหาคม 2010 แต่ไม่ได้ออกจากกลุ่ม อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยถูกพูดถึงในฐานะสมาชิกของ The New Nexus
Michael Tarver June 7, 2010 October 4, 2010 ออกจากกลุ่มหลังจากได้รับบาดเจ็บ[28]
Justin Gabriel June 7, 2010 January 10, 2011
Heath Slater June 7, 2010 January 10, 2011
David Otunga June 7, 2010 August 22, 2011
John Cena October 3, 2010 November 21, 2010 ออกจากกลุ่มหลังจาก Barrett แพ้ Randy Orton ใน Survivor Series
Husky Harris October 25, 2010 January 31, 2011 [29][30]
Michael McGillicutty October 25, 2010 August 22, 2011
CM Punk December 27, 2010 July 17, 2011 เป็นหัวหน้าคนใหม่ของ The New Nexus ในเดือนมกราคม 2011 หลังจาก Wade Barrett แพ้สามเส้าในกรงเหล็กกับ Randy Orton และ Sheamus
Mason Ryan January 17, 2011 March 14, 2011 [31]

ผลงานความสำเร็จ

แก้

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Eaton, Jimmy (June 11, 2010). "WWE News: Detailed second report from FCW show on Wednesday featuring NXT Invasion continuation". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 31, 2010.
  2. Plummer, Dale (June 8, 2010). "RAW: Vote early, vote often; NXT takes over". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 2010-07-21.
  3. Plummer, Dale (August 15, 2010). "Rumored return helps Team WWE fend off Nexus at SummerSlam". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-30. สืบค้นเมื่อ 2010-08-16. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
  4. http://podcastone.com/Talk-Is-Jericho, episode #4, Edge (pt. 2) (40:17)
  5. Stephens, David (August 16, 2010). "Raw Results – 8/16/10". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-27. สืบค้นเมื่อ 2010-08-18.
  6. Gerweck, Steve (August 20, 2010). "Update on Skip Sheffield and his in-ring status". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-08-24. สืบค้นเมื่อ 2010-08-31.
  7. Hillhouse, Dave (October 4, 2010). "Hell in a Cell: Betrayal, fan interference, and flying shoes". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-03. สืบค้นเมื่อ 2010-10-04.
  8. "Reason Tarver was dropped from Nexus". October 5, 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-28. สืบค้นเมื่อ 2014-07-10.
  9. Plummer, Dale (October 4, 2010). "RAW: Cenation allies with Nexus". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-10. สืบค้นเมื่อ 2010-10-05.
  10. 10.0 10.1 Sokol, Bryan (October 25, 2010). "Cena central to Bragging Rights; Smackdown wins again". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-18. สืบค้นเมื่อ 2010-10-26.
  11. 11.0 11.1 Wilkenfeld, Daniel (October 25, 2010). "Caldwell's WWE Raw results 10/25: Complete "virtual time" coverage of live Raw following Bragging Rights, Bryan vs. Ziggler". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ October 26, 2010.
  12. Plummer, Dale (November 22, 2010). "The fate of Cena is finally decided at so-so Survivor Series". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ 2010-11-22. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
  13. Plummer, Dale (December 7, 2010). "RAW: Cena pushes Nexus, Barrett to the breaking point". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-03. สืบค้นเมื่อ 2010-12-20.
  14. Plummer, Dale (December 13, 2010). "RAW: The Slammy Awards falls flat". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-03. สืบค้นเมื่อ 2010-12-20.
  15. Sokol, Bryan (December 20, 2010). "TLC delivers highs, lows and a new champ". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ 2010-12-20.
  16. Adkins, Greg (January 3, 2011). "WWE: TV Shows > Raw > Raw Results > January 03, 2011". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2011-01-03.
  17. Plummer, Dale (January 10, 2011). "RAW: CM Punk thins out the ranks". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-03. สืบค้นเมื่อ 2011-01-12.
  18. Keller, Wade (January 17, 2011). "Keller's WWE Raw report 1/17: Cena vs. Punk, Royal Rumble Hype, Ziggler vs. Orton". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-01-18.
  19. "WWE: TV Shows > Raw > Archive > 01/31/2011". WWE. January 31, 2011. สืบค้นเมื่อ 2011-02-11.
  20. Plummer, Dale (April 11, 2011). "RAW: Edge calls it a career". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-14. สืบค้นเมื่อ April 12, 2011.
  21. Tedesco, Mike (April 11, 2011). "Raw Results – 4/11/11". WrestleView. สืบค้นเมื่อ April 12, 2011.
  22. Adkins, Greg (May 23, 2011). "WWE: Homepage > TV Shows > Raw > Raw: May 23, 2011 > Raw results: Ref and tumble". WWE. สืบค้นเมื่อ May 25, 2011.
  23. "MITB 2011 - CM Punk - The Nexus". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-24. สืบค้นเมื่อ 8 June 2013.
  24. "Raw news: Contract signing, Punk-Hunter follow-up, Bryan "kidnapping" follow-up, Barrett & Sin Cara return, Henry & Langston, Miz & Kofi, Slammys, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 3, 2013.
  25. Martin, Adam (June 12, 2010). "New update on Danielson's release from WWE". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-23. สืบค้นเมื่อ June 12, 2010.
  26. Stephens, David (June 14, 2010). "Raw Results – 6/14/10". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-17. สืบค้นเมื่อ June 27, 2010.
  27. Stephens, David (August 16, 2010). "Raw Results – 8/16/10". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-27. สืบค้นเมื่อ August 18, 2010.
  28. Martin, Adam (October 6, 2010). "Why Michael Tarver was dropped from Nexus". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-28. สืบค้นเมื่อ October 10, 2010.
  29. Namako, Jason (April 27, 2012). "FCW Results – 4/22/12". WrestleView. สืบค้นเมื่อ May 1, 2012.
  30. Namako, Jason (April 11, 2012). "FCW Results – 4/8/12". WrestleView. สืบค้นเมื่อ May 1, 2012.
  31. "Former Nexus Member, Second Generation Diva and more released by WWE". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ April 30, 2014.
  32. "Achievement Awards: Feud of the Year". Pro Wrestling Illustrated. January 10, 2011. สืบค้นเมื่อ January 15, 2011.
  33. "Achievement Awards: Most Hated". Pro Wrestling Illustrated. Blogspot. January 17, 2011. สืบค้นเมื่อ January 18, 2011.
  34. "Achievement Awards: Rookie". Pro Wrestling Illustrated. Blogspot. January 3, 2011. สืบค้นเมื่อ January 18, 2011.