เดวิด โอทังกา
เดวิด แดเนียล โอทังกา ซีเนียร์ (David Daniel Otunga Sr.)[2] เกิดวันที่ 7 เมษายน ค.ศ. 1980 เป็นนักแสดงและอดีตนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกัน จบการศึกษาจากคณะนิติศาสตร์ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด[4] เขาได้คบหากับเจนนิเฟอร์ ฮัดสันตั้งแต่ปี 2007 ถึง 2017[5][6][7]
David Otunga | |
---|---|
เกิด | David Daniel Otunga 7 เมษายน ค.ศ. 1980 Elgin, Illinois, U.S. |
ศิษย์เก่า | |
อาชีพ | |
ปีปฏิบัติงาน | 2007–present |
คู่รัก | Jennifer Hudson (2007–2017) |
บุตร | 1 |
ชื่อบนสังเวียน | David Otunga[1] Dawson Alexander[2] |
ส่วนสูง | 6 ft 0 in (1.83 m)[3] |
น้ำหนัก | 229 lb (104 kg)[3] |
มาจาก | Hollywood, California[3] |
ฝึกหัดโดย | Tom Prichard[2] Norman Smiley[2] |
เปิดตัว | May 29, 2009[2] |
รีไทร์ | February 2, 2015 |
เว็บไซต์ | www |
ประวัติ
แก้การศึกษา
แก้เขาจบการศึกษาจากโรงเรียนแลร์กินไฮ ในปี 1998 ได้เกรด A เป็นส่วนใหญ่ และได้ศึกษาต่อระดับปริญญาตรีในสาขาจิตวิทยาจากมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์[8] หลังจากสำเร็จการศึกษา เขาก็ย้ายไปนิวยอร์กซิตีที่เขาทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียในฐานะผู้จัดการห้องปฏิบัติการในศูนย์ประสาทองค์ หลังจากนั้นเขาก็เข้าเรียนที่โรงเรียนฮาร์วาร์ดกฎหมายและผ่านการสอบบาร์ในรัฐอิลลินอยส์ หลังจากสำเร็จการศึกษาเขาทำงานให้กับบริษัทกฎหมาย Sidley Austin LLP[9][10]
มวยปล้ำอาชีพ
แก้เขาได้เซ็นสัญญากับWWEและเข้าร่วมแข่งขันNXTซีซั่น1[11] โดยเวด บาร์เร็ตต์เป็นผู้ชนะ[1] ต่อมาได้เป็นสมาชิกของกลุ่มเดอะเน็กซัส โดยมีหัวหน้ากลุ่มคือเวด บาร์เร็ตต์[12] ในแบรกกิ้ง ไรท์ส (2010)ได้คว้าแชมป์แท็กทีม WWEร่วมกับจอห์น ซีนาโดยชนะดรูว์ แม็กอินไทร์และโคดี โรดส์[13] แต่ก็เสียแชมป์ให้กับฮีท สเลเตอร์และจัสติน เกเบรียล สมาชิกในกลุ่มตนเองในรอว์คืนถัดมา ซึ่งครองแชมป์ได้เพียงแค่วันเดียวเท่านั้น[14]
กลุ่มเน็กซัสได้มีหัวหน้าคนใหม่คือซีเอ็ม พังก์ และเปลี่ยนชื่อเป็นเดอะนิวเน็กซัส[15] ในรอว์ 22 มีนาคม 2011 ได้ถูกแรนดี ออร์ตันเตะเข้าที่กะโหลกศีรษะจนต้องพักปล้ำ[16] ในรอว์ 11 เมษายน ได้กลับมาจากการบาดเจ็บพร้อมกับไมเคิล แมคกิลลิคัตตีและเมสัน ไรอันโดยมาเล่นงานออร์ตัน[17][18] ในรอว์ 23 พฤษภาคม ได้คว้าแชมป์ร่วมกับแมคกิลลิคัตตีโดยชนะเคนและบิ๊กโชว์[19] ก่อนเสียแชมป์ให้อีแวน บอร์นและโคฟี คิงส์ตัน[20]
ต่อมาได้รับบทเป็นทนายความและที่ปรึกษาของจอห์น ลอรีไนติส ผู้จัดการทั่วไปของรอว์ ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28ได้เข้าร่วมทีมของลอรีไนติสเอาชนะทีมของทีโอดอร์ ลองในแมตช์แท็กทีม 12 คน ทำให้ลอรีไนติสได้เป็นผู้จัดการทั้งรอว์และสแมคดาวน์[21][22] ก่อนจะผันตัวมาเป็นผู้บรรยาย[23]
ผลงานอื่นๆ
แก้Year | Title | Role | Notes |
---|---|---|---|
2007 | I Love New York 2 | Punk | |
2012 | The Tonight Show with Jay Leno | Himself | |
2012–2013 | The Wendy Williams Show | Himself | 2 episodes |
2013–2016 | Steve Harvey Show | Himself | Panelist |
2013 | The Haves and the Have Nots | Officer Mason | |
2014 | Celebrity Ghost Stories | Himself | |
2014 | General Hospital | Himself | |
2017 | Criminal Minds | Dwayne Jerrard | Episode "A Good Husband" |
2018 | Family Time | Alvin | Episode "Work, Wife, Unhappy Life" |
Year | Title | Role | Notes |
---|---|---|---|
2013 | The Call | Officer Jake Devans | |
2016 | What Happen Last Night | Tiny | |
2017 | Days Like This | Lance | |
Live To Tell | Lt. Michael 'Lou' Ortega | ||
2019 | A Madea Family Funeral | Will |
แชมป์และรางวัล
แก้- Pro Wrestling Illustrated
- Feud of the Year (2010) The Nexus vs. WWE[24]
- Most Hated Wrestler of the Year (2010) As part of The Nexus[25]
- Rookie of the Year (2010)[26]
- PWI ranked him #84 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2012[27]
- World Wrestling Entertainment/WWE
- WWE Tag Team Championship (2 times) – with John Cena (1) and Michael McGillicutty (1)[28][29]
- Slammy Award (two times)
- Shocker of the Year (2010) The debut of The Nexus[30]
- Pee-wee Herman Bowtie Award (2011)[31]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 Caldwell, James (2010-02-16). "WWE News: Complete cast of the NXT show revealed including The Miz mentoring Bryan Danielson". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-02-17.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "David Otunga". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2009-09-28.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 "David Otunga Bio". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ February 20, 2010.
- ↑ Lat, David (2007-10-12). "He Feels Pretty, Oh So Pretty". Above the Law. สืบค้นเมื่อ 2010-02-20.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Snead, Elizabeth (September 15, 2008). "Jennifer Hudson's new reality: She's engaged to David Otunga". Los Angeles Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-17. สืบค้นเมื่อ February 20, 2010.
- ↑ "Jennifer Hudson Engaged to Boyfriend David Otunga". People. September 14, 2008. สืบค้นเมื่อ September 14, 2008.
- ↑ France, Lisa Respers (November 17, 2017). "Jennifer Hudson and David Otunga split". CNN. สืบค้นเมื่อ November 18, 2017.
- ↑ Pang, David (2011-03-22). "David the Goliath". Chicago Tribune. p. 2. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-03-26. สืบค้นเมื่อ 2011-03-23.
- ↑ "David Otunga, Chicago, Illinois". Kenyan Jewels. 2009-02-10. สืบค้นเมื่อ 2010-07-18.
- ↑ Pang, David (2011-03-22). "David the Goliath". Chicago Tribune. p. 1. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-26. สืบค้นเมื่อ 2011-03-23.
- ↑ Lat, David (2008-11-01). "Musical Chairs: David Otunga to... WWE?". Above the Law. สืบค้นเมื่อ 2010-02-20.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Plummer, Dale (2010-06-08). "RAW: Vote early, vote often; NXT takes over". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 2010-06-12.
- ↑ Sokol, Bryan (2010-10-25). "Cena central to Bragging Rights; Smackdown wins again". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-18. สืบค้นเมื่อ 2010-10-26.
- ↑ Sokol, Bryan (2010-10-26). "Raw: All the fallout from Bragging Rights". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2010-10-26.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Plummer, Dale (2011-01-03). "RAW: Nexus under new management". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2011-04-03.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Plummer, Dale (2011-03-07). "RAW: Stone Cold stuns Cole's Wrestlemania plans". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2011-03-22.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Plummer, Dale (April 11, 2011). "RAW: Edge calls it a career". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-14. สืบค้นเมื่อ April 12, 2011.
- ↑ Tedesco, Mike (April 11, 2011). "Raw Results – 4/11/11". WrestleView. สืบค้นเมื่อ April 12, 2011.
- ↑ Plummer, Dale (May 23, 2011). "RAW: Cena gets nothing but the R-Truth". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-03. สืบค้นเมื่อ May 24, 2011.
- ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 8/22: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Cena-Punk #1 contender re-match, new tag champions, lies & conspiracies". PW Torch. สืบค้นเมื่อ 29 August 2011.
- ↑ "WWE Monday Night Raw (2/20/12) Results: Live Blog, Coverage and Analysis".
- ↑ "WWE Smackdown 2/21/12". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-23. สืบค้นเมื่อ 2012-03-24.
- ↑ Caldwell, James. "WWE announces new Raw & SD announce teams, Jerry Lawler bumped from main TV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 20, 2016.
- ↑ "Achievement Awards: Feud of the Year". Pro Wrestling Illustrated. 2011-01-10. สืบค้นเมื่อ 2011-01-15.
- ↑ "Achievement Awards: Most Hated". Pro Wrestling Illustrated. 2011-01-17. สืบค้นเมื่อ 2011-01-22.
- ↑ "Achievement Awards: Rookie". Pro Wrestling Illustrated. 2011-01-03. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
- ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2012". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ 2012-08-25.
- ↑ "History of the WWE Tag Team Championship: David Otunga & Michael McGillicutty". WWE. May 23, 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-30. สืบค้นเมื่อ May 24, 2011.
- ↑ "History of the WWE Tag Team Championship: John Cena & David Otunga". WWE. 2010-10-24. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-10-28. สืบค้นเมื่อ 2010-10-26.
- ↑ "WWE News: Full list of 2010 Slammy Awards – 12 announced on Raw, 10 announced on WWE's website". Pro Wrestling Torch. 2010-12-13. สืบค้นเมื่อ 2010-01-04.
- ↑ "WWE.com Exclusive Slammy Awards 2011".