ฮอร์นคอนแชร์โตหมายเลข 4 (โมทซาร์ท)

ฮอร์นคอนแชร์โตหมายเลข 4 ในบันไดเสียง อี แฟลต เมเจอร์ (อังกฤษ: Horn Concerto No. 4 in E-flat major, K. 495) ผลงานประพันธ์ของว็อล์ฟกัง อมาเดอุส โมทซาร์ท ใน ค.ศ. 1786 เป็นคอนแชร์โตสำหรับฮอร์นหนึ่งในสี่ชิ้นของโมทซาร์ท ที่แต่งให้โยเซ็ฟ ล็อยท์เกพ (ค.ศ. 1732–1811) นักเป่าฮอร์นเพื่อนสนิทของเขาเล่นโดยเฉพาะ ขณะนั้นโมทซาร์ทใช้ชีวิตอยู่ที่เวียนนา

คอนแชร์โตชิ้นนี้แบ่งออกเป็น 3 มูฟเมนต์ คือ

I. Allegro moderato
II. Romance (Andante)
III. Rondo (Allegro vivace) 6/8

แผ่นโน้ตต้นฉบับที่เขียนด้วยลายมือโมทซาร์ท เขียนด้วยน้ำหมึกสี่สี คือ สีแดง เขียว น้ำเงิน และดำ ในอดีตสันนิษฐานว่าโมทซาร์ทใช้หมึกหลายสีเพื่อเล่นตลกแกล้งลีทเกบ ที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็ก หรืออาจเป็นรูปแบบของรหัสสี ให้ลีทเกบต้องเป่าฮอร์นรัวเป็นจังหวะ^[1] เลียนแบบเสียงฝีเท้าม้าวิ่ง

นักดนตรีที่เป่าโซโลฮอร์นในคอนแชร์โตชิ้นนี้ ต้องเป่าด้วยระดับเสียงต่ำกว่าที่ฮอร์นในยุคนั้นทำได้ ^[2] ลีทเกบต้องใช้ความสามารถพิเศษ ทั้งการรัวริมฝีปาก (trill) การขยับมือที่ถือปากแตร และการกระดกลิ้น

อ้างอิง แก้

↑ Mozart, W. A.; Wiese, Henrik (2002). Hornkonzert Nr. 4 Es-dur KV 495. Klavierauszug (Piano Reduction). München: G. Henle Verlag. pp. III. ISMN M-2018-0704-1
↑ ฮอร์นในยุคนั้นมีชื่อเรียกว่า Natural horn ส่วนเฟรนช์ฮอร์นแบบในปัจจุบัน ซึ่งมีวาล์วสำหรับปรับเสียง ได้ประดิษฐ์ขึ้นหลังปี ค.ศ. 1810

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Mozart, W. A.; Wiese, Henrik (2002). Hornkonzert Nr. 4 Es-dur KV 495. Klavierauszug (Piano Reduction). München: G. Henle Verlag. pp. III. ISMN M-2018-0704-1

[2] ฮอร์นในยุคนั้นมีชื่อเรียกว่า Natural horn ส่วนเฟรนช์ฮอร์นแบบในปัจจุบัน ซึ่งมีวาล์วสำหรับปรับเสียง ได้ประดิษฐ์ขึ้นหลังปี ค.ศ. 1810

[1]

[2]