อินทิราพอยต์ (อังกฤษ: Indira Point) เป็นบริเวณตอนใต้สุดของดินแดนประเทศอินเดีย[1] โดยเป็นหมู่บ้านในอำเภอนิโคบาร์ เกาะเกรตนิโคบาร์ หมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ ประเทศอินเดีย อินทิราพอยต์ตั้งอยู่ใน tehsil เกรตนิโคบาร์[2]

อินทิราพอยต์
หมู่บ้าน
วิวจากจุดอินทิราพอยต์
วิวจากจุดอินทิราพอยต์
อินทิราพอยต์ตั้งอยู่ในหมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์
อินทิราพอยต์
อินทิราพอยต์
ที่ตั้งในหมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ ประเทศอินเดีย
อินทิราพอยต์ตั้งอยู่ในประเทศอินเดีย
อินทิราพอยต์
อินทิราพอยต์
อินทิราพอยต์ (ประเทศอินเดีย)
พิกัด: 6°46′50″N 93°49′33″E / 6.780621°N 93.8258513°E / 6.780621; 93.8258513
ประเทศธงของประเทศอินเดีย อินเดีย
รัฐหมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์
อำเภอนิโคบาร์
Tehsilเกรตนิโคบาร์
ความสูง47 เมตร (154 ฟุต)
ประชากร
 (2011)
 • ทั้งหมด27 คน
เขตเวลาUTC+5:30 (เวลามาตรฐานอินเดีย)
รหัสสำมะโน 2011645188

เกาะรนโด เกาะทางเหนือสุดของอินโดนีเซียในอำเภอซาบัง จังหวัดอาเจะฮ์ เกาะสุมาตรา ตั้งอยู่ทางใต้ของเกาะลิตเติลอันดามัน 163 กิโลเมตร[3] และจากอินทิราพอยต์ 145 กิโลเมตรหรือ 80 ไมล์ทะเล ทางอินเดียและอินโดนีเซียเลื่อนชั้นท่าเรือน้ำลึกซาบังภายใต้ความร่วมมือเชิงกลยุทธ์ทางทหารและเศรษฐกิจเพื่อปกป้องช่องทางระหว่างเกาะเกรตนิโคบาร์กับเกาะรนโด (ประมาณเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2019)[4] ซึ่งอยู่ห่างจากอินทิราพอยต์เพียง 612 กิโลเมตรหรือ 330 ไมล์ทะเล

ศัพทมูลวิทยา

แก้

หมู่บ้านนี้ได้รับการตั้งชื่อเป็นอินทิราพอยต์ตามอดีตนายกรัฐมนตรี อินทิรา คานธี[5] ในอดีตมีชื่อว่า พิกมาเลียนพอยต์ (Pygmalion Point) และ พาร์สันส์พอยต์ (Parsons Point)[6] พื้นที่นี้ได้รับการเปลี่ยนชื่อเพื่ออุทิศแด่อินทิรา คานธีในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1980 สมาชิกรัฐสภาท้องถิ่นเป็นผู้ประกาศเรื่องดังกล่าวเมื่ออินทิรา คานธีเยี่ยมชมประภาคารท้องถิ่นเมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1984 พิธีเปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม ค.ศ. 1985[7]

ประวัติ

แก้

ประภาคารอินทิราพอยต์เปิดใช้บริการในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1972[8][9]

ในเหตุการณ์แผ่นดินไหวในมหาสมุทรอินเดีย ค.ศ. 2004 ปลายทางใต้สุดของอินทิราพอยต์ที่อยู่ห่างจากจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวทางเหนือ 500 กิโลเมตร จมลงไป 4.25 เมตร (13.9 ฟุต) หลังแผ่นดินไหว และพลเมืองหลายคนหายไปในสึนามิที่ตามมาหลังจากนั้น[10] ครอบครัว 16-20 ครอบครัวที่อาศัยอยู่ถัดจากประภาคารและนักวิทยาศาสตร์ 4 คนที่กำลังศึกษาเต่ามะเฟืองหายสาบสูญ[11]

เขตบริหาร

แก้

หมู่บ้านอยู่ภายใต้การบริหารของปัญจยาตลักษมีนคร[12]

ประชากร

แก้

หมู่บ้านนี้สูญเสียพลเมืองจำนวนมากจากสึนามิ ค.ศ. 2004 โดยสำมะโนแห่งชาติ ค.ศ. 2011 บึนทึกว่าอินทิราพอยต์เหลือผู้อยู่อาศัยเพียง 4 ครัวเรือน อัตราการรู้หนังสืออยู่ที่ร้อยละ 85.19[13]

อ้างอิง

แก้
  1. "Nicobar's bicycle diaries".
  2. "Andaman and Nicobar Islands villages" (PDF). Land Records Information Systems Division, NIC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 4 มีนาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 25 กรกฎาคม 2015.
  3. "Rondo Island, The Rich Uninhabited Island". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 November 2012. สืบค้นเมื่อ 19 May 2018.
  4. India seeks to aid Indonesia in developing port in Aceh, Economic Times, 19 May 2018.
  5. "Indira Point".
  6. K. Raja Reddy (2005). India and ASEAN: foreign policy dimensions for the 21st Century. New Century Publications. p. 44. ISBN 9788177080810.
  7. HPS Virk (5 March 2015). Rendezvous: Forbidden Land of the "Nicobar Islands". FriesenPress. pp. 114–115. ISBN 978-1-4602-5877-4.
  8. Indira Point Lighthouse, Directorate General of Lighthouses and Lightships, Ministry of Shipping.
  9. Indira Point Lighthouse: 4.25 m of subsidence in the 26 Dec 2004 earthquake
  10. Joyce A. Quinn; Susan L. Woodward (31 January 2015). Earth's Landscape: An Encyclopedia of the World's Geographic Features. ABC-CLIO. pp. 34–. ISBN 978-1-61069-446-9.
  11. Islands' death toll could reach 15,000 by Luke Harding. Sydney Morning Herald, 1 January 2005.
  12. List of Villages เก็บถาวร 5 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Integrated Management Information System (IMIS), Ministry of Drinking Water and Sanitation.
  13. "District Census Handbook - Andaman & Nicobar Islands" (PDF). 2011 Census of India. Directorate of Census Operations, Andaman & Nicobar Islands. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 1 สิงหาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2015.