สุลต่านบาเยซิดที่ 2

สุลต่านบายาซิดที่ 2 (ตุรกีออตโตมัน: بايزيد ثانى, 3 ธันวาคม ค.ศ. 1447 – 26 พฤษภาคม ค.ศ. 1512) พระองค์ทรงขึ้นราชสมบัติแทนสุลต่านเมห์เหม็ดที่ 2 สุลต่านบายาซิดที่ 2 มีนิสัยแตกต่างจากสุลต่านเมห์เหม็ดที่ 2 พระองค์ได้รับอิทธิพลจากนักซูฟีจนใช้เวลาส่วนมากกับการซิกิรต่ออัลลอหุไม่มีเวลาถืออาวุธสู่สนามรบจนได้รับสมญานามว่า "บาเยซิด วาลี"[3][4][5][6][7][8][9][10]

บาเยซิดที่ 2
بايزيد ثانى
สุลต่านออตโตมัน (จักรพรรดิ) องค์ที่ 8
ครองราชย์22 พฤษภาคม ค.ศ. 1481 – 24 เมษายน ค.ศ. 1512
ก่อนหน้าสุลต่านเมห์เหม็ดที่ 2
ถัดไปสุลต่านเซลิมที่ 1
ประสูติ3 ธันวาคม ค.ศ. 1447
Demotika, รัฐสุลต่านออตโตมัน (modern-day Demotika, กรีซ)
สวรรคต26 พฤษภาคม ค.ศ. 1512(1512-05-26) (64 ปี)
Abalar, Havsa, จักรวรรดิออตโตมัน
ฝังพระศพBayezid II Mosque, Istanbul
ConsortsŞirin Hatun
Hüsnüşah Hatun
Bülbül Hatun
Nigar Hatun
Gülruh Hatun
Gülbahar Valide Hatun
Ferahşad Hatun
พระราชบุตรŞehzade Sultan Ahmed
Şehzade Sultan Korkud
เซลิมที่ 1
Aynışah Hatun
Ayşe Hatun
พระนามเต็ม
บาเยซิดบินเมห์เหม็ด
ราชวงศ์ออตโตมัน
พระราชบิดาสุลต่านเมห์เหม็ดที่ 2
พระราชมารดาGülbahar Hatun[1][2]
ศาสนาอิสลามนิกายซุนนี
ทูกรา

เหตุการณ์ต่อมาคือชาติสเปนและโปรตุเกสออกล่าอาณานิคมทั้งทางตะวันออกและตะวันตกเมืองที่ตกอยู่ภายใต้อำนาจพระสันตะปาปาได้แบ่งเป็นสัดส่วนเพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้งในภายหลัง ช่วงเวลานี่เองเกิดสงครามแย่งชิงราชบัลลังก์ระหว่างพ่อกับลูกบายาซิดที่ 2 กับเซลิมที่ 1 และในปี ค.ศ. 1511 อัลฟองโซ เดอแอลบุแวร์เข้ารุกรานอาณาจักรมุสลิมอาณาจักรมะละฆาและสามารถยึดครองมะละฆาซึ่งอยู่ไม่ห่างไกลจากอิสตันบูลนักออตโตมานไม่อาจให้ความช่วยเหลือใดๆ ทั้งสิ้นในปี ค.ศ. 1512 สุลต่านบายาซิดที่ 2 ทรงสละราชย์บัลลังก์ให้แก่ราชโอรสเซลิมที่ 1

อ้างอิง

แก้
  1. Necdet Sakaoğlu (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak publications. pp. 110–112. ISBN 978-9-753-29623-6. (The name of the real biological mother of Bayezid II is given as Meliketû'l-Melikât Gül-Bahar Valide Hâtun).
  2. Peirce, Leslie (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford University Press. p. 120. ISBN 0-19-508677-5. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
  3. "Nagel Travel Guide Series: Turkey". 1968.
  4. Peirce, Leslie P. (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford University Press. p. 52. ISBN 9780195086775.
  5. Th Dijkema, F. (1977). The Ottoman Historical Monumental Inscriptions in Edirne. ISBN 9004050620.
  6. Peirce, Leslie P. (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford University Press. p. 365. ISBN 9780195086775.
  7. Bryer, Anthony (1988). Peoples and settlement in Anatolia nad the Caucasus: 800-1900. ISBN 9780860782223.
  8. "Sultan II. Bayezid Han". Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism. สืบค้นเมื่อ 6 February 2009.
  9. Thatcher, Bruce D. (25 June 2011). Adamant Aggressors: How to Recognize and Deal with Them. ISBN 9781462891955.
  10. Commire, Anne (1994). Historic World Leaders: Africa, Middle East, Asia, Pacific. ISBN 9780810384095.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้