สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ
สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ (อังกฤษ: United Nations General Assembly) เป็นองค์กรที่มีอำนาจมากที่สุดและเป็นหนึ่งในเสาหลักของสหประชาชาติ เป็นเพียงองค์กรเดียวของสหประชาชาติที่ตัวแทนของแต่ละประเทศสมาชิกมีสิทธิและฐานะเท่าเทียมกัน สมัชชาใหญ่มีหน้าที่ตรวจสอบงบประมาณและการใช้จ่ายในโครงการของสหประชาชาติ แต่งตั้งสมาชิกไม่ถาวรในคณะมนตรีความมั่นคง รับรายงานจากทั่วทุกมุมโลกเพื่ออภิปรายและให้ความเห็น ตลอดจนจัดตั้งองค์กรลูกต่างๆมากมายของสหประชาชาติ[1] การประชุมสมัชชาใหญ่ครั้งแรกมีขึ้นในวันที่ 10 มกราคม ค.ศ. 1946 ที่ศาลากลางนครเวสต์มินสเตอร์ในกรุงลอนดอนโดยมีสมาชิกเข้าร่วม 51 ประเทศ
![]() สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ | |
---|---|
![]() ห้องประชุมสมัชชาใหญ่ในนครนิวยอร์ก | |
ประเภท | เสาหลัก |
รัสพจน์ |
|
หัวหน้า | ประธาน: ![]() |
จัดตั้ง | ค.ศ. 1945 (พ.ศ. 2488) |
เว็บไซต์ | www.un.org/ga |
ต้นสังกัด | สหประชาชาติ |
โครงสร้าง | ![]() กลุ่มแอฟริกา
กลุ่มเอเชีย-แปซิฟิก
กลุ่มยุโรปตะวันออก
กลุ่มละตินอเมริกาและแคริบเบียน
กลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่นๆ
ไม่สังกัดกลุ่ม |
สมาชิกภาพและการเข้าร่วม |
---|
สองบทความที่เกี่ยวกับสมาชิกภาพและการเข้าร่วมสมัชชาใหญ่ โปรดดู: |
สมัชชาใหญ่จะมีวาระการประชุมตามที่ประธานที่ประชุมหรือเลขาธิการสหประชาชาติได้เรียกประชุมตามขั้นตอนปีละหนึ่งครั้ง ซึ่งโดยมากจะเริ่มเปิดวาระการประชุมตั้งแต่เดือนกันยายนเป็นต้นไป ซึ่งจะหารือกันในหัวข้อหลักต่างๆไปจนถึงราวเดือนธันวาคม และหารือกันในหัวข้อย่อยตั้งแต่เดือนมกราคมไปจนกระทั่งสิ้นสุดทุกประเด็นตามที่ได้แถลงไว้ (ซึ่งส่วนมากมักจะจบก่อนเปิดวาระใหม่ไม่นาน) นอกจากนี้ อาจมีเปิดวาระการประชุมในกรณีพิเศษหรือกรณีฉุกเฉิน ซึ่งการประชุม, กลไก, อำนาจหน้าที่ และการลงคะแนนของสมัชชาใหญ่นั้น เป็นไปตามมาตรา 5 แห่งกฎบัตรสหประชาชาติ
การลงคะแนนของสมัชชาใหญ่เพื่อออกเป็นมติสมัชชาใหญ่ในหัวข้อสำคัญ ข้อแนะนำด้านสันติภาพและความมั่นคง ข้องบประมาณ การเข้าร่วมสหประชาชาติ การระงับหรือเพิกถอนสมาชิกภาพ จะต้องได้รับคะแนนเสียงในที่ประชุมไม่น้อยกว่า 2 ใน 3 ของจำนวนสมาชิกทั้งหมดในที่ประชุม[2] ส่วนหัวข้อย่อยอื่นๆนั้นใช้เพียงคะแนนเสียงเกินกึ่งหนึ่งของสมาชิกในที่ประชุม โดยที่ประเทศสมาชิกแต่ละประเทศมีเพียงหนึ่งเสียงเท่านั้น สมัชชาใหญ่อาจให้ข้อแนะนำเรื่องใดๆก็ตามที่อยู่ภายใต้ขอบเขตของสหประชาชาติ ยกเว้นอำนาจในดำเนินการรักษาสันติภาพและความมั่นคงซึ่งเป็นอำนาจของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ[3]
ปัจจุบัน สมัชชาใหญ่มีสมาชิกทั้งหมด 193 ประเทศ ซึ่งกว่าสองในสามเป็นประเทศกำลังพัฒนา และมีผู้สังเกตการณ์ 2 ประเทศ คือ นครรัฐวาติกัน กับ รัฐปาเลสไตน์
คณะกรรมาธิการแก้ไข
สมัชชาใหญ่มีคณะกรรมาธิการทั้งหมด 30 คณะซึ่งในจำนวนนี้เป็นคณะกรรมาธิการใหญ่ 6 คณะ โดยหกคณะใหญ่ดังกล่าวเรียงตามลำดับดังนี้:
- คณะกรรมาธิการที่หนึ่ง: การลดอาวุธและความมั่นคงระหว่างประเทศ (DISEC)
- คณะกรรมาธิการที่สอง: เศรษฐกิจและสังคม (ECOFIN)
- คณะกรรมาธิการที่สาม: สังคม วัฒนธรรม และมนุษยธรรม (SOCHUM)
- คณะกรรมาธิการที่สี่: การเมืองและการปลดปล่อย (SPECPOL)
- คณะกรรมาธิการที่ห้า: บริหาร การงบประมาณ และธุรการ
- คณะกรรมาธิการที่หก: กฎหมาย
นอกจากนี้ยังมีอีกสองคณะกรรมาธิการที่มีความสำคัญแต่ไม่ได้ถูกจัดลำดับไว้ นั่นก็คือ:
- คณะกรรมาธิการสาสน์ตราตั้ง – รับผิดชอบการแต่งตั้งนักการทูตของสหประชาชาติไปประจำตามพื้นที่ต่างๆ ประกอบด้วยสมาชิกจาก 9 ประเทศผัดเปลี่ยนกันทุกวาระ
- คณะกรรมาธิการวิสามัญ – รับผิดชอบควบคุมจัดการการประชุมของสมัชชาใหญ่ให้ดำเนินการได้และเป็นไปอย่างเรียบร้อย ประธานและรองประธานคณะกรรมาธิการนี้คือประธานและรองประธานสมัชชาใหญ่
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ General Assembly: Subsidiary organs at UN.org.
- ↑ Population, total | Data | Table. Data.worldbank.org. Retrieved on 12 July 2013.
- ↑ General Assembly of the United Nations. Un.org. Retrieved on 12 July 2013.