วิลเลียม เพ็ตติ เอิร์ลที่ 2 แห่งเชลเบิร์น

วิลเลียม เพ็ตติ เอิร์ลที่ 2 แห่งเชลเบิร์น (อังกฤษ: William Petty, 2nd Earl of Shelburne, 2 พฤษภาคม 1737 – 7 พฤษภาคม 1805) เป็นรัฐบุรุษชาวแองโกล–ไอริชจากพรรควิก ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยคนแรกในปี 1782 และต่อมาเป็นนายกรัฐมนตรีในช่วงปี 1782–1783 ซึ่งตรงกับช่วงท้าย ๆ ของสงครามประกาศอิสรภาพอเมริกา เขาประสบความสำเร็จในการรักษาสันติภาพกับอเมริกา และความสำเร็จนี้ยังคงเป็นมรดกที่โดดเด่นที่สุดของเขา[1]

ภาพวาดของวิลเลียม เพ็ตติ

ลอร์ดเชลเบิร์นเกิดในดับลินและใช้ชีวิตช่วงวัยเด็กในไอร์แลนด์ หลังจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด เขารับราชการเป็นทหารในกองทัพอังกฤษในช่วงสงครามเจ็ดปี เพื่อเป็นการตอบแทนสำหรับวีรกรรมอันกล้าหาญในยุทธการที่คลอสเตอร์แคมเปน เพ็ตติได้รับแต่งตั้งให้เป็นราชองครักษ์ของพระเจ้าจอร์จที่ 3 เขาผันตัวเข้าสู่วงการการเมือง และดำรงตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในปี 1760 เมื่อพ่อของเขาเสียชีวิตในปี 1761 เขาได้รับสืบทอดตำแหน่งเป็นเอิร์ลที่ 2 แห่งเชลเบิร์นและได้เข้าร่วมประชุมในสภาขุนนาง

ในปี 1766 เชลเบิร์นได้รับแต่งตั้งเป็น Southern Secretary (เทียบได้กับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศในปัจจุบัน) เขาดำรงตำแหน่งนี้อยู่เป็นเวลา 2 ปี เขาออกจากตำแหน่งระหว่างวิกฤตการณ์คอร์ซิกาและเข้าร่วมฝ่ายค้าน หลังจาก รัฐบาลนอร์ท ที่นำโดยเฟรเดอริก นอร์ทล่มสลาย เอิร์ลเชลเบิร์นเข้าร่วมรัฐบาลใหม่ภายใต้การนำของลอร์ดร็อกกิงแฮม เขาได้รับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในปี 1782 หลังจากการถึงแก่อสัญกรรมของร็อกกิงแฮม ขณะที่สงครามอเมริกายังคงดำเนินอยู่

เขาสูญเสียอำนาจและอิทธิพลหลังพ้นจากตำแหน่งเมื่ออายุ 45 ปีในปี 1783 เชลเบิร์นรู้สึกเสียใจที่อาชีพของเขาพังทลาย แม้จะดำรงตำแหน่งสำคัญมากมายตลอด 17 ปี และแสดงให้เห็นถึงทักษะการอภิปรายที่ยอดเยี่ยม แต่เขาโทษตัวเองที่ด้อยการศึกษา แม้จะมีการศึกษาที่ดีเหมือนคนทั่วไป แต่เขาประสบปัญหาในชีวิตเพราะมักจะคบหาสมาคมกับคนที่ฉลาดแต่ไม่เป็นที่นิยม

อ้างอิง

แก้
  1. "Past British Prime Ministers". British Government. สืบค้นเมื่อ 14 October 2012.

งานเขียน

แก้
  • Cannon, John. "Petty, William, second earl of Shelburne and first marquess of Lansdowne (1737–1805)", Oxford Dictionary of National Biography, (Oxford University Press, 2004); online edn, Sept 2013 accessed 16 Nov 2014 doi:10.1093/ref:odnb/22070
  • Fitzmaurice, Edmond.   Life of William, Earl of Shelburne. Macmillan & Co. (2nd ed., 1912 [1st ed. 1875], reprinted 2006). OCLC 3220064.
  • Fleming, Thomas. The Perils of Peace: America's Struggle for Survival After Yorktown. First Smithsonian books, 2008.
  • Middleton, Charles. The Bells of Victory: The Pitt-North Ministry and the Conduct of the Seven Years' War, 1757–1762. Cambridge University Press, 1985.
  • Nelson, Paul David. Sir Charles Grey, First Earl Grey: Royal Soldier, Family Patriarch. Associated University Presses, 1996.
  • Norris, John. Shelburne and Reform. Macmillan, 1963. online
  • Ritcheson, Charles R. "The Earl of Shelbourne and Peace with America, 1782–1783: Vision and Reality." International History Review (1983) 5#3 pp: 322–345. online
  • Schweizer, Karl W. (ed.) Lord Bute: Essays in Reinterpritation. Leicester University Press, 1998.
  • Simpson, W. O. "Lord Shelburne and North America." History Today (Jan 1960) 19#1 pp 52–62.