วัดสูง
วัดสูง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลเสาไห้ อำเภอเสาไห้ จังหวัดสระบุรี
วัดสูง | |
---|---|
ที่ตั้ง | ตำบลเสาไห้ อำเภอเสาไห้ จังหวัดสระบุรี |
ประเภท | วัดราษฎร์ |
นิกาย | มหานิกาย |
พระพุทธรูปสำคัญ | หลวงพ่อศรีพุทธมงคล (หลวงพ่อดำ) |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา |
วัดสูง ชาวบ้านเรียกว่า วัดป่า ตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2470 บริเวณที่ตั้งวัดเป็นที่ราบสูงกว่าบริเวณรอบ ๆ จึงเรียกวัดว่า "วัดสูง" ตามลักษณะภูมิประเทศที่ตั้งวัด ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2484[1] ได้ผูกพัทธสีมาเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2501
อาคารเสนาสนะประกอบด้วย อุโบสถกว้าง 840 เมตร ยาว 22.70 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2501 ศาลาการเปรียญกว้าง 13 เมตรยาว 24.50 เมตร สร้างด้วยคอนกรีตและไม้เมื่อ พ.ศ. 2525 หอสวดมนต์กว้าง 12 เมตร ยาว 15 เมตรสร้างพ.ศ.2511 กุฏิสงฆ์ จำนวน 6 หลัง เป็นอาคารไม้ ปูชนียวัตถุที่สำคัญคือ พระพุทธรูปปางมารวิชัย (มีจารึกด้านหลังพระพุทธรูป) ทำด้วยหินทราย จัดเป็นศิลปะสมัยอยุธยาตอนปลาย เรียกว่า หลวงพ่อศรีพุทธมงคล (หลวงพ่อดำ)[2] ประดิษฐานอยู่ในวิหาร[3]
นอกจากนั้นวัดยังมี เสาร้องไห้ ตั้งอยู่ในศาลเจ้าแม่นางตะเคียนทอง เป็นเสาไม้ตะเคียนขนาดใหญ่ มีตำนานเล่ากันว่า เมื่อครั้งสร้างกรุงเทพมหานครเป็นราชธานี ได้มีการเกณฑ์เสาจากหัวเมืองต่าง ๆ เพื่อคัดเลือกเสาที่มีลักษณะงดงาม เพื่อจัดเป็นเสาเอก ทางเมืองสระบุรีได้จัดส่งเสาต้นนี้แต่ไปช้าเกินไป กล่าวกันว่า เสาต้นนี้จึงเกิดความเสียใจลอยกลับทวนน้ำขึ้นมาจมลง ณ ตำบลแห่งนี้ พอตกเวลากลางคืนชาวบ้านมักได้ยินเสียงร้องไห้ จึงเป็นที่มาของ "'เสาร้องไห้" รวมถึงชื่อตำบลและอำเภอเสาไห้ ในปัจจุบัน[4]
อ้างอิง แก้
- ↑ "วัดสูง". สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
- ↑ กรมศิลปากร. "วัดสูง" ระบบภูมิสารสนเทศ แหล่งมรดกทางศิลปวัฒนธรรม. (ออนไลน์). เข้าถึงเมื่อ 14 ธันวาคม 2565. เข้าถึงจาก http://gis.finearts.go.th/fineart/
- ↑ ""เสา(ร้อง)ไห้" เรื่องเล่า-ตำนาน อีกนานไหมจะลืมเลือน ?". บ้านเมือง.
- ↑ "วัดสูง เสาร้องไห้". สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดสระบุรี.