ลาบราบ็องซอน
ลาบราบ็องซอน (ฝรั่งเศส: La Brabançonne) หรือ เพลงแห่งบราบ็อง คือเพลงชาติของประเทศเบลเยียม ประพันธ์ขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1830 คำร้องโดยหลุยส์-อาแล็กซ็องดร์ เดอเช (Louis-Alexandre Dechet) ในนามแฝง "แฌนวาล" ("Jenneval") ทำนองโดย ฟร็องซัว ฟาน กอมเปนฮูต (François Van Campenhout) เพลงนี้ได้มีการรับรองเป็นเพลงชาติเบลเยียมอย่างเป็นทางการเมื่อ ค.ศ. 1860 โดยมีคำร้องเป็นภาษาราชการของเบลเยียมทั้ง 3 ภาษา ได้แก่ ภาษาดัตช์ ภาษาฝรั่งเศส และภาษาเยอรมัน
ประวัติ แก้
เมื่อเกิดการปฏิวัติเบลเยียมเพื่อปลดแอกเบลเยียมจากเนเธอร์แลนด์ ซึ่งเริ่มต้นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1830 ชาวเบลเยียมได้ใช้เพลงลามาร์แซแยส และเพลง "ลาปารีเซียน" (La Parisienne) (ทั้งสองเพลงร้องเฉพาะท่อนประสานเสียง) เป็นเพลงในการปฏิวัติครั้งนั้น[1] นักปฏิวัติหนุ่มผู้ใช้นามแฝงว่า "แฌนวาล" (ชื่อจริงคือ หลุยส์-อาแล็กซ็องดร์ เดอเช ต่อมาเสียชีวิตระหว่างการปฏิวัติ) นักแสดงชาวฝรั่งเศสจากเมืองลียงซึ่งทำงานอยู่ในเบลเยียม และฟร็องซัว ฟาน กอมเปนฮูต นักร้องโอเปราชาวเบลเยียมเชื้อสายเนเธอร์แลนด์ จึงได้ร่วมกันแต่งเพลงเพื่อใช้ในการปฏิวัติดังกล่าว โดยในชั้นแรกได้ให้ชื่อเพลงนี้ว่า "ลาบรุกแซลวซ" ("La Bruxelloise" - เพลงแห่งบรัสเซลส์) ต่อมาจึงเปลี่ยนชื่อเพลงเป็น "ลาบราบ็องซอน" อันเป็นชื่อที่รู้จักกันดีในปัจจุบัน[2] เล่ากันว่าทั้งสองได้ร่วมกันแต่งเพลงนี้ขึ้นที่คาเฟ่ชื่อ "แอกล์ดอร์" (Aigle d'Or - ร้านอินทรีทอง) ระหว่างการประชุมครั้งหนึ่งของคณะปฏิวัติ เพลงนี้เมื่อแต่งสำเร็จแล้วก็ได้มีการบรรเลงครั้งแรกในเดือนกันยายนปีเดียวกันนั้นเอง
ต่อมาในปี ค.ศ. 1860 รัฐบาลเบลเยียมได้มีการแก้ไขคำร้องของเพลงลาบราบ็องซอนเสียใหม่ พร้อมทั้งประกาศรับรองให้เพลงนี้เป็นเพลงชาติเบลเยียมอย่างเป็นทางการ ตามคำสั่งของชาร์ล รอฌีเย (Charles Rogier) นายกรัฐมนตรีของเบลเยียมในขณะนั้น ซึ่งเนื้อร้องดังกล่าวมีเนื้อหามุ่งโจมตีประเทศเนเธอร์แลนด์ผู้เป็นเจ้าอาณานิคมเก่าอย่างชัดเจน[3] ภายหลังกระทรวงมหาดไทยแห่งเบลเยียมจึงได้มีหนังสือเวียนลงวันที่ 8 สิงหาคม ค.ศ. 1921 ให้ใช้คำร้องบทที่ 4 ของฉบับที่มีการแก้ใขใน ค.ศ. 1860 เป็นคำร้องเพลงชาติฉบับทางการ[4]
บทร้อง แก้
สำนวนดั้งเดิม ค.ศ. 1830 แก้
สำนวนแรก (สิงหาคม ค.ศ. 1830)
|
คำแปล
|
สำนวนที่ 2 (กันยายน ค.ศ. 1830)
|
คำแปล
|
บทที่ 1
| |||
Dignes enfants de la Belgique |
|
Qui l’aurait cru ? …de l’arbitraire |
|
บทที่ 2
| |||
Aux cris de meurtre et de pillage, |
|
Trop généreuse en sa colère, |
|
บทที่ 3
| |||
Et toi, dans qui ton peuple espère, |
|
Fiers brabançons, peuples de braves, |
|
บทที่ 4
| |||
Mais malheur, si, de l’arbitraire |
|
Et vous, objets de nobles larmes, |
|
บทร้องฉบับแก้ไข แก้
บทร้องฉบับแก้ใข ค.ศ. 1860 | |
---|---|
บทร้อง | คำแปล |
บทที่ 1 | |
Après des siècles et des siècles d'esclavage, |
|
ฉบับราชการ แก้
ลาบราบ็องซอน | |
---|---|
บทร้อง | คำแปล |
ภาษาดัตช์ (De Brabançonne) | |
O dierbaar België, O heilig land der Vad'ren, |
โอ้ เบลเยียม โอ้ มารดาที่รัก |
ภาษาฝรั่งเศส (La Brabançonne) | |
Ô Belgique, ô mère chérie, |
โอ้ รักประเทศ โอ้ เบลเยียม |
ภาษาเยอรมัน (Die Brabançonne) | |
O liebes Land, o Belgiens Erde, |
โอ้ รักเบลเยียม โอ้ ศักดิ์สิทธิ์ของบรรพบุรุษของเรา |
บทร้องผสม 3 ภาษา | |
O dierbaar België, O heilig land der Vad'ren, |
โอ้ เบลเยี่ยมที่รัก โอ้ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์แห่งบรรพบุรุษ |
ภาษาวาลลูน (Li Braibançone) แก้
ภาษาวาลลูน (Li Braibançone) | |
---|---|
บทร้อง | คำแปล[5] |
Verse 1 | |
Po nosse Beldjike, nosse firté, nosse bele Patreye, |
|
Verse 2 | |
S' i sorvénreut, come mwints côps e noste istwere, |
อ้างอิง แก้
เชิงอรรถ แก้
บรรณานุกรม แก้
- ↑ Louis Hymans, Bruxelles à travers les âges, Bruxelles, s.d. (circa 1870), p.52.
- ↑ Anne Morelli, La construction des symboles « patriotiques » de la Belgique, de ses régions et communautés, in Les grands mythes de l’histoire de Belgique, de Flandre et de Wallonie, Evo-histoire, Bruxelles, 1995, p.191 & 192.
- ↑ C.F. paroles de la Brabançonne de 1860 : Après des siècles et des siècles d’esclavage ; le Belge sortant du tombeau ; a reconquis par son courage ; son nom, ses droits et son drapeau.
- ↑ Hymne national belge sur le portail fédéral belge
- ↑ For Wikipedia.