ราชวงศ์โจวตะวันตก

ราชวงศ์โจวตะวันตก(จีน: 西周; พินอิน: Zīzhōu, 1046[1]- 771 ปีก่อน ค.ศ.) เป็นครึ่งแรกของ ราชวงศ์โจว ของ จีนโบราณ เริ่มต้นเมื่อ พระเจ้าโจวอู่ ล้มล้าง ราชวงศ์ชาง ใน ยุทธการมู่เหย่ และจบลงเมื่อพวกเร่ร่อน กวนหรง เข้าปล้นเมืองหลวง เหาจิง และสังหาร พระเจ้าโจวโยว ใน 771 ปีก่อนคริสตกาล

โจวตะวันตก

西周
1046 ปีก่อน ค.ศ.–771 ปีก่อน ค.ศ.
พรมแดนของราชวงศ์โจวตะวันตก (1046-771 ปีก่อน ค.ศ.)
พรมแดนของราชวงศ์โจวตะวันตก (1046-771 ปีก่อน ค.ศ.)
สถานะราชอาณาจักร
เมืองหลวงซีอาน, ลั่วหยาง
ภาษาทั่วไปภาษาจีน
การปกครองราชาธิปไตย/ศักดินา
กษัตริย์ราชวงศ์โจว 
• 1046-1043 ปีก่อน ค.ศ.
พระเจ้าโจวอู่
• 781-771 ปีก่อน ค.ศ.
พระเจ้าโจวโยว
ประวัติศาสตร์ 
• โจวอู่หวังโค่นล้มราชวงศ์ซางและสถาปนาราชวงศ์โจวตะวันตกขึ้นที่ซีอานในปัจจุบัน
1046 ปีก่อน ค.ศ.
• พ่ายแพ้ต่อกองทัพข้าศึก
771 ปีก่อน ค.ศ.
• สิ้นสุด
771 ปีก่อน ค.ศ.
ก่อนหน้า
ถัดไป
ราชวงศ์ชาง
ราชวงศ์ฉิน

ราชวงศ์โจวตะวันตกในช่วงต้น[a] รุ่งเรืองอยู่ประมาณเจ็ดสิบห้าปีแล้วค่อยสูญเสียอำนาจ

บันทึก

แก้
  1. "...these early states are best known from archaeology and history to have been ruled by the dynastic houses such as that of Shang (1554–1046 BC) and of Western Zhou (1045–771 BC). Therefore, they can be called the early 'royal states'."[1]

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 Li (2013), p. 6.