วิกิพีเดีย

กรีโกรี รัสปูติน

(เปลี่ยนทางจาก รัสปูติน)

กรีกอรี เยฟิโมวิช รัสปูติน[ก] (รัสเซีย: Григорий Ефимович Распутин, อักษรโรมัน: Grigori Yefimovich Rasputin, สัทอักษรสากล: [ɡrʲɪˈɡorʲɪj jɪˈfʲiməvʲɪtɕ rɐˈsputʲɪn]; ภาษาอังกฤษ: /ræˈspjuːtɪn/; 21 มกราคม [ตามปฎิทินเก่า: 9 มกราคม] ค.ศ. 1869 – 30 ธันวาคม [ตามปฎิทินเก่า: 17 ธันวาคม] ค.ศ. 1916) เป็นนักรหัสยลัทธิชาวรัสเซีย และเป็นผู้ที่เรียกตัวเองว่า ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งได้ตีสนิทกับราชวงศ์ของจักรพรรดินิโคลัสที่ 2 จักรพรรดิพระองค์สุดท้ายแห่งรัสเซีย และได้รับอิทธิพลเป็นอย่างมากในสมัยจักรวรรดิรัสเซียตอนปลาย

กรีโกรี รัสปูติน
กริกอรี รัสปูติน
เกิด21 มกราคม ค.ศ. 1869(1869-01-21)
จักรวรรดิรัสเซีย
เสียชีวิต30 ธันวาคม ค.ศ. 1916 (อายุ 47)
เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก จักรวรรดิรัสเซีย
สาเหตุเสียชีวิตฆาตกรรม
อาชีพนักรหัสยลัทธิ
คู่สมรสPraskovia Fedorovna Dubrovina
บุตรDmitri (1897–1937)
Matryona (1898–1977)
Varvara (1900–1925)
บิดามารดาEfim Vilkin Rasputin
Anna Parshukova

ชีวิตช่วงต้น

แก้
 
เมือง Pokrovskoye, ซึ่งขนานไปด้วยแม่น้ำ Tura ในปี ค.ศ. 1912 และโบสถ์ที่ถูกสร้างในราว ค.ศ. 1906 และถูกทำลายลงใน ค.ศ. 1950[1]
 
ภาพมุมมองของวัด เซนต์นิโคลัส ในปี ค.ศ. 1910

กริกอรี รัสปูตินเกิดในหมู่บ้านชาวนาเล็กๆที่มีฐานะค่อนข้างดี บริเวณ Pokrovskoye เมือง Tobolsk , Gubernia (ปัจจุบันคือเขตแดน Yarkovsky ใน Tyumen Oblast)

Yefim Yakovlevich Rasputin (หรือในนาม Efim Yakovlevich Rasputin) กับภรรยาของเขา โดยทั้งสองได้ทำการปฏิบัติตามขนบประเพณีอย่างถูกต้อง และกำเนิดเด็กชายที่มีนามว่า Grigory (กริกอริ)[2]

หนึ่งวันต่อมา เด็กชายกริกอริได้รับให้มีตั้งชื่อใหม่ หลังจาก Gregory of Nyssa ได้จัดงานเลี้ยงฉลองเมื่อวันที่ 10 มกราคม (แต่ไม่ทราบปี) ให้มีมติตั้งชื่อเด็กชายใหม่เพราะเกรงว่าชื่อดูไม่เหมาะสม[3]

กริกอริเกิดในลำดับคนที่ห้าจากทั้งหมดเก้าคน กริกอริเป็นคนที่ไม่สนใจในการศึกษา ; จากการสำรวจในปี ค.ศ. 1897 พบว่าประชาชนในหมู่บ้านส่วนมากเป็นผู้ไม่รู้หนังสือ)[4]

ในเมือง Pokrovskoye เด็กชายรัสปูตินถูกมองว่าเป็นคนนอกในหมู่บ้านนี้ [5] เรื่องเล็กน้อยๆในวัยเด็กถูกส่งผ่านต่อยอดมายังลูกสาวของเขา มาเรีย[6]

ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1887 กริกอรีคบภรรยาที่มีอายุน้อยกว่าตนเองถึง 3 ปี Praskovia Fyodorovna Dubrovina โดยทั้งคู่ได้มีลูกด้วยกันสามคน ได้แก่ ดิมิตรี (Dmitri), วัววารา(Varvara) และ มาเรีย (Maria) ลูกชายของเขาเสียชีวิตในเยาววัยเมื่อปี ค.ศ. 1892[7]

กริกอริออกจากหมู่บ้าน และลาจากญาติของเขา เขาใช้เวลาอยู่หลายเดือนในการอยู่วัดใน Verkhoturye Spiridovich หลังการเสียชีวิตของหลานกริกอริ[8] [9] โดยวัด Verkhoturye มีฤๅษีนามว่า Brother Makary ที่มีอิทธิพลสำคัญต่อกริกอริ และทำให้กริกอรีได้เปลี่ยนแปลงทัศนคติด้านลบต่างๆ หลังจากที่เขาได้กลับบ้านไปเขาได้เรียนรู้อะไรมากมาย และนั้นทำให้กริกอริเปลี่ยนความคิดขึ้นมาใหม่

ก้าวสู่ชีวิตทางศาสนา

แก้
 
การเดินทางครั้งที่สองของรัสปูตินในการมาเยือน Monastery of the Caves ที่เมืองเคียฟ, เกือบ 3,000 กิโลเมตรจากหมู่บ้านของเขา

รัสปูตินอ้างว่าการประจักษ์มาของพระแม่แห่งคาซันนำเขาไปสู่ชีวิตความศรัทธาด้านศาสนา ในช่วงราวปีค.ศ. 1893 เขาได้เดินทางมายังภูเขา Athos แต่เขานั้นตกใจอย่างสุดขีดและทำให้กระจ่างขึ้นมา ในขณะที่เขาบอก Makary[10]

ในปี ค.ศ. 1900 เขาระบุว่าเป็น strannik (ผู้แสวงบุญทางศาสนาในรัสเซีย) , นักบุญพเนจร[11] อย่างไรก็ตามรัสปูตินมักจะกลับบ้านมาช่วยเหลือครอบครัวในการเก็บเกี่ยวผลผลิต และได้รับถูกเรียกว่า ผู้มาใหม่ , yurodiviy (คนโง่เขลาที่ศักดิ์สิทธิ์)[12] โดยเหล่าผู้ติดตามที่เชื่อว่าสามารถจะหยั่งรู้และรักษาผู้คนได้[13] , แต่ถึงกระนั้นรัสปูตินก็ยังยืนยันว่าเขาไม่ใช่ที่ปรึกษาในคริสตจักรภาคตะวันออกหรือครูสอนเกี่ยวกับศาสนา[14] (ภาษาอังกฤษ : starets) , โดยรัสปูตินนั้นพยายามที่จะเรียนรู้ภาษาไซบีเรียอยู่หลายครั้ง แต่กระนั้นก็ไม่สามารถทำให้รัสปูตินเข้าใจภาษาไซบีเรียได้อยู่ดี[15] และการเทศนาหลักธรรมสอนที่ไม่บ่อยนัก

ในปี ค.ศ. 1903 เขาใช้เวลาส่วนมากอยู่ในเคียฟซึ่งเขาได้ไปเยี่ยมเยือนวัด Monastery of thé Caves (ซึ่งปัจจุบันปลี่ยนชื่อเป็น Kiev Pechersk Lavra) ในเมือง Kazan ซึ่งเขาได้ดึงดูดความสนใจแก่เหล่าพวกบาทหลวงและสมาชิกชั้นสูงต่างๆ [16]

รัสปูตินได้เดินทางไปยังเมืองหลวงเพื่อพบปะกับ John of Kronstadt , Pierre Gilliard ได้เขียนไว้ว่ารัสปูตินได้เดินทางมาถึงในปี ค.ศ. 1905[17] , M. Nelipa คิดว่าฤดูใบ้ไม้ผลิจะเกิดขึ้นในปีค.ศ. 1904 Iliodor (เป็นชื่อนามแฝงของ Sergei Trufanov ซึ่งเดิมเป็นนักโบสถ์ซึ่งมารู้จักกับรัสปูตินแล้วก็ได้มาแต่งหนังสือชีวประวัติในบั้นปลายชีวิต) เชื่อว่าฤดูใบ้ไม้ผลิจะมาตอนปีค.ศ. 1903 ประมาณธันวาคม [18] เขาได้แนะนำให้รู้จักกับ Ivan Stragorodsky อธิการบดีของ Theological Faculty (เป็นโรงเรียนสอนศาสนา), รัสปูตินพักอยู่ที่ Alexander Nevsky Lavra ชั่วคราว , และเขาก็พบกับ Hermogenes และ Theophanes of Poltava ผู้ที่ศรัทธาในด้านจิตวิทยาของรัสปูตินและความเฉียบแหลมคมของเขา , รัสปูตินถูกเชื้อเชิญโดยเจ้าหญิงมิลคา (ภาษาอังกฤษ :Princess Milica of Montenegro) จากเมืองประเทศมอนเตเนโกร และเจ้าหญิงอนาตาเซีย (ภาษาอังกฤษ : Princess Anastasia of Montenegro) แห่งประเทศมอนเตเนโกร ซึ่งเป็นน้องสาวของเจ้าหญิงมิลคาเอง ซึ่งเจ้าหญิงอนาตาเซียมีความสนใจในเวทมนตร์เปอร์เซีย[19] เจตนิยมและการใช้เวทมนตร์คาถา เจ้าหญิงมิลคาได้นำเสนอเรื่องรัสปูตินไปยังซาร์นีโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย และภรรยาของอเล็กซานเดอร์ในวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1905 .[20]

ก่อนที่จะมีการประชุมกับรัสปูติน , ซารนิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซียต้องรับมือกับสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น (ค.ศ. 1904-1905) , วันอาทิตย์ทมิฬ , การปฏิวัติรัสเซีย ค.ศ.1905 มีเหตุชุลมุนมากมายหลายที่และการพังทลายของตึกต่างๆ บริเวณในเมืองที่ไม่มีไฟฟ้าเข้าถึงเหล่าจักรพรรดิ์และผู้มีอำนาจทั้งหลายถูกบังคับ เมื่อวันที่ 17 โดย Sergei Witte ได้ออกลงนามแถลงการณ์เดือนตุลาคม (October Manifesto) ซึ่งจะเป็นการยอมรับที่จะได้สถาปนารัฐดูมาและจะให้เป็นส่วนหนึ่งของเขาในระบอบผเด็จการ [21] หกเดือนต่อมา Sergei Witte ได้ถูกรับเลือกให้เป็นนายกรัฐมนตรี , แต่ถูกปกครองที่แท้จริงคือนายพล Dmitri Trepov

รักษาอเล็กซานเดอร์

แก้
 
รัสปูตินกับหลานของเขา

ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1906 มีคำสั่งจากพระเจ้าซาร์ , รัสปูตินเข้าเยี่ยมลูกสาวของนายกรัฐมนตรี Pyotr Stolypin ที่มีอาการบาดเจ็บ, ไม่กี่สัปดาห์ก่อนหน้านั้น มีประชากรจำนวน 29 คนเสียชีวิตด้วยแรงของระเบิดซึ่งนั้นรวมถึงลูกสาวของนายกรัฐมนตรี Pyotr Stolypin อีกด้วย [22] ไม่กี่เดือนต่อมา,

... ในวันที่ 15 ธันวาคม, รัสปูตินขอร้องอ้อนว่าต่อพระเจ้าซาร์, เกี่ยวกับการเปลี่ยนชื่อของเขาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย. กริกอริอธิบายว่าสมาชิกในครอบครัวหกคน ในเมือง Pokrovskoye ไม่ชอบนามสกุลรัสปูติน, และนี่คือสิ่งที่สร้างขึ้น การแบ่งประเภทก็อาจนำไปสู่ความโกลาหลได้ รัสปูตินถามนิโคลัส "วิธีที่จะยุติความหยุ่งเหยิงโกลาหลครั้งนี้ได้ด้วยควรอนุญาตให้ผมเปลี่ยนชื่อและลูกหลานใช้ชื่อว่า Rasputin-Novyi (Новый ซึ่งหมายถึง รัสปูตินคนใหม่ หรือ รัสปูตินแบบใหม่."[23]

ในเดือน เมษายน ค.ศ. 1907 รัสปูตินถูกเชื้อเชิญอีกครั้งโดย Tsarskoye Selo , ในครั้งนี้เพื่อพบกับ Tsarevich Alexe ซึ่งเป็นเด็กที่มีอาการบาดเจ็บจากโรคฮีโมฟีเลียบี , ซึ่งแน่นอนไม่เป็นที่รู้กันอย่างสาธารณะว่ารัชทายาทจะติดโรคฮีโมฟีเลียบี โดยโรคนี้ค่อนข้างจะแพร่หลายในพระบรมวงศานุวงศ์ในแถบยุโรป.[24] เมื่อแพทย์ไม่รักษาได้จึงทำให้เกิดความหมดหวัง Tsarina นั้นยังคงรอคอยความช่วยเหลือจากใครสักคน โดยเธอได้สูญเสียแม่ ,พี่ชาย , น้องสาว เมื่อเธอยังเป็นเด็ก รัสปูตินบอกสามารถที่จะรักษาได้โดยการอธิษฐานภาวนาแด่พระเจ้า ซึ่งนั้นทำให้ญาติของเธอมีอาการดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และก็ช่วยเบาบางจิตใจของเด็กและอาการได้อย่างดี ซึ่งก่อนหน้านี้มีการคาดการณ์จากหมอว่าเธอจะตายในเร็ววัน โดย Tsarevich แสดงให้เห็นสัญญาณของการฟื้นตัวอย่างมีนัยสำคัญ[25]

 
Alexandra Feodorovna กับหลานของเธอ, รัสปุตินและผู้ปกครองหญิงในปีค.ศ. 1908


เชิงอรรถ

แก้

ก.   ^ ที่ถูก คำ "Rasputin" ตามสำเนียงรัสเซีย อ่านว่า "ระสฺปูติน" ("ระ-สฺปู-ติน") โดย "ระ" กับ "สฺปู" นั้นเป็นคนละพยางค์กัน (/rʌˈsputyɪn/; Ra·spu·tin) ส่วนสำเนียงอังกฤษว่า "แรสพฺยูทิน" (ræˈspyutɪn) อนึ่ง ชื่อเต็มคือ "Grigori Yefimovich Rasputin" นั้น สำเนียงรัสเซียว่า "กริกอรี ยิฟีเมอวิช ระสฺปูติน" (/gryɪˈgɔryi yɪˈfyiməvyɪtʃ rʌˈsputyɪn/) ส่วนสำเนียงอังกฤษว่า "กริกอรี อิฟีเมอะวิช แรสพฺยูทิน" (/grɪˈgɔri ɪˈfiməvɪtʃ ræˈspyutɪn/)

อ้างอิง

แก้
  • Fuhrmann, Joseph T (1990). Rasputin: A Life (illustrated ed.). New York: Praeger. pp. 276. ISBN 027593215X. OCLC 19269485.
  • Massie, Robert K (2004) [originally in New York : Atheneum Books, 1967]. Nicholas and Alexandra: An Intimate Account of the Last of the Romanovs and the Fall of Imperial Russia (Common Reader Classic Bestseller ed.). United States: Tess Press. pp. 672. ISBN 157912433X. OCLC 62357914.
  • Radzinsky, Edvard (2000) [originally in London : Weidenfeld & Nicolson, 2000]. Rasputin: The Last Word. translator Judson Rosengrant. St Leonards, New South Wales, Australia: Allen & Unwin. p. 704. ISBN 1865085294. OCLC 155418190.
  1. ↑ Fuhrmann, p. xiii
  2. ↑ Demystifying the life of Grigory Rasputin; "Royal Russia News: Demystifying the life of Grigory Rasputin". Angelfire.com. สืบค้นเมื่อ 2013-04-28.
  3. ↑ อ้างอิงจาก The Rasputin File หน้า 25, 29.
  4. ↑ J.T. Fuhrm ann (2013), p. 9.
  5. ↑ J.T. Fuhrmann (2013), p. 11-13.
  6. ↑ M. Rasputin (1934) My father.
  7. ↑ M. Nelipa (2010), p. 16.
  8. ↑ Spiridovitch, A. (1935) Raspoutine (1863-1916), p. 15.
  9. ↑ [1]
  10. ↑ J.T. Fuhrmann (2013), p. 22; B. Moynahan, p. 32.
  11. ↑ M. Nelipa (2010), p. 17.
  12. ↑ Spencer C. Tucker, Priscilla Mary Roberts (2005), "The Encyclopedia of World War I: A Political, Social, and Military History, p. 967 [2].
  13. ↑ Rasputin: The Mad Monk [DVD]. USA: A&E Home Video. 2005.
  14. ↑ M. Nelipa (2010) The Murder of Grigorii Rasputin. A Conspiracy That Brought Down the Russian Empire, p. 16.
  15. ↑ The Real Tsaritsa by Madame Lili Dehn
  16. ↑ Amalrik, A. (1988) Biografie van de Russische monnik 1863-1916, p. 45; J.T. Fuhrmann (2013), p. 24; B. Moynahan (1997) Rasputin. The saint who sinned, p. 43.
  17. ↑ Alexanderpalace
  18. ↑ Iliodor (1918), p. 91
  19. ↑ E. Radzinsky, p. 57.
  20. ↑ "Nicolas' diary 1905 (in Russian)". Rus-sky.com. สืบค้นเมื่อ 2013-04-28.
  21. ↑ J.T. Fuhrmann (2013), p. 33.
  22. ↑ J.T. Fuhrmann (2013), p. 41
  23. ↑ J.T. Fuhrmann (2013), p. 42; M. Nelipa (2010), p. 24; Iliodor, p. 112.[3].
  24. ↑ R.C. Moe, p. 149.
  25. ↑ The Atlantic; "Memories of the Russian Court - an online book on Romanov Russia - Chapter VI". Alexanderpalace.org. สืบค้นเมื่อ 2013-04-28.

หนังสืออ่านเพิ่มเติม

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ กรีโกรี รัสปูติน
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กรีโกรี_รัสปูติน&oldid=12023779"