จ้าว (จีนตัวย่อ: ; จีนตัวเต็ม: ; พินอิน: Zhào) เป็นหนึ่งในเจ็ดรัฐใหญ่ระหว่าง ยุครณรัฐ (戰國時代) ในยุคจีนโบราณ. เกิดขึ้นเมื่อรัฐจิ้นแยกออกเป็นสามรัฐ คือ รัฐจ้าว, รัฐหาน (韓國), และรัฐเว่ย์ (魏國), ในศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสตกาล. รัฐจ้าว ได้รับความแข็งแกร่งอย่างมากจากการปฏิรูปทางทหารที่ริเริ่มในช่วงระหว่างรัชสมัยพระเจ้าจ้าวอู่หลิง (趙武靈王), แต่ก็พ่ายแพ้อย่างยับเยินให้แก่ รัฐฉิน (秦國) ในยุทธการที่ฉางผิง (長平之戰). อาณาเขตของรัฐจ้าวรวมถึงพื้นที่ในปัจจุบันของ มองโกเลียใน, เหอเป่ย์, ชานซี, และฉ่านซี. รายล้อมด้วยดินแดนของรัฐฉิน, รัฐเว่ย์, ซฺยงหนู (匈奴), และหานตาน (邯郸). รัฐจ้าวขึ้นขื่อเรื่อง กองทหารม้า ที่มีขื่อเสียงเลื่องลือด้านฝีมือการรบไปทั่วแผ่นดินจีน [1]

จ้าว

403 ปีก่อนคริสตกาล–222 ปีก่อนคริสตกาล
สถานะราชอาณาจักร
เมืองหลวงจิ้นหยาง (晉陽), หานตาน (邯郸)
ศาสนา
ศาสนาพื้นเมืองจีน
การบูชาบรรพบุรุษ
การปกครองราชาธิปไตย
ยุคประวัติศาสตร์ยุครณรัฐ
403 ปีก่อนคริสตกาล
• รัฐฉินผนวก
222 ปีก่อนคริสตกาล
สกุลเงินเงินพลั่ว
และเหรียญกระษาปณ์อื่น ๆ
ก่อนหน้า
ถัดไป
รัฐจิ้น
ราชวงศ์ฉิน

รัฐจ้าวเป็นบ้านของนักปรัชญาการบริหาร เชิ่น เต้า (慎到) นักนิติปรัชญา, กงซุนหลง (公孫龍) นักตรรกวิทยา, และสฺวินข้วง (荀況) ปรัชญาเมธีลัทธิขงจื๊อ.[2]

อ้างอิง

แก้
  1. "หลี่มู่", วิกิพีเดีย, 2020-04-25, สืบค้นเมื่อ 2022-11-14
  2. Huang Kejian 2010 p.185. From Destiny to Dao: A Survey of Pre-Qin Philosophy in China. https://books.google.com/books?id=bATIDgAAQBAJ&pg=PA185