รถลำเลียงพลหุ้มเกราะ

รถลำเลียงพลหุ้มเกราะ (อังกฤษ: armoured personnel carrier; อักษรย่อ: APC) เป็นยานพาหนะทางทหารหุ้มเกราะแบบกว้าง ที่ออกแบบมาเพื่อการขนส่งบุคลากรและอุปกรณ์ในเขตสู้รบ บางครั้งได้รับการเรียกขานในภาษาอังกฤษว่า "แบทเทิลแท็กซี่" (รถแท็กซี่ต่อสู้) หรือ "แบทเทิลบัส" (รถบัสต่อสู้) ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง รถลำเลียงพลหุ้มเกราะได้กลายเป็นเครื่องมือทางทหารที่พบได้ทั่วไปทั่วโลก

เอ็ม 113 หนึ่งในรถลำเลียงพลหุ้มเกราะที่พบมากที่สุดในช่วงสงครามเวียดนาม

เกเทคา บ็อกแซร์แห่งกองทัพบกเยอรมันเป็นรถลำเลียงพลหุ้มเกราะสมัยใหม่ ซึ่งมีการสั่งซื้อจากหลายประเทศ

ตามคำนิยามในสนธิสัญญาจำกัดกำลังทหารและอาวุธในยุโรป รถลำเลียงพลหุ้มเกราะคือ "ยานเกราะต่อสู้ที่ออกแบบและติดตั้งเพื่อส่งกองทหารราบต่อสู้ และซึ่งเป็นกฎ ติดอาวุธเป็นองค์ประกอบหรือเป็นส่วนประกอบสำคัญของขนาดลำกล้องปืนน้อยกว่า 20 มม." เมื่อเทียบกับรถรบทหารราบ ซึ่งใช้ในการขนส่งทหารราบเข้าสู่สนามรบ รถลำเลียงพลหุ้มเกราะมีอาวุธยุทโธปกรณ์น้อยกว่า และไม่ได้ออกแบบมาเพื่อให้การยิงสนับสนุนโดยตรงในการต่อสู้

ประวัติ

รถถังมาร์ก IX ของอังกฤษเป็นรถลำเลียงพลหุ้มเกราะที่ได้รับการระบุคันแรก

โอที-64 สกอต ของเชโกสโลวาเกียและโปแลนด์

จุดเริ่มต้นของรถลำเลียงพลหุ้มเกราะอยู่ในแนวรบด้านตะวันตกของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ในช่วงต่อมาของสงคราม รถถังของฝ่ายสัมพันธมิตรสามารถบุกทะลวงแนวข้าศึกได้ แต่ทหารราบที่ตามมา—ซึ่งจำเป็นต้องรวมเป็นหนึ่ง—ยังต้องเผชิญกับอาวุธเล็กและการยิงปืนใหญ่ ซึ่งหากไม่มีทหารราบสนับสนุน รถถังก็ถูกแยกเดี่ยวและถูกทำลายได้ง่ายขึ้น ในการตอบสนอง อังกฤษได้ทำการทดลองโดยขนส่งทหารปืนกลในรถถังมาร์ก V* แต่พบว่าสภาพภายในรถถังทำให้ทหารไม่เหมาะสมสำหรับการรบ ทางอังกฤษจึงออกแบบยานเกราะขนส่งกองทหารที่สร้างขึ้นตามวัตถุประสงค์คันแรกคือมาร์ก IX แต่สงครามได้สิ้นสุดลงก่อนที่จะนำมาใช้

บรรณานุกรม

• Bishop, Chris (2006). The Encyclopedia of Tanks and Armored fighting vehicles: From World War I to The Present Day. Grange Book. ISBN 978-1-59223-626-8
• O'Malley, T. J., Hutchins, Ray (1996). Fighting Vehicles: Armoured Personnel Carriers & Infantry Fighting Vehicles. Greenhill Books. ISBN 1-85367-211-4