เอ้อร์หลัง เสิน

(เปลี่ยนทางจาก ยี่หนึงจินกุน)

เอ้อร์หลัง เสิน (จีน: 二郎神; พินอิน: Èrláng Shén) หรือ ยี่หนึงจินกุน เป็นเทวดาตามความเชื่อของจีน มีต้นกำเนิดในมณฑลเสฉวน

ศาลเอ้อร์หลัง เสิน ในมณฑลเสฉวน ประเทศจีน

ประวัติ

แก้

เทพเอ้อร์หลังเป็นลูกชายคนที่สองของหลี่ปิงเสนาบดีแห่งราชวงศ์ฉิน ชื่อว่า หลี่เอ้อร์หลัง (ในerlang baojuan กล่าวว่า ชื่อเดิมของเทพเอ้อร์หลังคือ หยางเอัอร์หลัง บิดาเป็นแซ่ หยาง) มารดาของเขาเป็นน้องสาวของเง็กเซียนฮ่องเต้[1] นางเคยละเมิดกฎสวรรค์โดยการไปหลงรักมนุษย์ซึ่งเป็นบัณฑิต ชื่อ หยางเทียนโย่ว และมีลูก3คน ชาย2 หญิง1 ชื่อ หยางเจียว หยางเอ้อร์หลัง และ หยางฉาน องค์เง็กเซียนและเจ้าแม่หวังหมู่มีโองการให้ไปพาตัวเหยาจีน้องสาวของเง็กเซียนฮ่องเต้มาลงโทษ นางจึงถูกจับตัวไปคุมขังที่เขาเถาซาน

[หยางฉาน น้องสาวหยางเอ้อร์หลัง] เทพเอ้อหลังแม้จะเป็นคนเย็นชาแต่ด้วยความที่เป็นห่วงศิษย์น้องจึงทูลเง็กเซียนว่าจะจับนางไปขังไว้ที่เขาหัวซานแทน จะได้เป็นการช่วยเหลือทางอ้อมเพราะโทษของซันเซิ่นหมู่ คือ ประหารชีวิตไม่ให้วิญญาณไปเกิดด้วย เมื่อเทพเอ้อหลังพานางไปที่เขาหัวซานแล้วจึงยึดอิทธิฤทธิ์ไว้ทั้งหมด จากนั้นจึงตามไปสังหารลูกของซันเซิ่นหมู่ แต่หลิวเฉินเซียนมีโคมวิเศษของแม่จึงทำให้หนีได้ทุกครั้ง (เล่ากันว่าหากได้กินใส้ โคมเข้าไปจะทำให้เพิ่มอายุไปหมื่นปี) แต่ความจริงแล้วเทพเอ้อร์หลังแม้จะไม่ชอบหลิวเฉินเซียน แต่สิ่งที่เขาทำก็เพื่อให้สวรรค์ยกเลิกกฎห้ามให้ชาวสวรรค์มีความรักเท่านั้น

[เหยาจี] เทพเอ้อร์หลังเพียรทำความดีนับแสนครั้ง เพื่อให้สวรรค์ปลดปล่อยมารดาของตนจากการคุมขัง ความดีครั้งใหญ่ครั้งหนึ่งที่เขาทำคือ การช่วยบิดาปราบมังกรที่อาศัยอยู่ในมหาสมุทร ยังผลให้อุทกภัยที่เหล่ามนุษย์ได้ประสบอยู่นั้นทุเลาลง ผู้คนที่ทราบข่าวจึงพากันเคารพกราบไหว้เขาประดุจเทพ และเมื่อเขาได้ทำความดีหลายต่อหลายอย่างมากยิ่งขึ้น มนุษย์จึงเรียกขานเขาในนาม “เทพเอ้อร์หลัง” ครั้นเมื่อได้เป็นเซียนอยู่บนสวรรค์แล้ว เทพเอ้อร์หลังจึงได้รับตำแหน่งเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งสวรรค์ มีเซียนฝีมือดี 1,200 องค์ มี 3 ตา อาวุธวิเศษ เป็นธนูล่าสัตว์สีทองและกระสุนเงินและทวนมีดสามแฉก และกระจกส่องวิญญาณสามารถรู้ชาติกำเนิดเดิมของผู้ที่ถูกส่องได้ สามารถแปลงกายได้ 72 อย่าง[2]

อีกทั้งยังมีสุนัขสวรรค์ชื่อเซี่ยนเทียนเกาหรือเห่าฟ้าเป็นสัตว์เลี้ยงคู่กาย เดิมทีเป็นอาวุธวิเศษมีรูปร่างเป็นลูกแก้วที่เทพเอ้อร์หลังเก็บไว้ในแขนเสื้อเมื่อโยนออกไปจะกลายเป็นสุนัขล่าเนื้อสีขาวตัวใหญ่ไปกัดศัตรู[3]

เทพเอ้อร์หลังยังมีคู่แข่ง คือ ซุนหงอคงเห้งเจียอีกด้วย ว่ากันว่าเทพเอ้อร์หลังสามรถแปลงร่างได้ 72 ท่าเหมือนกัน

อ้างอิง

แก้
  1. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2015-06-01.
  2. http://my.dek-d.com/shamu/blog/?blog_id=302222
  3. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2015-06-01.
  • นัทชา ประพัฒน์พรกุล. ไซอิ๋ว ตอน หงอคงบุกแดนสวรรค์. กรุงเทพ: ธัชกนิษฐ์, 2548.