ภาคภูมิ แจ้งโพธิ์นาค

ภาคภูมิ แจ้งโพธิ์นาค ชื่อเล่น เอ็ม อดีตนักมวยสากลสมัครเล่นทีมชาติไทย เคยเข้าแข่งขันกีฬาโอลิมปิกมา 2 สมัย และเป็นอดีตนักมวยสากลอาชีพ

ภาคภูมิ แจ้งโพธิ์นาค
เกิด	ภาคภูมิ แจ้งโพธิ์นาค 7 ตุลาคม พ.ศ. 2518

สถิติเหรียญโอลิมปิก
มวยสากลสมัครเล่น
เอเชียนเกมส์
	เอเชียนเกมส์ 1998	เวลเตอร์เวท

ประวัติ

ภาคภูมิเกิดเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2518 ที่ตำบลปากน้ำ อำเภอเมืองสมุทรปราการ จังหวัดสมุทรปราการ โดยเป็นลูกชายคนโตของนายยุทธภูมิ แจ้งโพธิ์นาค เจ้าของค่ายมวย "พันธุ์ยุทธภูมิ" ฝึกมวยตั้งแต่อายุ 9 ขวบ เพราะได้รับแรงบันดาลใจจากทวี อัมพรมหา หรือ ขาวผ่อง สิทธิชูชัย นักมวยเหรียญเงินโอลิมปิกที่ลอสแอนเจลิส ปี พ.ศ. 2527 ขึ้นชกครั้งแรกได้เงินค่าตัว 100 บาท เมื่อเติบใหญ่ขึ้นขึ้นชกเป็นประจำที่เวทีมวยสำโรง ในชื่อ "เอ็ม 16 บ.ข.ส." เหตุที่ใช้ชื่อเช่นนี้ เนื่องจากมีหมัดชุดที่รัวเป็นชุดเหมือนปืน เอ็ม.16 จนกลายเป็นมวยมีชื่อที่เวทีนั้น และติดทีมชาติในระยะเวลาไม่นาน แต่เมื่อได้ไปแข่งขันโอลิมปิกตามความฝันถึง 2 ครั้ง ติด ๆ กันไม่ประสบความสำเร็จ โดยในการแข่งขันโอลิมปิกครั้งแรก ที่แอตแลนตา ซึ่งภาคภูมิติดทีมชาติเข้ามาเป็นคนสุดท้าย ถึงแม้จะเป็นรุ่นใหญ่ที่สุด แต่กลับเป็นนักมวยที่มีประสบการณ์น้อยที่สุด และทำการขึ้นชกก่อนเป็นคนแรกและก็ตกรอบแรกไปก่อนเป็นคนแรกอีกเช่นกัน ต่อมาในโอลิมปิกที่ซิดนีย์ ภาคภูมิในรอบแรกสามารถเอาชนะมาได้ แต่ก็ตกรอบสอง จึงได้แขวนนวมยุติการชกในแบบสมัครเล่นไป หลังจากนั้นก็มีข่าวว่าจะหันไปเอาทีทางด้านเทควันโดแทน แต่ก็ไม่ได้ทำ จากนั้นจึงได้เบนเข็มมาชกสากลอาชีพอยู่ไม่กี่ครั้ง แม้จะประสบความสำเร็จได้แชมป์สมาคมมวยแห่งทวีปเอเชีย (พีเอบีเอ) แต่ก็เลิกไป

ภาคภูมิ แจ้งโพธิ์นาค ถือว่าเป็นนักมวยที่มีหน้าตาดี จึงมีแฟน ๆ กีฬาชื่นชอบอยู่เป็นจำนวนหนึ่ง จบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากคณะนิเทศศาสตร์ วิทยาลัยทองสุข และปริญญาโทด้านวิทยาศาสตร์การกีฬา จากคณะพลศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ นิสัยส่วนตัวชอบการเล่นคอมพิวเตอร์ ปัจจุบันมีกิจการส่วนตัวคือ ร้านขายสัตว์เลี้ยง ย่านสวนหลวง ร.9 และยังเป็นอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานีอีกด้วย และยังเป็นผู้ฝึกสอนมวยสากลสมัครเล่นให้กับนักกีฬาของมหาวิทยาลัยด้วย

ชื่อนักมวยอื่นๆ

• เอ็ม16 บ.ข.ส. (มวยไทย)

เกียรติประวัติ

• เหรียญทองชิงแชมป์ประเทศไทย ปี 2537
• เหรียญทองกีฬากองทัพไทย ปี 2540,2541
• เหรียญทองการแข่งขันชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพ ปี พ.ศ. 2540,2541,2542 พร้อมรางวัลนักชกยอดเยี่ยม ครั้งที่ 22 และ 23
• ติดทีมชาติแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ที่เมืองแอตแลนตา สหรัฐอเมริกา (พ.ศ. 2539) (ตกรอบแรก)
• เหรียญทองเพรสซิเด็นท์คัพ ที่ประเทศอินโดนีเซีย ปี 2540
• เหรียญทองแมร์คัพ ที่ประเทศฟิลิปปินส์ ปี 2541
• เหรียญทองกีฬาเอเชียนเกมส์ครั้งที่ 13 ที่กรุงเทพฯ ปี 2541
• เหรียญทองชิงแชมป์เอเซีย ที่ประเทศอุซเบกิสถาน ปี 2542
• เหรียญเงินมวยคาร์ดิ้งคัพ ที่ประเทศคิวบา ปี 2543
• ติดทีมชาติแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ที่เมืองซิดนีย์ ออสเตรเลีย (พ.ศ. 2543) (ตกรอบสอง)
• แชมป์ PABA รุ่นเวลเตอร์เวท (2547 - 2549)
  • ชิงแชมป์, 5 ธันวาคม 2546 ชนะน็อคยกที่ 7 เมเคเนปิ่ ทาชิซูวู ( แอฟริกาใต้) ที่ สนามหลวง
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 14 มิถุนายน 2547 ชนะคะแนน ฮัสซัน มาทุมล่าห์ ( แทนซาเนีย) ที่ จ.ชุมพร
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 17 กันยายน 2547 ชนะคะแนน โนนอย กอนซาเลซ ( ฟิลิปปินส์) ที่ จ.สุรินทร์
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 30 พฤษภาคม 2548 ชนะน็อค คริสโตเฟอร์ ซาลูได (ฟิลิปปินส์) ยก 7 ที่ ช่อง 7 สี
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 24 ตุลาคม 2548 ชนะคะแนน ดอนดอน สุลต่าน (ฟิลิปปินส์) ที่ SJ เซ็นเตอร์เทนเมนท์
  • เสียแชมป์ 27 มกราคม 2549 แพ้คะแนน แอสตัน โซโลปอฟ ( ออสเตรเลีย) ที่ ออสเตรเลีย
• เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
  • ชิงแชมป์ IBF แพนแปซิฟิครุ่นมิดเดิลเวทเมื่อ 4 พ.ค. 2550 แพ้คะแนน ดาเนียล เกียเล (ออส) ที่ออสเตรเลีย

แหล่งข้อมูลอื่น

• สถิติการชก