อะเบะโนมิกส์ (อังกฤษ: Abenomics [คำผสมระหว่าง Abe กับ Economics]) หมายถึงนโยบายเศรษฐกิจได้รับการผลักดันและดำเนินการในรัฐบาลที่สองของชินโซ อะเบะ อดีตนายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น

อะเบะโนมิกส์ประกอบด้วยนโยบายการเงินและนโยบายการคลัง ที่เน้นในการส่งเสริมการลงทุนของภาคเอกชนของญี่ปุ่นที่ซบเซามากว่ายี่สิบปี โดยที่รัฐบาลกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อในประเทศไว้ที่ 2% ต่อปี รวมถึงการออกมาตรการเพื่อให้เงินเยนอ่อนค่าลง, การตั้งอัตราดอกเบี้ยติดลบ, การออกมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณที่หนักหน่วง, การเพิ่มการลงทุนของภาครัฐ, การให้ธนาคารแห่งประเทศญี่ปุ่นรับซื้อพันธบัตรรัฐบาลคืนจากตลาด และการปรับปรุงพระราชบัญญัติธนาคารแห่งประเทศญี่ปุ่น

โดยเฉพาะการออกมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) ของญี่ปุ่นที่ทำควบคู่ไปกับของสหรัฐอเมริกา ที่ก่อให้เกิดปริมาณเงินมหาศาลขึ้นในระบบ ซึ่งปริมาณเงินมหาศาลเหล่านี้ได้เข้าไปลงทุนและเก็งกำไรในตราสารทุน, ตราสารหนี้ และตลาดทุนหลายแห่งทั่วโลก ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ดัชนีของตลาดหลักทรัพย์ต่าง ๆ ทะยานขึ้นจนทำลายสถิติ จนนักเศรษฐศาสตร์บางส่วนได้แสดงความกังวลถึงภาวะเศรษฐกิจฟองสบู่ที่อาจเกิดขึ้น

คาดว่านโยบายเหล่านี้จะทำให้กรัฐบาลมีการใช้จ่ายงบประมาณเพิ่มขึ้น 2% ของ GDP และมีขาดดุลเพิ่มโอกาสถึง 11.5% ของ GDP ในปี พ.ศ. 2556