พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน
พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน และที่ 2 แห่งนอร์เวย์ (สวีเดน: Karl XIII, นอร์เวย์: Karl II) เป็นกษัตริย์แห่งสวีเดนตั้งแต่ ค.ศ. 1809 และได้ควบตำแหน่งกษัตริย์แห่งนอร์เวย์ตั้งแต่ ค.ศ. 1814 จนเสด็จสวรรคต พระองค์เป็นพระโอรสของพระเจ้าอดอล์ฟ เฟรเดอริก กับพระนางลูอีเซอ อุลรีเคอ แห่งปรัสเซีย (พระขนิษฐาในพระเจ้าฟรีดริชมหาราช)[1] พระเจ้าคาร์ลที่ 13 ทรงเป็นพระมหากษัตริย์สวีเดนองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ฮ็อลชไตน์-ก็อททรอพ พระองค์ไม่มีพระบุตรสืบสัตติวงศ์ พระองค์ทรงรับจอมพลฝรั่งเศส ฌ็อง-บาติสต์ แบร์นาด็อต ผู้ไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดเลยเป็นพระโอรสบุญธรรม ซึ่งต่อมาแบร์นาด็อตได้ขึ้นสืบราชสมบัติต่อ
| พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน และที่ 2 แห่งนอร์เวย์ | |
|---|---|
 | |
| พระมหากษัตริย์แห่งสวีเดน | |
| ครองราชย์ | 6 มิถุนายน 1809 – 5 กุมภาพันธ์ 1818 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้ากุสตาฟที่ 4 อดอล์ฟ |
| ถัดไป | พระเจ้าคาร์ลที่ 14 โยฮัน |
| พระมหากษัตริย์แห่งนอร์เวย์ | |
| ครองราชย์ | 4 พฤศจิกายน 1814 – 5 กุมภาพันธ์ 1818 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้าคริสเตียน เฟรเดอริก |
| ถัดไป | พระเจ้าคาร์ลที่ 3 โยฮัน |
| พระราชสมภพ | 7 ตุลาคม ค.ศ. 1748 สต็อกโฮล์ม, ประเทศสวีเดน |
| สวรรคต | 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1818 (69 ปี) สต็อกโฮล์ม, ประเทศสวีเดน |
| ฝังพระศพ | 20 มีนาคม 1818 โบสถ์ริดราห์โฮล์ม, สต็อกโฮล์ม, |
| คู่อภิเษก | เฮ็ดวิจ เอลิซาเบธ ชาร์ลอตต์แห่งฮ็อลชไตน์-ก็อททอร์พ |
| พระราชบุตร | Princess Louise Hedvig Prince Carl Adolf, Duke of Värmland Carl Löwenhielm (illegitimate) |
| ราชวงศ์ | ฮ็อลชไตน์-ก็อททรอพ |
| พระราชบิดา | พระเจ้าอดอล์ฟ เฟรเดอริก |
| พระราชมารดา | ลูอีเซอ อุลรีเคอ แห่งปรัสเซีย |
| ศาสนา | ลูเทอแรน |
| ลายพระอภิไธย |  |
พระเจ้าคาร์ลที่ 13 กับพระนางเฮ็ทวิช ชาร์ล็อทเทอ ผู้มเหสี เคยให้กำเนิดพระโอรสสองพระองค์ แต่ทั้งสองพระองค์ล้วนสิ้นพระชนม์ในวัยทารก ด้วยไม่เห็นโอกาสให้กำเนิดพระบุตรอีก ทั้งสองจึงทรงรับเจ้าชายชาร์ล ออกัส แห่งเดนมาร์ก เป็นมกุฎราชกุมารบุญธรรมในปีค.ศ. 1810 อย่างไรก็ตาม เจ้าชายเชื้อเดนมาร์กพระองค์นี้กลับสิ้นพระชนม์เพียงไม่กี่เดือนหลังเสด็จถึงสวีเดน[2] ทำให้ราชสำนักสวีเดนจึงคิดจะยกบัลลังก์ให้แก่ราชวงศ์โบนาปาร์ตแห่งฝรั่งเศส แต่ไม่มีญาติพี่น้องคนไหนเลยของจักรพรรดินโปเลียนอาสารับหน้าที่นี้
องคมนตรีสวีเดน คาร์ล อ็อทโท เมอร์เนอร์ (Karl Otto Mörner) ได้ยื่นข้อเสนอนี้ต่อจอมพลฌ็อง-บาติสต์ แบร์นาด็อต หนึ่งในแม่ทัพของนโปเลียน นโปเลียนไม่ได้คัดค้าน[3] แบร์นาด็อตจึงสละสัญชาติฝรั่งเศสและหันมานับถือลูเทอแรน[4] และกลายเป็นมกุฎราชกุมารคาร์ล โยฮัน[5] ควบตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแผ่นดินแทนพระเจ้าคาร์ลที่มีพระพลานามัยย่ำแย่ อดีตจอมพลแบร์นาด็อตเป็นผู้มีความสามารถเก่งกาจ สามารถปกป้องสวีเดนท่ามกลางสงครามนโปเลียนที่สุ่มเสี่ยง และยังสามารถยึดนอร์เวย์มาจากเดนมาร์กได้อีกด้วย
เมื่อมกุฎราชกุมารยึดนอร์เวย์มาจากเดนมาร์กในปีค.ศ. 1814 และตกลงกันได้ว่าสวีเดนจะยินยอมให้นอร์เวย์ใช้รัฐธรรมนูญของตนเองและมีอำนาจปกครองตนเอง พระเจ้าคาร์ลที่ 13 จึงได้ควบตำแหน่งกษัตริย์แห่งนอร์เวย์
อ้างอิง
แก้- ↑ Karl 2 – utdypning (Store norske leksikon)
- ↑ "Charles XIII - king of Sweden".
- ↑ Ibid. Pp. 268-278.
- ↑ "Charles XIV John - king of Sweden and Norway".
- ↑ Bain 1911, p. 932.
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน
| ก่อนหน้า | พระเจ้าคาร์ลที่ 13 แห่งสวีเดน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้ากุสตาฟที่ 4 อดอล์ฟ | 
|
กษัตริย์แห่งสวีเดน (6 มิถุนายน 1809 – 5 กุมภาพันธ์ 1818) |
|
พระเจ้าคาร์ลที่ 14 โยฮัน |
| คริสเตียน เฟรเดอริก |
|
กษัตริย์แห่งนอร์เวย์ (4 พฤศจิกายน 1814 – 5 กุมภาพันธ์ 1818) |
|
พระเจ้าคาร์ลที่ 14 โยฮัน |