พระมหาวีระ
บทความนี้ได้รับแจ้งให้ปรับปรุงหลายข้อ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความ หรืออภิปรายปัญหาที่หน้าอภิปราย
|
พระมหาวีระ หรือ นิครนถนาฏบุตร เป็นศาสดาของศาสนาเชน และตีรถังกรพระองค์ที่ 24 ประสูติก่อนคริสต์ศักราช 599 ปี ในวันที่ประสูติสมาชิกในครอบครัวได้มารวมตัวกันในงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่ บิดาของเขาได้กล่าวว่า ครอบครัวของเราได้รับความผาสุกและความดีงามตั้งแต่แม่ของมหาวีระได้ตั้งครรภ์และทั้ง 2 นั้นได้ตั้งชื่อลูกที่เกิดมาว่า วรรธมานะ แปลว่า ความเพิ่มพูน หรือผู้ที่เจริญ แต่ว่าบรรดาสานุศิษย์ของมหาวีระได้เรียกว่า มหาวีระและพวกเขาได้อ้างว่าชื่อนี้คือชื่อที่บรรดาเทพเจ้าเรียกกัน ความหมายคือ ผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ มหาวีระนั้นเป็นลูกคนที่ 2 เขาได้ใช้ชีวิตในช่วงแรกๆอยู่ในอ้อมกอดของบิดามารดา ได้รับความสุขสบายอย่างมากมายโดยมีคนรับใช้อำนวยความสะดวกให้แก่เขา
พระมหาวีระ | |
---|---|
ตีรถังกรที่ 24 | |
![]() พระมหาวีระ | |
ชื่ออื่น | วีระ, อาทิวีระ |
เป็นที่บูชาใน | ศาสนาเชน |
สืบทอดตำแหน่งจาก | พระปารศวนาถ |
สัญลักษณ์ | สิงโต[1] |
ความสูง | 7 cubits (10.5 feet) |
อายุขัย | 72 ปี |
ต้นไม้ | Shorea robusta |
สีกาย | สีทอง |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ป. 540 BC (historical)[2][3] ป. 599 BCE (traditional)[2] ไวสาลี, แคว้นวัชชี |
เสียชีวิต | ป. 468 BC (historical)[2][3] ป. 527 BCE (Svetambara)[2] ป. 510 BCE (Digambara)[2] ปวบุรี, แคว้นมคธ |
บิดา-มารดา |
|
มหาวีระนั้นเป็นผู้ที่ยกย่องให้เกียรติ ต่อบิดามารดาอย่างมาก ต่อมาเมื่อเติบใหญ่ขึ้น ได้สมรสกับหญิงคนหนึ่งและมีลูกสาวหนึ่งคน มหาวีระนั้นได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายเพราะว่าเขานั้นเป็นลูกชายเจ้าเมือง บ้านของบิดาของเขานั้นเป็นที่เยี่ยมเยือนของบรรดานักบวชและพระ ทุกๆครั้งที่บรรดานักบวชได้ไปเยี่ยมเยือน พวกเขาเหล่านี้จะได้รับการต้อนรับอย่างดีและสมเกียรติ และมหาวีระก็จะไปนั่งฟังคำสอนจากพวกเขาเหล่านี้ ซึ่งทำให้เขานั้นประหลาดใจในคำสอนเหล่านั้นและตัวเขาเองนั้นมีความปรารถนาที่จะติดตามพวกนักบวชเหล่านี้ แต่เพราะความรักที่มีให้กับบิดามารดาได้มายับยั้งเขาจากการทำให้บรรลุตามความปรารถนา โดยเขารู้ดีว่าท่านทั้ง 2 นั้นไม่ต้องการให้ มหาวีระอยู่ในหนทางของนักบวช
ภายหลังจากที่บิดาของเขาได้เสียชีวิตพี่ชายคนโตได้ขึ้นปกครองเมืองแทนบิดาของเขา หลังจากที่พี่ชายเขานั้นขึ้นปกครองเมืองได้ 1 ปีเต็มมหาวีระนั้นได้ขออนุญาตพี่ชายเพื่อที่จะเป็นนักบวช พี่ชายก็อนุญาตตามคำขอ ดังนั้นเองเขาก็เริ่มถอดเครื่องแต่งกายของเขาพร้อมกับสวมเครื่องแต่งกายของนักบวช ต่อมาเขาก็เริ่มลดอาหารและเครื่องดื่มให้น้อยลงและใช้ชีวิตอยู่กับปัจจัยยังชีพที่เล็กน้อย หลังจากนั้น 13 เดือนต่อมาเขาก็เปลือยกาย แท้จริงมหาวีระได้บรรลุถึงขั้นหนึ่ง เขาได้ขจัดกิเลสต่างๆออกจากตัวเขาจนหมดสิ้น ไม่มีความอาย ไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความดีใจหรือเสียใจ เขายังคงฝึกฝนการบำเพ็ญตนเป็นระยะเวลาถึง 12 ปีด้วยกัน หลังจากบรรลุถึงขั้นนี้แล้วเขาก็เริ่มต้นขั้นใหม่ คือการเรียกร้องไปสู่แนวทางของเขา เขาเริ่มต้นจากครอบครัว ญาติใกล้ชิดตลอดจนประชาชนในเมืองของเขา พวกเขาเหล่านี้ได้ให้การตอบรับแนวทางของมหาวีระเป็นอย่างดี เขายังคงประกาศแนวทางของเขาจนถึงอายุ 72 ปี และเขาก็ได้ไปพำนักอยู่ที่เมืองๆ หนึ่งชื่อว่า บานบุรี (อ่านตามภาษาอาหรับ) เขานั้นได้เทศนาธรรม 555 ครั้งและได้ตอบคำถามถึง 36คำถามที่ไม่เคยถูกถามมาก่อนเลยภายหลังจากนี้ได้ไม่นานใน พ.ศ. 16 มหาวีระได้เสียชีวิตอย่างสงบคนเดียวโดยไม่มีผู้ใดอยู่พร้อมกับท่านเลย
อ้างอิงแก้ไข
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: พระมหาวีระ |
- ↑ Tandon 2002, p. 45.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Dundas 2002, p. 24.
- ↑ 3.0 3.1 Taliaferro & Marty 2010, p. 126.
- ศาสนาเปรียบเทียบของมหาวิทยาลัย อัล อัซฮัร ไคโร อียิปต์ 2008
บทความเกี่ยวกับศาสนานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ศาสนา |