บาวาเรีย-ลันทซ์ฮูท
ดัชชีบาวาเรีย-ลันทซ์ฮูท (เยอรมัน: Bayern-Landshut, อังกฤษ: Bavaria-Landshut) เป็นอาณาจักรบริวารของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์[1]ที่ปกครองโดยดยุคแห่งบาวาเรีย-ลันทซ์ฮูท อาณาจักรก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1353 และมาสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1503
ดัชชีบาวาเรีย-ลันทซ์ฮูท Teilherzogtum Bayern-Landshut | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค.ศ. 1353–ค.ศ. 1503 | |||||||||||
 ตราแผ่นดิน
| |||||||||||
 บาวาเรีย-ลันทซ์ฮูทระหว่าง ค.ศ. 1363 และ ค.ศ. 1392 (รวมทั้งมิวนิก และ อิงโกลชตัดท์ แต่ไม่รวมชเตราบิง) | |||||||||||
| สถานะ | อาณาจักรในเครือจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ | ||||||||||
| เมืองหลวง | ลันทซ์ฮูท | ||||||||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||||
| ดยุคแห่งบาวาเรีย-ลันทซ์ฮูท | |||||||||||
• ค.ศ. 1347–1375 | สเตฟานที่ 2 | ||||||||||
• ค.ศ. 1375–1392 | โยฮันน์ที่ 2 สเตฟานที่ 3 และฟรีดิช | ||||||||||
• ค.ศ. 1392–1393 | ฟรีดิช | ||||||||||
• ค.ศ. 1393–1450 | ไฮน์ริคที่ 16 | ||||||||||
• ค.ศ. 1450–1479 | ลุดวิกที่ 9 ดยุคแห่งบาวาเรีย | ||||||||||
• ค.ศ. 1479-1503 | จอร์จ ดยุคแห่งบาวาเรีย | ||||||||||
| ประวัติศาสตร์ | |||||||||||
• ก่อตั้ง | 3 มิถุนายน ค.ศ. 1353 | ||||||||||
• บาวาเรีย-มิวนิก และ บาวาเรีย-อิงโกลชตัดท์ แยกตัว | ค.ศ. 1392 | ||||||||||
• ผนวกบาวาเรีย-อิงโกลชตัดท์ | ค.ศ. 1447 | ||||||||||
• ผนวกบาวาเรีย-มิวนิก and พาลาติเนท-นอยบูร์ก | ค.ศ. 1503 ค.ศ. 1503 | ||||||||||
| |||||||||||
ประวัติ
แก้การก่อตั้งดัชชีเป็นผลมาจากการเสด็จสวรรคตของลุดวิกที่ 4 เดอะบาวาเรียน ในสนธิสัญญาลันทซ์ฮูทของปี ค.ศ. 1349 ที่เป็นการแบ่งจักรวรรดิของลุดวิก พระราชโอรสสามพระองค์ อันได้แก่ สเตฟานที่ 2, วิลเฮล์มที่ 1 และอัลเบร็คที่ 1 เป็นผู้ได้รับบาวาเรียใต้และเนเธอร์แลนด์ร่วมกัน สี่ปีต่อมามรดกก็ถูกแบ่งอีกในสนธิสัญญาเรเกนสบูร์กของปี ค.ศ. 1353 สเตฟานได้รับอาณาจักรใหม่ดัชชีแห่งบาวาเรีย-ลันทซ์ฮูท ในปี ค.ศ. 1363 สเตฟานก็ได้เป็นดยุคแห่งบาวาเรียเหนือซึ่งทำให้กลับมารวมกับบาวาเรีย-ลันทซ์ฮูท หลังจากการเสียชีวิตของสเตฟานลูกชายสามคนก็ปกครองอาณาจักรร่วมกัน แต่ในปี ค.ศ. 1392 บาวาเรีย-ลันทซ์ฮูทก็แบ่งเป็นสามอาณาจักรที่รวมทั้ง บาวาเรีย-มิวนิก และ บาวาเรีย-อิงโกลชตัดท์
ในปี ค.ศ. 1429 บางส่วนของบาวาเรีย-ชเตราบิงก็มารวมกับบาวาเรีย-ลันทซ์ฮูท และ บาวาเรีย-อิงโกลชตัดท์ ในปี ค.ศ. 1447 บาวาเรีย-ลันทซ์ฮูทจึงเป็นดินแดนที่มั่งคั่งที่สุดในบาวาเรีย โดยเฉพาะเมื่อมีเหมืองในรัทเทนแบร์ก (Rattenberg) และ คิทซ์บือเฮิล (Kitzbühel) และมีระบบการบริหารที่ก้าวหน้าที่สุด ที่พำนักของดยุคตั้งอยู่ที่ปราสาทเทราสนิทซ์ (Trausnitz Castle) ในลันทซ์ฮูท ที่พำนักที่สองอยู่ที่ปราสาทบูร์กเฮาเซิน (Burghausen Castle)
ดัชชีรุ่งเรืองอยู่ 150 ปีก่อนที่จะมาถูกแบ่งในปี ค.ศ. 1505 ระหว่างดัชชีที่ก่อตั้งขึ้นใหม่พาลาติเนท-นอยบูร์ก (Palatinate-Neuburg) และ บาวาเรีย-มิวนิกหลังจากสงครามสืบอาณาจักรลันทซ์ฮูท (Landshut War of Succession) คุฟชไตน์ และ คิทซ์บือเฮิลเสียแก่สมเด็จพระจักรพรรดิแม็กซิมิเลียนที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เป็นการตอบแทนในการสนับสนุนบาวาเรีย-มิวนิก ที่กลับไปรวมกับไทโรล