ชาลส์ มิงกัส

(เปลี่ยนทางจาก ชาร์ลส มิงกัส)

ชาลส์ "ชาร์ลี" มิงกัส จูเนียร์ (22 เมษายน ค.ศ. 1922 - 5 มกราคม ค.ศ. 1979) นักดับเบิลเบสแจ๊สชาวอเมริกัน มีชื่อเสียงในฐานะนักดนตรี นักแต่งเพลง หัวหน้าวง และนักต่อสู้เพื่อต่อต้านการแบ่งแยกสีผิว

Charles Mingus Jr.
Charles Mingus 1976.jpg
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิดชาลส์ มิงกัส จูเนียร์
เกิด22 เมษายน ค.ศ. 1922
ที่เกิดลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา
เสียชีวิต5 มกราคม ค.ศ. 1979 (56 ปี)
แนวเพลงบีบ็อพ อวอง-การ์ด โพสต์บ็อพ
อาชีพนักดนตรี นักแต่งเพลง หัวหน้าวง
เครื่องดนตรีดับเบิลเบส เปียโน เชลโล ทรอมโบน
ช่วงปี1943 - 1979
เว็บไซต์mingusmingusmingus.com

ชาลส์ มิงกัส เกิดในค่ายทหารในรัฐแอริโซนา เติบโตที่ลอสแอนเจลิสในครอบครัวที่เคร่งศาสนา มารดามีเชื้อสายจีนและอังกฤษ ส่วนบิดามีเชื้อสายชาวผิวดำ และสวีเดน [1] มิงกัสเริ่มหัดเล่นดนตรีแจ๊สจากความชื่นชอบในดนตรีของดุ๊ก เอลลิงตัน โดยเริ่มหัดเล่นทรอมโบน ก่อนจะหันมาเล่นเชลโล และดับเบิลเบสในระหว่างเรียนชั้นมัธยม พร้อมกับเริ่มแต่งเพลงด้วยตัวเอง โดยได้รับอิทธิพลจากดนตรีของชาร์ลี พาร์กเกอร์

ในวัย 20 ปี มิงกัสเริ่มออกตระเวนแสดงร่วมกับหลุยส์ อาร์มสตรอง ตั้งแต่ ค.ศ. 1943 และมีผลงานบันทึกเสียงครั้งแรกในปี ค.ศ. 1945 ร่วมกับวงดนตรีของรัสเซล จาร์คเค จากนั้นได้ร่วมงานกับนักดนตรีอีกหลายคน รวมทั้งชาร์ลี พาร์กเกอร์ ก่อนจะมาตั้งวงของตัวเอง

ชาลส์ มิงกัส ได้ชื่อว่าเป็นนักดนตรีที่มีอารมณ์ร้อน ระหว่างการแสดงในไนท์คลับหลายครั้ง มิงกัสสั่งให้วงดนตรีของตนหยุดเล่นอย่างกะทันหันเป็นเวลาหลายนาที พร้อมกับตะโกนต่อว่าผู้ชมบางคนที่พูดคุย หรือทำเสียงดัง [2] ในบางครั้งเขาไม่พอใจการเล่นของนักดนตรีร่วมวง ถึงกับไล่นักดนตรีหลายคนลงจากเวที [3]

ในช่วงทศวรรษ 1970 มิงกัสป่วยเป็นโรคเอแอลเอส (Amyotrophic lateral sclerosis) เกิดจากการเสื่อมของเซลล์ประสาทที่ควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อ ทำให้ไม่สามารถเล่นดนตรีได้ เขายังคงแต่งเพลงและควบคุมการบันทึกเสียง จนกระทั่งเสียชีวิตในวัย 56 ปี เมื่อวันที่ 5 มกราคม ค.ศ. 1979 ที่เม็กซิโก เถ้ากระดูกของเขาถูกโปรยลงในแม่น้ำคงคา

ผลงานอัลบั้มชิ้นสุดท้ายของมิงกัส ชื่อ Mingus เป็นผลงานร่วมกับโจนี มิตเชลล์ มีนักดนตรีที่ร่วมบันทึกเสียงเช่น เวย์น ชอร์ตเตอร์ เฮอร์บี แฮนค็อก และจาโค พาสโทเรียส

อ้างอิงแก้ไข

  1. Myself When I am Real: The Life and Music of Charles Mingus, Gene Santoro (Oxford University Press, 1994) ISBN 0195097335
  2. "René Marie: Jump, and the net will appear". Interview by Bruce Crowther. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-11-19. สืบค้นเมื่อ 2009-08-15.
  3. "Paris When He Sizzles". Village Voice article by Will Friedwald.

แหล่งข้อมูลอืนแก้ไข