จังหวัดเบิงกูลู

เบิงกูลู (อินโดนีเซีย: Bengkulu) หรือที่ในอดีตเรียกว่า เบงคูเลน (อังกฤษ: Bencoolen) เป็นชื่อจังหวัดและเมืองท่าทางตอนใต้ของสุมาตราฝั่งตะวันตก เป็นที่ตั้งสถานีการค้าและป้อมปราการของบริษัทอินเดียตะวันออกแห่งอังกฤษ

จังหวัดเบิงกูลู

Provinsi Bengkulu (อินโดนีเซีย)
ธงของจังหวัดเบิงกูลู
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของจังหวัดเบิงกูลู
ตรา
ที่ตั้งจังหวัดเบิงกูลูในประเทศอินโดนีเซีย
ที่ตั้งจังหวัดเบิงกูลูในประเทศอินโดนีเซีย
พิกัด: 3°48′S 102°15′E / 3.800°S 102.250°E / -3.800; 102.250พิกัดภูมิศาสตร์: 3°48′S 102°15′E / 3.800°S 102.250°E / -3.800; 102.250
ประเทศ อินโดนีเซีย
เมืองหลักเบิงกูลู
การปกครอง
 • ผู้ว่าการโรฮีดิน เมอร์ชะฮ์
พื้นที่
 • ทั้งหมด19,919.33 ตร.กม. (7,690.90 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2010)
 • ทั้งหมด1,813,393 คน
 • ความหนาแน่น91 คน/ตร.กม. (240 คน/ตร.ไมล์)
ชาติพันธุ์
 • ชาติพันธุ์ชาวเรอจัง (60.4%), ชาวชวา (22.3%), ชาวเซอราไว (17.9%), ชาวเลิมบัก (4.9%), ชาวปาเซอมะฮ์ (4.4%), ชาวมีนังกาเบา (4.3%), ชาวมลายู (3.6%), ชาวซุนดา (3%), ชาวบาตัก (2%) [1]
 • ศาสนาอิสลาม, โรมันคาทอลิก, โปรเตสแตนต์, ฮินดู, พุทธ
 • ภาษาภาษาเรอจัง, ภาษาเบิงกูลู, ภาษาอินโดนีเซีย
เขตเวลาWIB (UTC+7)
เว็บไซต์www.bengkuluprov.go.id

ประวัติศาสตร์ แก้

ก่อนที่อังกฤษจะเข้ามานั้น เบิงกูลูเป็นเมืองเล็ก ๆ อยู่บนเส้นทางเดินเรือผ่านช่องแคบซุนดา ชนส่วนใหญ่เป็นชาวมีนังกาเบา ชาวมลายู และชาวชวา เบิงกูลูเคบเป็นส่วนหนึ่งของศรีวิชัย เมื่อศรีวิชัยเสื่อมลงก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรมีนังกาเบาในสุมาตราตะวันตกต่อมาอยู่ภายใต้อิทธิพลของอาณาจักรมัชปาหิต และเมื่อศาสนาอิสลามแพร่มาถึงบริเวณนี้ ชาวเบิงกูลูส่วนใหญ่ก็หันมานับถือศาสนาอิสลาม

จนถึง พ.ศ. 2225 เมื่อเนเธอร์แลนด์ได้ครองอำนาจในบันเติน และขับไล่ชาวอังกฤษออกมา บริษัทอินเดียตะวันออกแห่งอังกฤษได้เสาะหาทำเลใหม่ ก่อนจะเลือกเบิงกูลูเป็นที่ตั้งสถานีการค้าแห่งใหม่ และได้แผ่ขยายอิทธิพลออกไปยังบริเวณใกล้เคียง เช่น นาตัล ตับปานูลี ปาดัง เนเธอร์แลนด์พยายามคัดค้านแต่ไม่มาสามารถต่อต้านอังกฤษได้ เบิงกูลูได้กลายเป็นคู่แข่งของเมืองจาการ์ตาที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเนเธอร์แลนด์ในที่สุด หลังจากสงครามในยุโรปสิ้นสุดลงใน พ.ศ. 2358 อังกฤษได้ประนีประนอมกับเนเธอร์แลนด์ และนำไปสู่การทำสนธิสัญญาใน พ.ศ. 2367 อังกฤษยกเบิงกูลูให้เนเธอร์แลนด์ และเนเธอร์แลนด์จะยกดินแดนของเนเธอร์แลนด์ในคาบสมุทรมลายูให้อังกฤษ

หลังจากเบิงกูลูมาอยู่ภายใต้การปกครองของเนเธอร์แลนด์แล้ว กลับหมดความสำคัญทางการค้า กลายเป็นสถานที่ใช้กักขังนักโทษ เมื่ออินโดนีเซียได้รับเอกราช เบิงกูลูได้เป็นจังหวัดหนึ่งของอินโดนีเซีย

หน่วยการบริหาร แก้

พื้นที่จังหวัดเบิงกูลูแบ่งออกเป็น 9 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 1 นครหรือโกตา และ 129 ตำบลหรือเกอจามาตัน[2][3]

อำเภอ
นคร

อ้างอิง แก้

  1. Bengkulu Lumbung Nasionalis yang Cair. epaper.kompas.com. February 11, 2009.
  2. Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
  3. "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
  • สุพรรณี กาญจนัษฐิติ. เบงกูลู ใน สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กทม.ราชบัณฑิตยสถาน. 2539. หน้า 427 – 430