อาณาจักรมัชปาหิต
อาณาจักรมัชปาหิต เป็นอาณาจักรในชวาตะวันออก มีอำนาจอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1293 ถึงประมาณ ค.ศ. 1527. กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งมัชปาหิต คือ ฮะยัม วูรุ (Hayam Wuruk) ครองราชย์ ในช่วง ค.ศ. 1350 - 1389 นับเป็นยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของอาณาจักรแห่งนี้ โดยได้ขยายอำนาจไปทั่วแหลมมลายูตอนใต้ บอร์เนียว สุมาตรา บาหลี และฟิลิปปินส์
อาณาจักรมัชปาหิต | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค.ศ.1292–1527 | |||||||||||||
 ธงชาติ
| |||||||||||||
![[1]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Majapahit_Empire.svg) | |||||||||||||
| เมืองหลวง | มัชปาหิต (บางครั้งเรียกตามชื่อสันสกฤตว่า วิลวาติกตา) (ปัจจุบัน โตรวูลาน), ดาหา (เกดิริสมัยใหม่) | ||||||||||||
| ภาษาทั่วไป | ชวาเก่า (ทั่วไป), สันสกฤต (ทางศาสนา) | ||||||||||||
| ศาสนา | ฮินดู, พุทธ, เกจาเวิน, วิญญาณนิยม, อิสลาม[2]: 19 | ||||||||||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||||||
| ราชา | |||||||||||||
• 1295–1309 | ระเด่น วิชัย | ||||||||||||
• 1334–1389 | ฮะยัม วูรุ | ||||||||||||
• 1498–1527 | กิรินดราวาร์ดานา (คิรินทรวัฒนะ) | ||||||||||||
| มหาปติห์ | |||||||||||||
• c. 1336–1364 | กาชาห์ มาดา | ||||||||||||
| ประวัติศาสตร์ | |||||||||||||
• สถาปนา | 10 พฤศจิกายน[3] ค.ศ.1292 | ||||||||||||
• สุลต่านเดอมะล้มบัลลังก์ | 1527 | ||||||||||||
| สกุลเงิน | เกอเป็ง[4] | ||||||||||||
| |||||||||||||
![สุริยะ มัชปาหิต[i]ของ](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Surya_Majapahit_Gold.svg)
มัชปาหิตนั้น เป็นอาณาจักรฮินดูแห่งสุดท้ายในหมู่เกาะมลายู ก่อนนี้มีอาณาจักรศรีวิชัย และได้ขยายอำนาจสู่หมู่เกาะต่าง ๆ ในภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้
ผู้สถาปนาอาณาจักรมัชปาหิต ก็คือ เกอร์ตาราชสา (Kertarajasa) หรือ ระเด่นวิชัย ลูกเขยของกษัตริย์แห่งอาณาจักรสิงหะส่าหรี ซึ่งอยู่บนเกาะชวาเช่นกัน หลังจากสิงหสารีแผ่อำนาจกว้างไกลจนกลุ่มศรีวิชัยต้องถอยออกไปจากเกาะชวา ใน ค.ศ. 1290 อำนาจอันยิ่งใหญ่ของสิงหสารีก็เป็นที่สนใจแก่กุบไลข่านในจีน[5] ซึ่งได้ส่งทูตมาขอเครื่องราชบรรณาการ ในเวลานั้นการ์ตะนคร ผู้ปกครองอาณาจักรสิงหสารีทรงปฏิเสธที่จะส่งมอบเครื่องราชบรรณาการ กุบไลข่านจึงส่งกองเรือถึง 1,000 ลำมาประชิดชายฝั่งชวา ในปี ค.ศ. 1293[6]
อ้างอิง แก้
- ↑ Hall, D. G. E. (1965). "Problems of Indonesian Historiography". Pacific Affairs. 38 (3/4): 353. doi:10.2307/2754037. JSTOR 2754037.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อricklefs - ↑ Mahandis Y. Thamrin (September 2012). "10 November, Hari Berdirinya Majapahit" (ภาษาอินโดนีเซีย). National Geographic Indonesia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-05-26. สืบค้นเมื่อ 27 May 2015.
- ↑ Ooi, Keat Gin, บ.ก. (2004). Southeast Asia: a historical encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor (3 vols). Santa Barbara: ABC-CLIO. ISBN 978-1576077702. OCLC 646857823. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-08. สืบค้นเมื่อ 2019-02-27.
- ↑ Muljana, Slamet (2006). Menuju puncak kemegahan: sejarah kerajaan Majapahit (Cetakan 2 ed.). Yogyakarta: LKiS. ISBN 978-979-8451-35-5.
- ↑ "10 November, Hari Berdirinya Majapahit". web.archive.org. 2015-05-26. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-05-26. สืบค้นเมื่อ 2021-08-09.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- ประวัติย่อของอาณาจักรมัชปาหิต
- ประวัติของอาณาจักรมัชปาหิต
- ประวัติศาสตร์อินโดนีเซีย จากสมัยโบราณ จวบจนปัจจุบัน เก็บถาวร 2007-02-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |
- ↑ Surya Majapahit (the Sun of Majapahit) is the emblem commonly found in Majapahit ruins. It served as the symbol of the Majapahit empire.