จักรพรรดิซ่งกวังจง

ซ่งกวังจง (จีน: 宋光宗; พินอิน: Sòng Guāngzōng; 30 กันยายน ค.ศ. 1147 – 17 กันยายน ค.ศ. 1200) ชื่อตัวว่า จ้าว ตุน (จีนตัวย่อ: 赵惇; จีนตัวเต็ม: 趙惇; พินอิน: Zhào Dūn) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 12 ของราชวงศ์ซ่ง (宋朝) แห่งจักรวรรดิจีน และเมื่อแบ่งราชวงศ์ซ่งออกเป็นสมัยเหนือกับสมัยใต้ นับเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 3 ของราชวงศ์ซ่งใต้ (南宋朝) เสวยราชย์ตั้งแต่ ค.ศ. 1189 จนสละราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 1194

ซ่งกวังจง
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ซ่ง
ครองราชย์18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1189 – 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1194
ราชาภิเษก18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1189
ก่อนหน้าจักรพรรดิซ่งเซี่ยวจง (宋孝宗)
ถัดไปจักรพรรดิซ่งหนิงจง (宋寧宗)
ประสูติ30 กันยายน ค.ศ. 1147(1147-09-30)
จ้าว ตุน (趙惇)
สวรรคต17 กันยายน ค.ศ. 1200(1200-09-17) (52 ปี)
รัชศก
เช่าซี (紹熙; ค.ศ. 1190–1194)
พระสมัญญานาม
จักรพรรดิสฺวินเต้า เซี่ยนเหริน หมิงกง เม่าเต๋อ เวินเหวิน ชุ่นอู่ เชิ่งเจ๋อ ฉือเซี่ยว (循道憲仁明功茂德溫文順武聖哲慈孝皇帝)
พระอารามนาม
กวังจง (光宗)
ราชวงศ์สกุลจ้าว
พระราชบิดาจักรพรรดิซ่งเซี่ยวจง
พระราชมารดานางกัว (郭氏)

จ้าว ตุน เป็นโอรสองค์ที่ 3 ของจ้าว เชิ่น (趙昚) ซึ่งเสวยราชย์เป็นจักรพรรดิซ่งเซี่ยวจง (宋孝宗) กับนางกัว (郭氏) ชายาคนแรกของจ้าว เชิ่น ผู้ซึ่งเมื่อเสียชีวิตแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระมเหสี ฐานันดรศักดิ์ว่า "เฉิงมู่หฺวังโฮ่ว" (成穆皇后)

ในวัยเด็ก จ้าว ตุน เป็นโรคอารมณ์สองขั้วหรือโรคประสาทขั้นรุนแรง[1]

ค.ศ. 1189 จ้าว ตุน อายุได้ 42 ปี จ้าว เชิ่น บิดาของเขา สละราชสมบัติให้แก่เขา แต่เมื่อครองราชย์ไปได้สักพัก จ้าว ตุน กลับติดสุรายาเมาจนจิตฟั่นเฟือน[1] ครั้นบิดาสิ้นลงใน ค.ศ. 1194 เขาก็ไม่ยอมร่วมกระบวนแห่ศพ เพราะถูกหลี่ เฟิ่งเหนียง (李鳳娘) มเหสีของเขา ยุยง ดังนั้น อู๋ไท่โฮ่ว (吳太后) ย่าบุญธรรมของเขา จึงบีบให้เขาสละราชสมบัติให้จ้าว โค่ว (趙擴) บุตรชาย ขึ้นสืบราชสมบัติต่อเป็นจักรพรรดิซ่งหนิงจง (宋寧宗) หลังจากนั้น จ้าว ตุน ประสบภาวะทางจิตจนล้มป่วยหนัก เชื่อกันว่า เป็นสาเหตุให้เขาถึงแก่ชนมชีพใน ค.ศ. 1200 ณ เช่าซิง (绍兴) ในเจ้อเจียง (浙江)[1]

ครอบครัว

แก้
บิดามารดา
  • บิดา: จ้าว เชิ่น (趙昚; ค.ศ. 1127–1194) ซึ่งเสวยราชย์เป็นจักรพรรดิซ่งเซี่ยวจง (宋孝宗)
  • มารดา: นางกัว (郭氏; ค.ศ. 1126–1156) ชายาคนแรกของจ้าว เชิ่น ผู้ซึ่งเมื่อเสียชีวิตแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระมเหสี ฐานันดรศักดิ์ว่า "เฉิงมู่หฺวังโฮ่ว" (成穆皇后)
คู่ครองและบุตร
  • พระสนมหฺวาง (貴妃黃氏 ค.ศ. –1191)
    • ทารกที่ไม่กำเนิด (ค.ศ. –1191)
  • หญิงไม่ทราบนาม
    • มีบุตรหญิง 3 คน ได้เป็นเจ้าหญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "เหวินอันกงจู่" (文安公主), "เหอเจิ้งกงจู่" (和政公主), และ "ฉีอันกงจู่" (齊安公主)

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 1.2 Davis, Richard L. "Troubles in Paradise: the Shrinking Royal Family in the Southern Song" (PDF). National Palace Museum. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-01-12. สืบค้นเมื่อ 2018-10-07.