คาร์โล รีโกลี (อิตาลี: Carlo Rigoli, 7 พฤศจิกายน 2426 – 14 ธันวาคม 2507) เป็นจิตรกรชาวอิตาลีที่เดินทางเข้ามาทำงานในสยามตั้งแต่ปลายรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว[1]

ประวัติ แก้

คาร์โล รีโกลี เกิดเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน 2426 ที่เมืองเซสโต ฟิออเรนติโน เป็นบุตรคนที่ 3 ในบรรดาพี่น้อง 5 คนของ โจซาฟิต รีโกลี กับ ปัลมิรา อินโนเซนติ โดยครอบครัวของเขาจัดเป็นครอบครัวที่มีฐานะ มีอันจะกิน เดิมครอบครัวจะให้เขาออกบวชเป็นพระในศาสนาคริสต์ตามธรรมเนียม

แต่เนื่องจากเมืองเซสโต ฟิออเรนติโน บ้านเกิดของเขาเป็นแหล่งผลิตเครื่องกระเบื้องพอร์ซเลนและเซรามิคที่สำคัญและตั้งอยู่ใกล้กับสถานที่สำคัญทางศาสนา ประวัติศาสตร์ และศิลปะมากมาย เขาจึงเบนเข็มจากสายศาสนาเข้าสู่สายศิลปิน

รับราชการในสยาม แก้

รีโกลีได้รับการชักชวนจากกาลีเลโอ กีนี จิตรกรชื่อดังให้เข้ามาทำงานในสยามในปลายรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทั้งสองเดินทางถึงสยามในปี 2453 ซึ่งงานแรกของรีโกลีที่ได้รับมอบหมายคือวาดภาพพระราชกรณียกิจของพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์จักรี ทั้ง 6 รัชกาลบนโดมในพระที่นั่งอนันตสมาคม นอกจากนี้เขายังต้องวาดภาพจากพระเวสสันดรชาดก แบบเฟรสโกหรือปูนเปียกบนผนังในพระอุโบสถวัดราชาธิวาสราชวรวิหาร ที่ออกแบบโดยสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าจิตรเจริญ กรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ตกแต่งพระราชวัง และวาดภาพเหมือนบุคคลสำคัญอีกด้วย นอกจากนี้รีโกลียังเป็นอาจารย์ถ่ายทอดวิชาให้กับเหม เวชกร จิตรกรชื่อดังและราชาเรื่องผีของไทย

เดินทางกลับอิตาลี แก้

รีโกลีเดินทางออกจากสยามในช่วงก่อนเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 กลับไปพำนักที่บ้านเกิดและถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม 2507 ขณะอายุได้ 81 ปี

ผลงาน แก้

  • ภาพวาดแบบเฟรสโกเรื่องพระเวสสันดรชาดกบนผนังพระอุโบสถวัดราชาธิวาสราชวรวิหาร

เกียรติยศ แก้

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้

อ้างอิง แก้