การบริโภค (เศรษฐศาสตร์)

การบริโภค นิยามว่าเป็นการใช้จ่ายเพื่อการได้รับมาซึ่งอรรถประโยชน์ เป็นแนวคิดสำคัญทางเศรษฐศาสตร์ และได้มีการศึกษาในสังคมศาสตร์อื่น ๆ อีกมากมาย สิ่งนี้มักจะมีมองในทางตรงกันข้ามกับการลงทุน ซึ่งจ่ายเพื่อทำให้ได้รับรายได้ในอนาคต

ผู้คนซื้อ เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้าน ที่ ห้างสรรพสินค้า ใน กรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย

สำนักวิชาของเศรษฐกรที่แตกต่างกันนิยามการบริโภคแตกต่างกัน นักเศรษฐศาสตร์กระแสหลัก นิยามว่าเป็นเพียงการซื้อขั้นสุดท้ายของการผลิตสินค้าและบริการที่ผลิตขึ้นใหม่โดยปัจเจกบุคคลเพื่อใช้ในการบริโภคได้ทันที ในขณะที่ประเภทอื่น ๆ ของค่าใช้จ่าย — โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การลงทุนในสินค้าคงที่, การบริโภคสินค้าระดับกลาง และการใช้จ่ายภาครัฐ - จะอยู่ในประเภทอื่น (ดู ทางเลือกของผู้บริโภค ) เศรษฐกรคนอื่น ๆ นิยามการบริโภคกว้างมากขึ้น เป็นผลรวมของกิจกรรมทางเศรษฐกิจทั้งหมดที่ไม่เกี่ยวข้องกับการออกแบบ การผลิตและ การตลาด ของ สินค้าและบริการ (เช่นการเลือก การรับมาใช้ การใช้ การกำจัด และการนำมาใช้ใหม่สินค้าและบริการ

เศรษฐกรให้ความสนใจเป็นพิเศษในความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคและรายได้ ตามที่ได้สร้างแบบจำลองโดยใช้ฟังก์ชันการบริโภค

เศรษฐศาสตร์เชิงพฤติกรรม ฟังก์ชันการบริโภคของเคนส์

ฟังก์ชั่นการบริโภคของเคนส์เป็นที่รู้จักกันในชื่อสมมติฐานรายได้สัมบูรณ์ เนื่องจากการบริโภคขึ้นอยู่กับรายได้ในปัจจุบันและไม่สนใจรายได้ในอนาคต (หรือขาดแคลน) ข้อวิจารณ์ของสมมติฐานนี้นำไปสู่การพัฒนา สมมติฐานรายได้ถาวรของมิลตัน ฟรีดแมน และสมมติฐานวงจรชีวิตของฟรังโก โมดิจานี่

แนวทางเชิงทฤษฎีล่าสุดมักจะใช้เศรษฐศาสตร์เชิงพฤติกรรมเป็นฐานคิด และเสนอว่าว่าหลักเชิงพฤติกรรมจำนวนหนึ่งสามารถนำมาใช้เป็นรากฐานทางเศรษฐศาสตร์จุลภาคสำหรับฟังก์ชั่นการบริโภคมวลรวมเชิงพฤติกรรม

การบริโภคและการผลิตในครัวเรือน

การบริโภคมวลรวมเป็นส่วนประกอบของอุปสงค์มวลรวม

การบริโภคถูกนิยามโดยนำไปเปรียบเทียบกับการผลิต ตามธรรมเนียมของสำนักวิชาเศรษฐศาสตร์ครัวเรือนของโคลัมเบีย ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนามเศรษฐศาสตร์ครัวเรือนใหม่ การบริโภคในเชิงพาณิชย์จะต้องนำไปวิเคราะห์ในบริบทของการผลิตในระดับครัวเรือน ต้นทุนค่าเสียโอกาสของเวลาส่งผลกระทบต่อต้นทุนของการทดแทนการผลิตในบ้าน และท้ายที่สุดกระทบต่ออุปสงค์ต่อสินค้าและบริการเชิงพาณิชย์ ความยืดหยุ่นของอุปสงค์สำหรับสินค้าอุปโภคบริโภคก็เป็นฟังก์ชันของผู้ที่ทำงานบ้านในบ้านและคู่สมรสของพวกเขาชดเชยพวกเขาด้วยต้นทุนค่าเสียโอกาสในการผลิตภายในบ้านอย่างไร

ดูเพิ่มเติม

• อุปสงค์มวลรวม
• หนี้ผู้บริโภค
• การจำแนกประเภทของการบริโภคส่วนบุคคลตามวัตถุประสงค์ (COICOP)
• ทางเลือกของผู้บริโภค
• การคุ้มครองผู้บริโภค
• สมมติฐานวัฎจักรชีวิต
• การวัดรายได้ประชาชาติและผลผลิต
• การบริโภคที่มากเกินไป
• สมมติฐานรายได้ถาวร
• รายการของตลาดผู้บริโภคที่ใหญ่ที่สุด