กัณหา เคียงศิริ

กัณหา เคียงศิริ (26 กุมภาพันธ์ 2454 - 23 มิถุนายน 2542) นักเขียนหญิงที่มีชื่อเสียงของไทย ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปีพ.ศ. 2529 มีนามปากกาว่า ก.สุรางคนางค์

กัณหา เคียงศิริ
ก.สุรางคนางค์ในบั้นปลายชีวิต
เกิด	26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2454 เมืองนนทบุรี ประเทศสยาม
เสียชีวิต	23 มิถุนายน พ.ศ. 2542 (88 ปี) กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
นามปากกา	ก.สุรางคนางค์ รสมาลิน
อาชีพ	นักเขียน
รางวัลสำคัญ	พ.ศ. 2529 - ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (นวนิยาย)
คู่สมรส	ปกรณ์ บูรณปกรณ์ เล็ก เคียงศิริ

กัณหา เคียงศิริ เดิมชื่อ ชื้น วรรธนะภัฎ เขียนในแนวสัจนิยม ยึดถือความสมจริง มีผลงานเขียน 200 เรื่อง คือ นวนิยายเรื่องสั้น 100 เรื่อง นวนิยายเรื่องยาว 45 เรื่อง เรื่องแปล 1 เรื่อง บทละคร 3 เรื่อง บทร้อยกรอง 1 ชิ้น และสารคดีหลายเรื่อง

นอกจากเป็นนักเขียนนวนิยายแล้ว ก.สุรางคนางค์ยังเป็นนักเขียนคอลัมน์และนักไขปัญหา เคยเป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์"เมืองทอง"รายวัน และผู้อำนวยการ"นารีนารถ"รายสัปดาห์ เจ้าของสำนักพิมพ์รสมาลิน ราชวิถี

ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์เบญจมาภรณ์มงกุฎไทย และเบญจมาภรณ์ช้างเผือก ใน ปี พ.ศ. 2495 และ 2497 ตามลำดับ และเคยเป็นกรรมการฝ่ายจรรยามารยาทของสภาวัฒธรรมแห่งชาติ

ประวัติ

ก.สุรางคนางค์ เกิด ณ คลองบางกอกใหญ่ ปากคลองนางลำเจียก จังหวัดนนทบุรี (ปัจจุบันเป็นเขตหนึ่งของกรุงเทพมหานคร) เป็นบุตรีของขุนตำรวจโทพระยาสุริยะภักดี (บุญช่วย วรรธนะภัฎ) ข้าราชการในสำนักตำรวจหลวง และนางสุริยะภักดี (หวั่น) เป็นบุตรคนแรกในจำนวน 3 คน น้องชายชื่อชาลี น้องสาวชื่อดารา ชื่อ "กัณหา" พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าพระราชทานให้เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2462

ระหว่างอายุ 15-16 ปี เคยเข้าไปอยู่ในวังสวนสุนันทา ก.สุรางคนางค์ได้รับการศึกษาจากโรงเรียนเซนต์ฟรังซิสซาเวียร์คอนแวนต์ และสำเร็จระดับมัธยมปีที่ 8 จากโรงเรียนราชินีบน เคยเรียนภาษาอังกฤษกับแหม่ม และเรียนภาษาฝรั่งเศสกับพระเรี่ยมวิรัชพากย์ สำเร็จแล้วเป็นครูโรงเรียนราชินี สอนภาษาไทยประจำชั้น ม. 6 อยู่ 3 ปี และเคยถวายพระอักษรสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี

ก.สุรางคนางค์ ชอบการประพันธ์ตั้งแต่อยู่ ม.6 เขียนเรื่องสั้นเรื่องแรก ชื่อ "มาลินี" โดยใช้นามปากกาจากชื่อย่อตามด้วยคำประพันธ์ที่ชอบ เกิดเป็นนามปากกา "ก.สุรางคนางค์" ลงในเดลิเมล์วันจันทร์ นวนิยายเรื่องแรก คือ "กรองกาญจน์" โด่งดังในหมู่นักอ่านด้วยเรื่อง "หญิงคนชั่ว" ในปี พ.ศ. 2480 ช่วงระยะสงครามโลกครั้งที่สอง "บ้านทรายทอง"เป็นที่นิยม จนสร้างเป็นละครและภาพยนตร์ ตามมาด้วย "ดอกฟ้า" และ"โดมผู้จองหอง" จนกระทั่ง ถึง "เขมรินทร์-อินทิรา"

ก.สุรางคนางค์ สมรสกับ ป.บูรณปกรณ์ (ปกรณ์ บูรณปกรณ์ หรือนามเดิม ป่วน บูรณศิลปิน) เมื่อ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2479 มีหม่อมเจ้าพิจิตรจิรภา เทวกุล ประทานงานสมรสให้ เนื่องจากบิดาไม่ยอมให้แต่งงานเพราะรังเกียจอาชีพนักเขียนไส้แห้งของป.บูรณปกรณ์ มีธิดาและบุตร 2 คน คือ นุปกรณ์ (ตุ๊ดตู่) และกิติปกรณ์ (ติ๊ดตี่) เมื่อ ป.บูรณปกรณ์ถึงแก่กรรม(พ.ศ. 2495)แล้ว ต่อมาจึงสมรสใหม่ กับเล็ก เคียงศิริ

ก.สุรางคนางค์ถึงแก่กรรมด้วยโรคชรา เมื่อเช้าวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2542 ที่บ้านซอยอ่อนนุช

ผลงานที่พิมพ์เผยแพร่แล้ว

• รักประกาศิต และ ภูชิชย์ นริศรา
• บ้านทรายทอง และ พจมาน สว่างวงศ์
• ดอกฟ้า และ โดมผู้จองหอง
• หญิงคนชั่ว
• ธารโศก
• รอยจารึก รุ่งอรุณ
• ค่าของชีวิตสาว
• ถ่านไฟเก่า
• กุหลาบแดง
• ปราสาทรัก
• คุณครูอินทิรา และ เขมรินทร์ อินทิรา
• จุดหมายปลายทาง
• ปัทมา วรารักษ์
• ปิ่นไพร
• ทางสายเปลี่ยว
• นี่แหละรัก
• ภายใต้ดวงดาว
• คู่ครอง
• แรงอธิษฐาน
• สุภาพบุรุษชาวดิน
• ปราสาททราย
• คุณหญิงพวงแข
• ราชาวดีสีม่วง
• จอมเทียน
• ชั่วชีวิตหนึ่ง
• กรองกาญจน์
• คนรักของข้าพเจ้า
• เกิดมาชั่ว
• ชุมทางรัก
• รุ่งอรุณ
• หมอภัคพงศ์

ผลงานที่ได้รับสร้างเป็นละครโทรทัศน์

• รักประกาศิต และ ภูชิชย์ นริศรา ออกอากาศทางสถานี ช่อง 3 เอสดี
• บ้านทรายทอง และ พจมาน สว่างวงศ์ ออกอากาศทางสถานี ช่อง 7 เอชดี
• สุภาพบุรุษชาวดิน ออกอากาศทางสถานี ช่อง 7 เอชดี

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2497 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 5 เบญจมาภรณ์ช้างเผือก (บ.ช.)
• พ.ศ. 2495 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 5 เบญจมาภรณ์มงกุฎไทย (บ.ม.)

แหล่งข้อมูลอื่น

• Harrison, R. (1999). The Madonna and the Whore: Self/“Other” Tension in the Characterization of the Prostitute by Thai Female Auther. in P.A. Jackson & N.M. Cook (eds.), Genders & Sexualities in Modern Thailand (pp. 168–190). Chiang Mai: Silkworm Books.