จังหวัดธนบุรี

จังหวัดธนบุรี เป็นจังหวัดในอดีตที่อยู่ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา ตรงข้ามกับจังหวัดพระนคร ซึ่งมีมาตั้งแต่สมัยกรุงธนบุรี จนกระทั่ง พ.ศ. 2514 ได้มีการรวมจังหวัดธนบุรีกับจังหวัดพระนคร เป็น นครหลวงกรุงเทพธนบุรี และเปลี่ยนชื่อเป็นกรุงเทพมหานครเมื่อปี พ.ศ. 2515

จังหวัดธนบุรี
จังหวัด
พ.ศ. 2310 – 2514
ศาลาทรงไทย 3 หลังติดกันที่อยู่ข้างวัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร ซึ่งปัจจุบันเป็นที่ทำการสำนักเทศกิจ กรุงเทพมหานคร และสำนักงานสัสดีกรุงเทพมหานคร เดิมเป็นศาลาว่าการจังหวัดธนบุรี
ตรา
ยุคทางประวัติศาสตร์	กรุงธนบุรีถึงสงครามเย็น
• ก่อตั้ง	28 ธันวาคม พ.ศ. 2310
• สถาปนา	3 ตุลาคม พ.ศ. 2313
• สิ้นสุดกรุงธนบุรี	6 เมษายน พ.ศ. 2325
• ย้ายราชธานี	21 เมษายน พ.ศ. 2325
• รวมกับจังหวัดพระนคร	22 ธันวาคม พ.ศ. 2514
ก่อนหน้า ถัดไป เมืองบางกอก นครหลวงกรุงเทพธนบุรี
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ไทย

ในอดีต กรุงธนบุรี หรือ จังหวัดธนบุรี เป็นราชธานีไทย ในระหว่างปี พ.ศ. 2310 - 2325 โดยตั้งอยู่ ณ ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยาที่เมืองธนบุรีเดิม หลังจากกรุงศรีอยุธยาต้องเสียกรุงแก่พม่า เมื่อ พ.ศ. 2310 แล้ว สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ก็ได้ทรงสถาปนาราชธานีแห่งใหม่ขึ้น พระราชทานนามว่า "กรุงธนบุรีศรีมหาสมุทร" เมื่อจุลศักราช 1130 ปีชวด สัมฤทธิศก ตรงกับ พ.ศ. 2310 จวบจนถึง พ.ศ. 2325 นับเป็นเวลาแห่งราชธานีเพียง 15 ปีเท่านั้น

การบริหารราชการ

จังหวัดธนบุรี มีอำเภอจำนวน 9 อำเภอ

แผนที่แนบท้ายพระราชบัญญัติกำหนดเขตจังหวัดในอ่าวไทยตอนใน พ.ศ. 2502

1. อำเภอราชคฤห์ (ธนบุรี)
2. อำเภอหงสาราม (บางกอกใหญ่)
3. อำเภอบุปผาราม (คลองสาน)
4. อำเภอตลิ่งชัน
5. อำเภอบางกอกน้อย
6. อำเภอบางขุนเทียน
7. อำเภอภาษีเจริญ
8. อำเภอหนองแขม
9. อำเภอราษฎร์บูรณะ

การปกครองส่วนท้องถิ่น

วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2480 ได้มีการตรากฎหมายจัดตั้งเทศบาลนครธนบุรี เพื่อดูแลท้องถิ่น และยังมี องค์การบริหารส่วนจังหวัดและสุขาภิบาล โดยมีศาลากลางว่าการ เป็นอาคารทรงไทยประยุกต์อยู่หน้าวัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร ติดแม่น้ำเจ้าพระยา ฝั่งธนบุรี (ปัจจุบันเป็นอาคารที่ทำการของสำนักเทศกิจ กรุงเทพมหานคร)

ตราประจำจังหวัด

จังหวัดธนบุรี ใช้ตราประจำจังหวัดเป็นรูปพระปรางค์วัดอรุณราชวรารามราชวรมหาวิหาร ออกแบบโดยกรมศิลปากร