กังต็อก
กังต็อก (อังกฤษ: Gangtok; เนปาล: गान्तोक; สิกขิม: སྒང་ཐོག་) เป็นนครเทศบาล เมืองหลวง และเมืองที่ใหญ่ที่สุดของรัฐสิกขิม ประเทศอินเดีย และยังเป็นเมืองศูนย์กลางการปกครองของเขตสิกขิมตะวันออก กังต็อกตั้งอยู่ทางตะวันออกของเทือกเขาหิมาลัย ที่ระดับความสูง 1,650 เมตร (5,410 ฟุต) กังต็อกมีประชากร 100,000 คนจากหลากหลายชาติพันธุ์ เช่น ชาวเนปาล ชาวเลปชา ชาวภูฏาน ฯลฯ โดยตั้งถิ่นฐานที่จุดสูงกว่ายอดเขาของหิมาลัยและใช้ชีวิตในสภาพภูมิอากาศที่มีอุณหภูมิไม่หนาวจัดตลอดปี กังต็อกยังเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของรัฐสิกขิม
กังต็อก | |
|---|---|
 ภาพถ่ายของกังต็อกจากกาเนชต็อกที่อยู่ใกล้ ๆ | |
  กังต็อก สถานที่ตั้งของกังต็อกในรัฐสิกขิม  กังต็อก กังต็อก (ประเทศอินเดีย) | |
| พิกัด: 27°20′N 88°37′E / 27.33°N 88.62°E | |
| ประเทศ |  อินเดีย |
| รัฐ | รัฐสิกขิม |
| เขต | สิกขิมตะวันออก |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | องค์การเทศบาล |
| • นายกเทศมนตรี | Shakti Singh Choudhary[1] (SDF) |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 19.2 ตร.กม. (7.4 ตร.ไมล์) |
| ความสูง | 1,650 เมตร (5,410 ฟุต) |
| ประชากร (2011) | |
| • ทั้งหมด | 100,286 คน |
| • ความหนาแน่น | 5,223 คน/ตร.กม. (13,530 คน/ตร.ไมล์) |
| ภาษา | |
| • ทางการ | เนปาล, สิกขิม, เลปชา, ลิมบู, เนวารี, ไร, กูรุง, มังกา, เศรปา, ตามาง, สุนุวาร์, ทิเบต และฮินดี |
| เขตเวลา | UTC+5:30 (เวลามาตรฐานอินเดีย) |
| รหัสไปรษณีย์ | 737101 |
| รหัสโทรศัพท์ | 03592 |
| ทะเบียนพาหนะ | SK-01 |
| เว็บไซต์ | http://gmcsikkim.in |
กังต็อกมีชื่อเสียงทางด้านการเป็นสถานที่แสวงบุญของชาวพุทธหลังจากที่ได้ก่อสร้างวัดเอนเชย์ ในปี ค.ศ. 1840 และ ในปี ค.ศ. 1894 ผู้ปกครองชาวสิกขิม โชกยัล ทูต็อบ นัมกยัล (Thutob Namgyal) ได้ย้ายเมืองหลวงมายังกังต็อก และช่วงต้นศตวรรษที่ 20 กังต็อกกลายเป็นจุดหยุดพักเส้นทางการค้าที่สำคัญระหว่างลาซาในทิเบตกับเมืองอื่น ๆ อย่างโกลกาตา (ขณะนั้นคือ กัลกัตตา) ในบริติชอินเดีย ต่อมาหลังจากอินเดียได้รับอิสรภาพจากอังกฤษในปี ค.ศ. 1947 สิกขิมเลือกที่จะเป็นประเทศอิสระที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข โดยมีกังต็อกเป็นเมืองหลวง ในปี ค.ศ. 1975 หลังจากรวมกับสหภาพอินเดีย กังต็อกเป็นเมืองหลวงของรัฐที่ 22 ของอินเดีย
ความหมายที่ถูกต้องของชื่อ "กังต็อก" นั้นยังไม่ชัดเจน แม้ว่าความหมายที่เป็นที่นิยมที่สุดนั้นจะหมายถึง "ยอดเนินเขา" (hill cut) ปัจจุบันกังต็อกโดดเด่นในฐานะเมืองชุมชนที่มีผู้รู้หนังสือร้อยละ 94 ของจำนวนประชากรทั้งหมด
อ้างอิง แก้
- ↑ "Gangtokmunicipalcorporation.org". Gangtokmunicipalcorporation.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2011. สืบค้นเมื่อ 30 ธันวาคม ค.ศ. 2012.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=และ|archivedate=(help)