ลัทธินิยมสถาบันพระมหากษัตริย์

(เปลี่ยนทางจาก กษัตริย์นิยม)

ลัทธินิยมสถาบันพระมหากษัตริย์ (อังกฤษ: Royalism) เป็นลัทธิที่สนับสนุนราชอาณาจักร พระมหากษัตริย์ หรือราชวงศ์ใดโดยเฉพาะ เพื่อเป็นประมุขแห่งรัฐ แนวคิดดังกล่าวมีความแตกต่างจาก ราชาธิปไตยนิยม (อังกฤษ: Monarchism) ที่สนับสนุนการปกครองแบบราชาธิปไตย แต่ต่างกันที่ไม่ได้เจาะจงพระมหากษัตริย์หรือราชวงศ์ใดโดยเฉพาะ

ในภาษาไทย บางทีเรียกลัทธินิยมสถาบันพระมหากษัตริย์ว่า กษัตริยนิยม[1] กษัตริย์นิยม[2] ลัทธินิยมเจ้า[1] นิยมเจ้า ลัทธิเจ้านิยม เจ้านิยม กระแสนิยมเจ้า[1] หรือ ราชวงศนิยม[2]

ประเทศไทย

แก้

ในประเทศไทย ลัทธินี้ปรากฏในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยแทบทุกฉบับที่มีมา เช่น ฉบับ พ.ศ. 2560 มาตรา 6 ว่า [3]

องค์พระมหากษัตริย์ทรงดำรงอยู่ในฐานะอันเป็นที่เคารพสักการะ ผู้ใดจะละเมิดมิได้
ผู้ใดจะกล่าวหาหรือฟ้องร้องพระมหากษัตริย์ในทางใด ๆ มิได้

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 1.2 ธงชัย วินิจจะกูล, 2548 : ออนไลน์.
  2. 2.0 2.1 Political Prisoners in Thailand, 2549 : ออนไลน์.
  3. รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๖๐/หมวด ๒[ลิงก์เสีย], วิกิซอร์ซ
  • ธงชัย วินิจจะกูล. (2548). วาทกรรมพระราชอำนาจหรือประชาธิปไตยแบบคิดสั้น. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: <ลิงก์>. (เข้าถึงเมื่อ: 14 กุมภาพันธ์ 2553).
  • Political Prisoners in Thailand. (2549, 13 สิงหาคม). ปกป้องและโฆษณา ลัทธิกษัตริย์นิยม. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: <ลิงก์[ลิงก์เสีย]>. (เข้าถึงเมื่อ: 14 กุมภาพันธ์ 2553).