กรดปาลมิติก
กรดปาล์มิติก (อังกฤษ: palmitic acid) หรือ กรดเฮกซะเดคาโนอิก (hexadecanoic acid) เป็นกรดไขมันอิ่มตัวที่มีสูตรเคมีคือ C16H32O2 ค้นพบครั้งแรกโดยเอดมอนด์ เฟรมี นักเคมีชาวฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1840 หลังเขาทำการทดลองกับน้ำมันปาล์ม[7] นอกจากนี้กรดปาล์มิติกยังพบในผลิตภัณฑ์นม, เนื้อสัตว์, เนยโกโก้, น้ำมันถั่วเหลืองและน้ำมันดอกทานตะวัน
| กรดปาลมิติก[1] | |
|---|---|
| |
| |
Hexadecanoic acid | |
| ชื่ออื่น | Palmitic acid C16:0 (Lipid numbers) |
| เลขทะเบียน | |
| เลขทะเบียน CAS | [57-10-3][CAS] |
| PubChem | |
| SMILES | |
| InChI | |
| ChemSpider ID | |
| คุณสมบัติ | |
| สูตรโมเลกุล | C16H32O2 |
| มวลโมเลกุล | 256.42 g mol−1 |
| ลักษณะทางกายภาพ | ผลึกสีขาว |
| ความหนาแน่น | 0.852 g/cm3 (25 °C)[2] 0.8527 g/cm3 (62 °C)[3] |
| จุดหลอมเหลว |
62.9 °C, 336 K, 145 °F |
| จุดเดือด |
351-352 °C, 272 K, -251 °F |
| ความสามารถละลายได้ ใน น้ำ | 0.46 mg/L (0 °C) 0.719 mg/L (20 °C) 0.826 mg/L (30 °C) 0.99 mg/L (45 °C) 1.18 mg/L (60 °C)[4] |
| ความสามารถละลายได้ | ละลายในเอมิลแอซิเตต, แอลกอฮอล์, CCl4,[4] C6H6 ละลายได้ดีมากใน CHCl3[3] |
| ความสามารถละลายได้ ใน เอทานอล | 2 g/100 mL (0 °C) 2.8 g/100 mL (10 °C) 9.2 g/100 mL (20 °C) 31.9 g/100 mL (40 °C)[6] |
| ความสามารถละลายได้ ใน เมทิลแอซิเตต | 7.81 g/100 g[4] |
| ความสามารถละลายได้ ใน เอทิลแอซิเตต | 10.7 g/100 g[4] |
| ความดันไอ | 0.051 mPa (25 °C)[3] 1.08 kPa (200 °C) 28.06 kPa (300 °C)[5] |
| pKa | 4.75 [3] |
| -198.6·10−6 cm3/mol | |
| ดัชนีหักเหแสง (nD) | 1.43 (70 °C)[3] |
| ความหนืด | 7.8 cP (70 °C)[3] |
| อุณหเคมี | |
| Std enthalpy of formation ΔfH |
-892 kJ/mol[5] |
เอนทัลปีมาตรฐานของการเผาไหม้ (ΔcH
|
10030.6 kJ/mol[3] |
| Standard molar entropy S |
452.37 J/mol·K[5] |
| ความจุความร้อนจำเพาะ | 463.36 J/mol·K[5] |
| ความอันตราย | |
| GHS pictograms |  [2] |
| NFPA 704 |
 1
1
0
|
| หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa | |
| สถานีย่อย:เคมี | |
กรดปาล์มิติกเป็นกรดไขมันที่ถูกผลิตขึ้นเป็นลำดับแรกในการสังเคราะห์กรดไขมันในไซโทพลาซึม การสังเคราะห์ดังกล่าวจะเปลี่ยนอะซิติลโคเอนไซม์ เอในคาร์โบไฮเดรตไปเป็นกรดไขมันผ่านเอนไซม์แฟตตีเอซิดซินเทส ผลคือทำให้กรดปาล์มิติกเป็นหนึ่งในส่วนประกอบสำคัญในร่างกายสิ่งมีชีวิต งานวิจัยหนึ่งพบว่ากรดปาล์มิติกมีปริมาณประมาณ 21-30% (โมลาร์) ในเนื้อเยื่อไขมันของร่างกายมนุษย์[8]
ในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง กองทัพสหรัฐพัฒนาเกลืออะลูมิเนียมของกรดแนฟทีนิกและกรดปาล์มิติกเป็นระเบิดนาปาล์ม[9] กรดปาล์มิติกในรูปโซเดียมปาล์มิเตตใช้เป็นส่วนประกอบของสบู่, เครื่องสำอาง, สารกันติด (release agent) และวัตถุเจือปนอาหาร[10] อย่างไรก็ตาม องค์การอนามัยโลกรายงานว่าการบริโภคกรดปาล์มิติกเสี่ยงต่อการเป็นโรคระบบหัวใจหลอดเลือด โดยอิงจากการศึกษาหลายชิ้นที่พบว่ากรดปาล์มิติกอาจมีส่วนในการเพิ่มระดับไลโพโปรตีนหนาแน่นต่ำ (LDL) ในเลือด[11]
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ Merck Index, 12th Edition, 7128.
- ↑ 2.0 2.1 "Palmitic acid". Sigma-Aldrich. สืบค้นเมื่อ June 2, 2014.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 "Palmitic acid". PubChem. สืบค้นเมื่อ February 12, 2019.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 "Palmitic acid".
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "n-Hexadecanoic acid". NIST WebBook. สืบค้นเมื่อ February 12, 2019.
- ↑ Seidell, Atherton; Linke, William F. (1952). Solubilities of Inorganic and Organic Compounds. Van Nostrand. สืบค้นเมื่อ 2014-06-02.
- ↑ "Palmitic Acid". The Dermatology Review. สืบค้นเมื่อ February 12, 2019.
- ↑ Kingsbury, K. J.; Paul, S.; Crossley, A.; Morgan, D. M. (1961). "The fatty acid composition of human depot fat". Biochemical Journal. 78: 541–550. PMC 1205373. PMID 13756126.
- ↑ "Oxford Dictionaries – napalm: definition of napalm". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-26. สืบค้นเมื่อ 2 October 2014.
- ↑ "Re-evaluation of sodium, potassium and calcium salts of fatty acids (E 470a) and magnesium salts of fatty acids (E 470b) as food additives" (PDF). EFSA Journal. สืบค้นเมื่อ February 12, 2019.
- ↑ Diet, Nutrition and the Prevention of Chronic Diseases, WHO Technical Report Series 916, Report of a Joint WHO/FAO Expert Consultation, World Health Organization, Geneva, 2003, p. 88 (Table 10)
 | บทความเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |