สะพานวิทยาสาครเสตุ
วิทยาสาครเสตุ (อังกฤษ: Vidyasagar Setu) หรือ สะพานเซกเกินด์หูคลี (อังกฤษ: Second Hooghly Bridge) เป็นสะพานเก็บค่าผ่านทาง (toll bridge) เหนือแม่น้ำหูคลี (Hooghly River) ในรัฐเบงกอลตะวันตก ประเทศอินเดีย เชื่อมเมืองโกลกาตา (หรือกัลกัตตา) กับหาวรา (Howrah) เข้าด้วยกัน
วิทยาสาครเสตุ Vidyasagar Setu | |
|---|---|
 | |
| พิกัด | 22°33′25″N 88°19′40″E / 22.55694°N 88.32778°E |
| เส้นทาง | 2 ทิศเดินรถ และเลนชนิด general-purpose 3 เลนในแต่ละทิศเดินรถ |
| ข้าม | แม่น้ำหูคลี (Hooghly River) |
| ที่ตั้ง | โกลกาตา และ หาวรา (Howrah) รัฐเบงกอลตะวันตก |
| ชื่อทางการ | วิทยาสาครเสตุ |
| ชื่ออื่น | สะพานเซกเกินด์หูคลี (Second Hooghly Bridge) |
| ผู้ดูแล | คณะกรรมการสะพานหูคลี |
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| ประเภท | สะพานขึง |
| ความยาว | 822.96 เมตร (2,700 ฟุต) |
| ความกว้าง | 35 เมตร (115 ฟุต) |
| ช่วงยาวที่สุด | 457.2 เมตร (1,500 ฟุต) |
| เคลียร์ตอนล่าง | 26 เมตร (85 ฟุต) |
| ประวัติ | |
| ผู้สร้าง | บริษัทก่อสร้าง Braithwaite Burn and Jessop จำกัด |
| วันเปิด | 10 ตุลาคม1992 |
| สถิติ | |
| การจราจรโดยเฉลี่ย | 45,000 - 61,000 คัน(กุมภาพันธ์ 2008) |
| ค่าผ่าน | ใช่ เป็นสะพานเก็บค่าขึ้น |
| ที่ตั้ง | |
 | |
วิทยาสาครเสตุมีความยาว 823 เมตร และเป็นสะพานขึงที่ยาวที่สุดในประเทศอินเดีย อย่างไรก็ตามผู้คนมักสับสนว่าสะพานนรรมทาสาม (3rd Narmada Bridge) ในรัฐคุชราตเป็นสะพานขึงที่ยาวที่สุด[1] แต่ในความเป็นจริงสะพานนรรมทาสามเป็นสะพานแบบกึ่งแขวน (extradosed bridge) ไม่ใช่สะพานแขวนโดยตรง สะพานวิทยาสาครเสตุเป็นสะพานแห่งที่สองที่สร้างขึ้นเพื่อข้ามแม่น้ำหูคลี ถัดจากสะพานแรก คือสะพานหาวรา (Howrah Bridge) หรือสะพานรพินทรเสตุ (Rabindra Setu) ซึ่งอยู่ห่างไป 3.7 กิโลเมตร (2.3 ไมล์) ทางเหนือ ชื่อของสะพานตั้งชื่อตามนักปฏิรูปการศึกษา บัณฑิตอิศวร จันทระ วิทยาสาคร (Ishwar Chandra Vidyasagar) และใช้ทุนก่อสร้ารวม 3.88 พันล้านรูปีอินเดีย ภายใต้การร่วมทุนระหว่างรัฐบาลและเอกชน[2]
ตามสถิติที่บันทึก มียานพาหนะขับบนสะพานนี้ต่ำสุดที่ 28,000 คัน และสูงสุดที่ 39,000 คันต่อวัน อย่างไรก็ตามหลังการส่งมอบอำนาจในการเก็บค่าขึ้นสะพาน (toll) จากดั้งเดิมเป็นของราชการไปให้กับหน่วยงานของเอกชนในปี 2000 จำนวนยานพาหนะได้ลดลงเหลือเพียงสูงสุดที่ 30,000 คันต่อวันในเดือนธันวาคม 2002 ต่อมาในต้นปี 2008 จำนวนยานพาหนะได้เพิ่มขึ้นเป็นขั้นต่ำ 45,000 คันถึงสูงสุด 61,000 คันต่อวัน อย่างไรก็ตาม สะพานนี้สร้างขึ้นเพื่อรองรับยานพาหนะอยู่ที่ 85,000 คันต่อวัน การบริหารรายได้จากค่าผ่านทางนั้นได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงว่ามีการโกงกินภายในและสูญเสียรายได้มหาศาล[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ Mishra, Sohit (2017-03-07). "India's longest cable-bridge in Bharuch inaugurated by PM Modi; all you need to know about the 1.4 km bridge". India.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-07-06.
- ↑ "History". Kolkata Port Trust: Government of India. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 เมษายน 2013. สืบค้นเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2011.
- ↑ "Toll". The Times of India. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 January 2017. สืบค้นเมื่อ 20 December 2014.