รัฐเบงกอลตะวันตก
รัฐเบงกอลตะวันตก (อังกฤษ: West Bengal; /bɛnˈɡɔːl/) เป็นรัฐทางตะวันออกของประเทศอินเดีย มีพื้นที่ไปตามแนวอ่าวเบงกอล มีประชากรมากกว่า 91 ล้านคน คิดเป็นรัฐที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับสี่ และมีพื้นที่มากที่สุดเป็นอันดับที่สิบสามของประเทศอินเดีย ด้วยพื้นที่ 88,752 กม² (34,267 ไมล์²) มีอาณาเขตติดต่อรัฐสิกขิม รัฐอัสสัมและประเทศภูฏานทางทิศเหนือ ติดต่อกับประเทศเนปาลทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ติดต่อกับรัฐโอริศาทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ติดต่อกับประเทศบังกลาเทศทางทิศตะวันตก และอ่าวเบงกอล มหาสมุทรอินเดียทางใต้ เมืองหลวงของรัฐคือโกลกาตา เมืองที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 7 และเป็นเขตนครที่มีประชากรมากที่สุดอันดับที่ 3ในประเทศอินเดีย
เบงกอลตะวันตก | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
 ที่ตั้งในประเทศอินเดีย | |||||||||
| ประเทศ |  อินเดีย | ||||||||
| ก่อตั้ง | 26 มกราคม 1950 | ||||||||
| เมืองหลวง | โกลกาตา | ||||||||
| เมืองใหญ่สุด | โกลกาตา | ||||||||
| อำเภอ | |||||||||
| การปกครอง | |||||||||
| • หน่วยงาน | รัฐบาลรัฐ | ||||||||
| • ผู้ว่ารัฐ | (?)[1] | ||||||||
| • มุขยปาล | Mamata Banerjee (AITC) | ||||||||
| • นิติบัญญัติ | สภานิติบัญญัติรัฐ (295) | ||||||||
| • ศาลสูง | ศาลสูงกัลกัตตา | ||||||||
| พื้นที่ | |||||||||
| • ทั้งหมด | 88,752 ตร.กม. (34,267 ตร.ไมล์) | ||||||||
| อันดับพื้นที่ | ที่ 13 | ||||||||
| ประชากร (2011)[2] | |||||||||
| • ทั้งหมด | 91,347,736 คน | ||||||||
| • อันดับ | ที่ 4 | ||||||||
| • ความหนาแน่น | 1,029 คน/ตร.กม. (2,670 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||
| เดมะนิม | เบงกาลี | ||||||||
| GSDP (2018–19)[3][4] | |||||||||
| • รวม | แม่แบบ:INRConvert | ||||||||
| • ต่อหัว | แม่แบบ:INRConvert | ||||||||
| ภาษา | |||||||||
| • ราชการ | |||||||||
| • ราชการเพิ่มเติม | ภาษาเนปาล ในสองตำบลของอำเภอดาร์จีลิง[6] in blocks, subdivisions or districts exceeding 10% of the population | ||||||||
| เขตเวลา | IST (UTC+05:30) | ||||||||
| รหัสไอเอสโอ 3166 | IN-WB | ||||||||
| ทะเบียนพาหนะ | WB | ||||||||
| HDI (2017) |  0.641 (medium) · 28th[10] | ||||||||
| การรู้หนังสือ (2011) | 77.08%[11] | ||||||||
| อัตราส่วนเพศ (2011) | 950 ♀/1000 ♂[12] | ||||||||
| ^* 294 จากการเลือกตั้ง, 1 จากการแต่งตั้ง | |||||||||
| สัญลักษณ์ของรัฐเบงกอลตะวันตก | |||||||||
| ตรา |  | ||||||||
| ภาษา |  ภาษาเบงกอล | ||||||||
| สัตว์ |  | ||||||||
| สัตว์ปีก |  | ||||||||
| ดอกไม้ |  | ||||||||
| ต้นไม้ |  | ||||||||
รัฐนี้มีความสำคัญมากโดยเฉพาะช่วงการเรียกร้องเอกราชของอินเดียซึ่งเป็นศูนย์กลางทั้งทางปัญญาและทางศิลปะในยุคนั้น[13] ในปี 1947 คณะกรรมการนิติบัญญัติเบงกอลและสภานิติบัญญัติเบงกอลได้ลงคะแนนการขีดเส้นแบ่งเบงกอลตามเส้นทางศาสนาออกเป็นสองส่วนที่ตัดขาดกัน คือ รัฐเบงกอลตะวันตก ซึ่งเป็นของประเทศฮินดูสถาน (อินเดียในปัจจุบัน) กับเบงกอลตะวันตก เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศปากีสถาน ซึ่งในภายหลังได้ประกาศเอกราชเป็นประเทศบังกลาเทศ
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ PTI (20 July 2019). "Centre appoints four new Governors, Jagdeep Dhankar now in-charge of West Bengal". The Hindu (in อังกฤษ). Archived from the original on 20 July 2019. สืบค้นเมื่อ 20 July 2019. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ "Area, population, decennial growth rate and density for 2001 and 2011 at a glance for West Bengal and the districts: provisional population totals paper 1 of 2011: West Bengal". Registrar General & Census Commissioner, India. Archived from the original on 7 January 2012. สืบค้นเมื่อ 26 January 2012. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ "MOSPI Gross State Domestic Product". Ministry of Statistics and Programme Implementation, Government of India. 28 February 2020. สืบค้นเมื่อ 26 April 2020.
- ↑ "Medium Term Fiscal Policy & Fiscal Policy Strategy Statement 2019-2020" (PDF). Government of West Bengal. p. 6. สืบค้นเมื่อ 3 May 2019.
- ↑ "Fact and Figures". www.wb.gov.in. สืบค้นเมื่อ 30 March 2018.
- ↑ "Report of the Commissioner for linguistic minorities: 52nd report (July 2014 to June 2015)" (PDF). Commissioner for Linguistic Minorities, Ministry of Minority Affairs, Government of India. pp. 85–86. Archived from the original (PDF) on 15 November 2016. สืบค้นเมื่อ 16 February 2016. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ Singh, Shiv Sahay (3 April 2012). "Official language status for Urdu in some West Bengal areas". The Hindu (in อังกฤษ). Archived from the original on 3 June 2019. สืบค้นเมื่อ 3 June 2019. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ Roy, Anirban (28 February 2018). "Kamtapuri, Rajbanshi make it to list of official languages in". India Today. Archived from the original on 30 March 2018. สืบค้นเมื่อ 30 March 2018. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ "Multi-lingual Bengal". The Telegraph. 11 December 2012. Archived from the original on 25 March 2018. สืบค้นเมื่อ 25 March 2018. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ "Sub-national HDI – Area Database". Global Data Lab (in อังกฤษ). Institute for Management Research, Radboud University. Archived from the original on 23 September 2018. สืบค้นเมื่อ 25 September 2018. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ "Sex ratio, 0–6 age population, literates and literacy rate by sex for 2001 and 2011 at a glance for West Bengal and the districts: provisional population totals paper 1 of 2011: West Bengal". Government of India:Ministry of Home Affairs. Archived from the original on 7 January 2012. สืบค้นเมื่อ 29 January 2012. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ "Sex Ratio in West Bengal". Census of India 2011. Archived from the original on 27 February 2014. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ Lochtefeld, James G (2001). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Volume 2. The Rosen Publishing Group, Inc. p. 771. ISBN 9780823931804.
.svg)
บทความเกี่ยวกับประเทศอินเดียนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่สถานีย่อย:ประเทศอินเดียและโครงการวิกิประเทศอินเดีย