เอทีอาร์ 72
เอทีอาร์ 72 เป็นอากาศยานขนาดเล็ก แบบใช้เครื่องยนต์เทอร์โบใบพัด 2 ตัว มีพิสัยบินระยะใกล้ ผลิตโดยบริษัทร่วมทุนสัญชาติฝรั่งเศส-อิตาลี เอทีอาร์ โดยพัฒนามาจากรุ่น 42 ให้มีความจุผู้โดยสาร 64-74 ที่นั่ง โดยขยายความยาวเครื่องเพิ่มขึ้น 4.53 เมตร เป็น 27.2 เมตร และขยายความกว้างของปีกเพิ่มขึ้น 2.53 เมตร เป็น 27.1 เมตร รวมถึงการเพิ่มประสิทธิภาพเครื่องยนต์ และปริมาณความจุของถังเชื้อเพลิง เอทีอาร์ 72 เปิดตัวครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ. 2529 และทดสอบการบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2531 นับจากนั้นเป็นเวลา 1 ปีเต็ม ก็เริ่มให้บริการเชิงพาณิชย์เป็นครั้งแรกด้วยสายการบินฟินน์แอร์ ในวันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2532[3]
| เอทีอาร์ 72 | |
|---|---|
| |
| เอทีอาร์ 72-500 ของบางกอกแอร์เวย์ส | |
| หน้าที่ | เครื่องบินประจำภูมิภาค |
| ประเทศผู้ผลิต | ฝรั่งเศส/อิตาลี |
| ผู้ผลิต | เอทีอาร์ |
| เที่ยวบินแรก | 27 ตุลาคม ค.ศ. 1988 |
| เริ่มใช้ | 27 ตุลาคม ค.ศ. 1989 โดย ฟินน์แอร์ |
| สถานะ | ในประจำการ |
| ผู้ใช้หลัก | วิงส์แอร์ อาซูลบราซิลเลียนแอร์ไลน์ อินดิโก แอร์นิวซีแลนด์ |
| การผลิต | ค.ศ. 1988 – ปัจจุบัน |
| จำนวนที่ถูกผลิต | 1,800 [1] |
| ค่าใช้จ่ายต่อลำ |
72-600: US$26 million (2017)[2]
|
| พัฒนาจาก | เอทีอาร์ 42 |
รุ่น แก้
_and_ATR_72-500_on_apron_at_EKRN_(Bornholm_airport).jpg)
เอทีอาร์ 72-200 แก้
72-200 เป็นรุ่นดั้งเดิม ใช้เครื่องยนต์แพรตแอนด์วิทนีย์ แคนาดา พีดับเบิลยู124บี 2400 แรงม้า มีพิสัยบินไกล 930 ไมล์ทะเล
เอทีอาร์ 72-201 แก้
72-201 เป็นรุ่นเปลี่ยนเครื่องยนต์ของ 72-200 เป็น พีดับเบิลยู127 2750 แรงม้าแทน และมีพิสัยบินไกล 820 ไมล์ทะเล สำหรับรุ่นนี้อเมริกันอีเกิลเรียกชื่อว่า 72-212
เอทีอาร์ 72-500 แก้
72-500 เป็นรุ่นที่เปลี่ยนเครื่องยนต์จาก 72-210 เป็นเครื่องยนต์ 6 ใบพัด พีดับเบิลยู127เอฟ และเพิ่มประสิทธิภาพในการบิน และปริมาณน้ำหนักบรรทุก มีพิสัยบินไกล 830 ไมล์ทะเล เดิมเรียกชื่อว่า -210เอ ส่วนอเมริกันอีเกิลเรียกว่า -212เอ
เอทีอาร์ 72-600 แก้
รุ่นอื่นๆ แก้
เอทีอาร์ ได้เปิดตัวรุ่นที่ปรับเปลี่ยนเครื่อง 72 เป็นเครื่องบินขนส่งในงานฟาร์นโบโร เมื่อปี พ.ศ. 2545[4] และมีลูกค้าอย่างเฟดเอกซ์, ดีเอชแอล และยูพีเอส นอกจากนี้ยังมีรุ่นที่ปรับจาก -500 เป็นเครื่องบินส่วนตัว พร้อมกับการตกแต่งด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ[5] และยังมีการปรับเปลี่ยนรุ่น -500 เป็นเครื่องบินตรวจการที่ใช้สำหรับทางการทหาร
ข้อมูลจำเพาะ แก้
| ข้อมูล | เอทีอาร์ 72-200 | เอทีอาร์ 72-201 | เอทีอาร์ 72-500 |
|---|---|---|---|
| นักบิน | 2 | ||
| ความจุผู้โดยสาร | 64-74 | ||
| ความยาว | 27.2 เมตร (89 ฟุต 2 นิ้ว) | ||
| ความกว้างของปีก | 27.1 เมตร (88 ฟุต 9 นิ้ว) | ||
| ความสูง | 7.65 เมตร (25 ฟุต 1 นิ้ว) | ||
| น้ำหนักสูงสุด เมื่อไม่มีเชื้อเพลิง | 20,500 กิโลกรัม (45,194 ปอนด์) | ||
| น้ำหนักสูงสุด เมื่อนำเครื่องขึ้น | 21,500 กิโลกรัม (47,300 ปอนด์) | 22,500 กิโลกรัม (49,604 ปอนด์) | |
| ความเร็วปกติ | 275 น็อต | ||
| พิสัยบิน | 1,700 กิโลเมตร (930 ไมล์ทะเล) | 1,490 กิโลเมตร (820 ไมล์ทะเล) | 1,510 กิโลเมตร (830 ไมล์ทะเล) |
| เพดานบิน | 7.6 กิโลเมตร (25,000 ฟุต) | ||
| 2× เครื่องยนต์ | PW124 แรงม้า 2160 shp | PW127 แรงม้า 2475 shp | PW127F แรงม้า 2475 shp |
เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน แก้
รุ่นที่ใกล้เคียงกัน แก้
เครื่องบินที่คล้ายกัน แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ "ATR delivers 1,000th ATR 72, best-selling regional aircraft in production today Tuesday" (Press release). ATR. 17 July 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 July 2018. สืบค้นเมื่อ 19 July 2018.
- ↑ David Kaminski-Morrow (9 May 2017). "IndiGo tentatively signs for 50 ATRs". Flight Global. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 July 2017. สืบค้นเมื่อ 9 May 2017.
- ↑ "ประวัติของเอทีอาร์". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-04-09. สืบค้นเมื่อ 2007-07-06.
- ↑ "เอทีอาร์ คาร์โก". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-04-08. สืบค้นเมื่อ 2007-07-06.
- ↑ "เอทีอาร์ วีไอพี". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-04-06. สืบค้นเมื่อ 2007-07-06.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
