โมริ โคโกโร่
โมริ โคโกโร่ (ญี่ปุ่น: 毛利 小五郎; โรมาจิ: Mōri Kogorō; ราชบัณฑิตยสภา: โมริ โคโกโร/โมริ โคโงโร) หรือชื่อในฉบับแปลภาษาอังกฤษ ริชาร์ด มัวร์ (อังกฤษ: Richard Moore) เป็นตัวละครหลักจากมังงะเรื่อง ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน แต่งโดยโกโช อาโอยามะ
| โมริ โคโกโร่ | |
|---|---|
| ตัวละครใน ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน | |
| ปรากฏครั้งแรก | ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน เล่ม 1 "นักสืบที่ตัวเล็กลง" (2537)[1] |
| สร้างโดย | โกโช อาโอยามะ |
| ให้เสียงโดย | ญี่ปุ่น:
ไทย:
|
| แสดงโดย | ทาคาโนริ จินไน |
| ประวัติ | |
| เพศ | ชาย |
| ญาติ |
|
โมริมีลูกสาวคนเดียวคือโมริ รัน ที่เกิดกับคิซากิ เอริ ภริยาที่เป็นทนายความซึ่งปัจจุบันแยกกันอยู่ ตามท้องเรื่องโมริเป็นอดีตตำรวจที่หันมาเอาดีด้วยการเป็นนักสืบเอกชน แต่ไม่เอาอ่าวเพราะมักสืบคดีผิดพลาดบ่อยครั้ง แต่หลังจากการมาของเอโดงาว่า โคนัน เด็กน้อยที่เขารับมาอุปการะ โคโกโร่สามารถไขคดีได้ถูกต้องแม่นยำขณะที่หลับ เรียกกันว่า "โคโกโร่นิทรา" (ญี่ปุ่น: 眠りの小五郎; โรมาจิ: Nemuri no Kogorō)[2] เพราะถูกโคนันยิงลูกดอกยาสลบขนาดเล็กยิงเข้าที่ท้ายทอย และให้ที่เปลี่ยนเสียงรูปหูกระต่ายไขคดีแทน
ประวัติ แก้
โมริ โคโกโร่ เคยเป็นตำรวจมาก่อนที่จะลาออกมาเป็นนักสืบเอกชน เขามักเป็นคนที่หลงตัวเอง เจ้าชู้ และชอบเล่นไพ่นกกระจอก อย่างไรก็ตาม เขามีความสามารถในด้านยูโดและยิงปืน แต่เนื่องด้วยการวิเคราะห์คดีความที่ผิดพลาดอยู่บ่อยครั้ง เอโดงาวะ โคนัน จึงใช้ลูกดอกยาสลบขนาดเล็กยิงไปที่ท้ายทอยของโมริเพื่อให้สลบ แล้วใช้เสียงพากษ์ช่วยวิเคราะห์คดีให้อยู่บ่อยครั้ง นี่จึงเป็นที่มาของฉายา "โคโกโร่นิทรา" (眠りの小五郎; Sleeping Kogorō) ที่คนทั่วไปรู้จักกันเป็นอย่างดี
ลักษณะนิสัย แก้
โคโกโร่เป็นคนที่ค่อนข้างจะหลงตัวเอง ชอบคุยโวโอ้อวด และบางครั้งก็ช่างประจบประแจง แต่โดยรวมแล้วถือว่าเป็นคนดีมากคนนึงเลยทีเดียว เขาเป็นผู้ชายห่ามๆ ที่ไม่ค่อยจะมีความโรแมนติกซักเท่าไร แม้แต่กับโมริ รัน ลูกสาวสุดรักสุดหวงของตัวเอง ก็มักจะใช้คำพูดเช่น"แกจะกรี๊ดอะไรนักหนา หนวกหูชะมัด" "เพราะแกคนเดียวเลยยัยรัน" เป็นต้น โดยรวมแล้วเขาเป็นพ่อที่รักลูกสาวมาก และมักจะกันท่าไม่ให้ใครมาจอแจกับลูกสาวเลย แม้จะเป็นคนตรงไปตรงมา และเหมือนจะคิดถึงแต่เรื่องของตัวเอง ไม่ค่อยใส่ใจผู้อื่น แต่โคโกโร่ก็ค่อนข้างจะตามใจลูกสาวมากๆเลยทีเดียว และก็ออกจะกลัวลูกสาวในบางครั้ง เพราะโมริ รัน เป็นกัปตันทีมคาราเต้ ที่หมัดหนักมาก โคโกโร่มักจะพูดไม่ดีกับโคนันอยู่เสมอ แต่ถ้าสังเกตให้ดีคำพูดที่ใช้กับโคนันไม่ได้ต่างจากที่ใช้กับรันซักเท่าไร และก็จะมีบางครั้งที่เขาแสดงอาการเป็นห่วงเอโดกาวะ โคนัน เช่นมีตอนนึงที่โคนันถูกยิงและเสียเลือดมาก รันได้ให้เลือดกับโคนันไป ตอนไปเยี่ยมโคโกโร่พูดกับโคนันว่า"แกได้เลือดยัยรันไปเยอะ แกก็ต้องหายเร็วๆนะ" และเวลารันไม่ได้ทำกับข้าวให้ เขาก็จะเป็นคนทำอาหารง่ายๆให้โคนันกินเอง เขามีคิซากิ เอริ ภรรยาคนเดียวที่ถูกต้องตามกฎหมายและเป็นแม่ของรัน ซึ่งปัจจุบันทั้งสองได้แยกกันอยู่เพราะเอริ ทนความเจ้าชู้ของโคโกโร่ไม่ไหว ความจริงแล้วทั้งสองยังรักกันอยู่มาก แต่ด้วยความทิฐิจึงชอบทำท่าอวดดีใส่กัน และพูดจาไม่ดีเวลาเจอหน้ากัน เอริมักจะทำให้โคโกโร่หงุดหงิดมากๆเสมอ เอริรักโคโกโร่และยังหลงใหลในความเป็นคนดีของเขาอยู่มาก แต่เธอเป็นผู้หญิงฉลาดและไว้ตัวจึงไม่ยอมกลับไปคืนดีกับเขาง่ายๆ โคโกโร่เองก็รักเอริมากและยกย่องให้เธอเป็นภรรยาคนเดียวและแม่ของลูก เขาอาจจะเจ้าชู้มากๆแต่ก็เพราะเป็นนิสัยผู้ชายทั่วไปที่ชอบคุยและอยู่ใกล้ผู้หญิงเซ็กซี่เท่านั้นเอง
เขาชื่นชอบไอดอลอย่าง โอกินะ โยโนะและเขาไม่เคยพลาด (หรือพยายามไม่พลาด) รายการทีวีของเธอ นอกจากนี้เขายังเก็บคอลเลกชั่นสินค้าที่เกี่ยวข้องกับโยโกะจำนวนมาก และสำนักงานและห้องนอนของเขาก็มีโปสเตอร์โยโกะด้วย เนื่องจากพฤติกรรมเจ้าชู้ของเขากับผู้หญิงที่น่าดึงดูด เขามักจะทำให้รันอับอาย และถึงแม้จะไม่ได้ระบุว่าเป็นสาเหตุว่าทำไมเอริถึงหย่ากับเขา แต่ก็เป็นหนึ่งในเหตุผลหลักว่าทำไมเธอไม่กลับมาคืนดีกับเขา โคโกโร่เป็นคนสูบบุหรี่และดื่มจัดมาก ซึ่งเป็นสาเหตุที่รันและชินิจิคิดว่าเขาเป็นคนติ๊๊งต๊องหรือบ้า
เขาไม่เคยมีความสัมพันธ์ใดเกินเลยกับผู้หญิงคนอื่นเลย เขาเคยง้อเอริอยู่ครั้งนึงหลังจากทนความคิดถึงไม่ไหว "ผมเบื่อกับข้าวฝีมือยัยรันแล้ว กลับมาเถอะนะเอริ" แต่คิซากิ เอริก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ซึ่งคนอย่างโมริ โคโกโร่ ก็ไม่มีทางเสียศักดิ์ศรีซ้ำสอง
อ้างอิง แก้
- ↑ โกโช อาโอยามะ (2555, 11 เมษายน). ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน ปะทะ องค์กรชุดดำ (เล่ม 1). กรุงเทพฯ : วิบูลย์กิจ, หน้า 45
- ↑ ตัวละครยอดนักสืบจิ๋วโคนัน
- หนังสือการ์ตูน ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน (สนพ.วิบูลย์กิจ)
- ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ "โมริ โคโกโร่" เก็บถาวร 2009-06-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- EdogawaConan.com (อังกฤษ ญี่ปุ่น)
- สยามโคนัน เก็บถาวร 2011-02-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ไทย)