ตูริน

(เปลี่ยนทางจาก โตริโน)

ตูริน[4] (อังกฤษ: Turin) หรือ ตอรีโน[4] (อิตาลี: Torino, ออกเสียง: [toˈriːno] ) เป็นเมืองหลักของแคว้นปีเยมอนเตในประเทศอิตาลี เป็นทั้งเมืองศูนย์กลางทางอุตสาหกรรมและธุรกิจของภาคเหนือของอิตาลี และยังเคยเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของอิตาลีในช่วงระหว่าง ค.ศ. 1861 ถึง 1865 พื้นที่ส่วนใหญ่ของเมืองตั้งอยู่บริเวณฝั่งตะวันตกของแม่น้ำโปใต้หุบเขาซูซา และล้อมรอบด้วยเทือกเขาแอลป์ทางตะวันตกและเนินเขาซูเปอร์กา มีประชากรประมาณ 856,745 คน (ค.ศ. 2025) และมีการประมาณการโดยองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนาว่าประชากรโดยรวมทั้งหมดจะมีประมาณ 2.2 ล้านคนในเขตปริมณฑล[5]

ตูริน

Torino
Città di Torino
ทัศนียภาพ
ทัศนียภาพ
ธงของตูริน
ธง
ตราราชการของตูริน
ตราอาร์ม
แผนที่แสดงที่ตั้งของตูริน
แผนที่
ประเทศอิตาลี
แคว้นปีเยมอนเต
จังหวัดปริมณฑลตูริน
การปกครอง
 • นายกเทศมนตรีPiero Fassino (PD)
พื้นที่[1]
 • ทั้งหมด130.17 ตร.กม. (50.26 ตร.ไมล์)
ความสูง239 เมตร (784 ฟุต)
ประชากร
 (31 August 2015)[3]
 • ทั้งหมด892,649 คน
 • ความหนาแน่น6,900 คน/ตร.กม. (18,000 คน/ตร.ไมล์)
เดมะนิมTorinese (pl. Torinesi)
เขตเวลาUTC+1 (CET)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+2 (CEST)
รหัสไปรษณีย์10100, 10121-10156
รหัสเขตโทรศัพท์011
นักบุญองค์อุปถัมภ์ยอห์นผู้ให้บัพติศมา
วันสมโภชนักบุญ24 มิถุนายน
เว็บไซต์เว็บไซต์ทางการ

ตูรินเป็นศูนย์กลางทางการเมือง การปกครองของยุโรปมายาวนาน และตั้งแต่ ค.ศ. 1563 เคยมีสถานะเป็นเมืองหลวงของดัชชีซาวอยซึ่งในขณะนั้นเป็นของราชอาณาจักรซาร์ดิเนียที่ปกครองโดยราชวงศ์ซาวอย และเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของราชอาณาจักรอิตาลีตั้งแต่ ค.ศ. 1861 ถึง 1865[6] บางครั้งเมืองตูรินถูกเรียกว่า "แหล่งกำเนิดเสรีภาพของอิตาลี" เนื่องจากเป็นศูนย์กลางทางการเมืองและทางปัญญาของรีซอร์จิเมนโตที่นำไปสู่การรวมชาติอิตาลี ทั้งยังเป็นสถานที่กำเนิดของบุคคลสำคัญ เช่น กามิลโล เบนโซ เคานต์แห่งกาวูร์[7] แม้ว่าอิทธิพลทางการเมืองเกือบทั้งหมดจะเสื่อมถอยลงในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง แต่เมืองนี้ก็เคยมีบทบาทเป็นศูนย์กลางของขบวนการต่อต้านลัทธิฟาสซิสต์รวมถึงขบวนการต่อต้านของอิตาลี เมืองตูรินจึงกลายเป็นจุดตัดสำคัญของอุตสาหกรรม พาณิชยกรรมและการค้าขายในยุโรป และเป็นส่วนหนึ่งของสามเหลี่ยมอุตสาหกรรมร่วมกับเมืองมิลานและเจโนวา และเป็นอันดับ 3 ของประเทศในแง่ความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจรองจากมิลานและโรม[8] ตูรินได้รับการจัดอันดับในฐานะเมืองระดับโลกในระดับ Gamma โดยเครือข่ายวิจัยโลกาภิวัตน์และเมืองโลก (GaWC) ใน ค.ศ. 2018 และเป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมยานยนตร์ของอิตาลี โดยเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่เฟียต, แลนเซีย และอัลฟาโรเมโอ[9]

เมืองนี้มีวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์อันยาวนาน และเป็นที่รู้จักจากหอศิลป์, ร้านอาหาร, โบสถ์ และพระราชวังมากมาย รวมถึงอุปรากร, สวนสาธารณะ, สวน, โรงละคร, ห้องสมุด, พิพิธภัณฑ์ และสถานที่อื่น ๆ และยังขึ้นชื่อในด้านศิลปะบารอก, โรโกโก, ลัทธิคลาสสิกใหม่ และนวศิลป์ จัตุรัสของเมือง ปราสาท สวนหย่อม และพระราชวังอันหรูหราหลายแห่งของเมืองตูริน เช่น Palazzo Madama ถูกสร้างขึ้นระหว่างศตวรรษที่ 16 ถึง 18 ส่วนหนึ่งของศูนย์กลางประวัติศาสตร์ของเมืองตูรินได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกภายใต้ชื่อวังและพระราชวังของราชวงศ์ซาวอย นอกจากนี้เมืองนี้ยังเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ เช่น Museo Egizio และ มอเลอันโตเนลลียานา สัญลักษณ์ทางสถาปัตยกรรมของเมืองซึ่งเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ภาพยนตร์แห่งชาติ สถานที่ท่องเที่ยวของเมืองตูรินทำให้ที่นี่เป็นหนึ่งในจุดหมายปลายทางด้านการท่องเที่ยว 250 อันดับแรกของโลก และเป็นเมืองที่ได้รับการเยี่ยมชมมากที่สุดเป็นอันดับที่ 10 ของอิตาลีใน ค.ศ. 2008

เมืองนี้ยังเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัย วิทยาลัย และสถาบันการศึกษาที่ดีที่สุดบางแห่งของอิตาลีอีกด้วย เช่น มหาวิทยาลัยตูริน ก่อตั้งขึ้นในศตวรรษที่ 15 และมหาวิทยาลัยเทคนิคตูริน[10] ตูรินยังเป็นแหล่งกำเนิดของสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมสำคัญซึ่งเป็นที่รู้จักทั่วโลก เช่น ผ้าห่อศพแห่งตูริน, จิอันดูยอตโต, แบรนด์รถยนต์เฟียต รวมทั้งเป็นบ้านของทีมฟุตบอลสำคัญสองทีมอย่างยูเวนตุส สโมสรที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติศาสตร์ฟุตบอลอิตาลี รวมถึงคู่อริอย่างสโมสรฟุตบอลโตรีโนในการแข่งขันแดร์บีเดลลาโมเล ตูรินเป็นหนึ่งในเมืองที่ถูกใช้เป็นสถานที่แข่งขันฟุตบอลโลก 1934 และ ฟุตบอลโลก 1990[11] และเป็นเจ้าภาพการแข่งขันโอลิมปิกฤดูหนาว 2006 รวมทั้งการประกวดเพลงยูโรวิชันปี 2022 และจัดการแข่งขันเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล การแข่งขันรายการใหญ่ส่งท้ายปีของสมาคมนักเทนนิสอาชีพระหว่าง ค.ศ. 2021 ถึง 2025

ภูมิอากาศ

แก้
ข้อมูลภูมิอากาศของนครตูริน
เดือน ม.ค. ก.พ. มี.ค. เม.ย. พ.ค. มิ.ย. ก.ค. ส.ค. ก.ย. ต.ค. พ.ย. ธ.ค. ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F) 25.1
(77.2)
24.8
(76.6)
27.4
(81.3)
31.0
(87.8)
32.3
(90.1)
35.6
(96.1)
36.8
(98.2)
37.1
(98.8)
32.2
(90)
30.0
(86)
22.8
(73)
21.4
(70.5)
37.1
(98.8)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) 6.6
(43.9)
9.1
(48.4)
13.4
(56.1)
16.6
(61.9)
20.7
(69.3)
24.8
(76.6)
27.9
(82.2)
27.1
(80.8)
23.0
(73.4)
17.3
(63.1)
11.1
(52)
7.6
(45.7)
17.1
(62.8)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) 2.1
(35.8)
4.3
(39.7)
8.1
(46.6)
11.1
(52)
15.5
(59.9)
19.4
(66.9)
22.4
(72.3)
21.8
(71.2)
17.8
(64)
12.4
(54.3)
6.5
(43.7)
3.1
(37.6)
12.0
(53.6)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) -2.5
(27.5)
-0.7
(30.7)
2.7
(36.9)
5.7
(42.3)
10.4
(50.7)
14.0
(57.2)
16.9
(62.4)
16.5
(61.7)
12.7
(54.9)
7.4
(45.3)
1.9
(35.4)
-1.6
(29.1)
7.0
(44.6)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F) -18.5
(-1.3)
-21.8
(-7.2)
-10.5
(13.1)
-3.8
(25.2)
-2.3
(27.9)
4.3
(39.7)
6.6
(43.9)
6.3
(43.3)
1.8
(35.2)
-3.9
(25)
-8.2
(17.2)
-13.8
(7.2)
−21.8
(−7.2)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) 47.8
(1.882)
47.1
(1.854)
72.5
(2.854)
113.3
(4.461)
145.3
(5.72)
104.3
(4.106)
70.5
(2.776)
76.1
(2.996)
83.8
(3.299)
106.1
(4.177)
69.1
(2.72)
45.1
(1.776)
981.0
(38.622)
ความชื้นร้อยละ 75 75 67 72 75 74 72 73 75 79 80 80 75
วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย (≥ 1.0 mm) 5.4 4.4 5.8 8.6 11.2 8.6 5.8 7.7 6.4 7.0 5.6 4.4 80.9
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด 111.6 118.7 158.1 180.0 195.3 219.0 260.4 223.2 168.0 142.6 105.0 108.5 1,990.4
แหล่งที่มา: Italian Air Force Meteorological Service[12][13][14]

อ้างอิง

แก้
  1. "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". สืบค้นเมื่อ 16 มีนาคม 2019.
  2. "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". สืบค้นเมื่อ 16 มีนาคม 2019.
  3. ‘City’ population (i.e. that of the comune or municipality) from [www.demo.istat.it/bilmens2012gen/index.html], ISTAT.
  4. 4.0 4.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
  5. "Wayback Machine" (PDF). 213.253.134.43. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2008-10-01. สืบค้นเมื่อ 2025-06-25.
  6. Redazione web Servizio Telematico Pubblico. "Torino Turistica - Servizio Telematico Pubblico - Città di Torino". www.comune.torino.it (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-18. สืบค้นเมื่อ 2025-06-25.
  7. "Encyclopedia of 1848 Revolutions". sites.ohio.edu. สืบค้นเมื่อ 2025-06-25.
  8. "Wayback Machine". www.regione.basilicata.it. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2004-03-18. สืบค้นเมื่อ 2025-06-25.
  9. Zamagni, Vera (1993-10-28). The Economic History of Italy 1860-1990 (ภาษาอังกฤษ). Clarendon Press. ISBN 978-0-19-159022-1.
  10. "Euromonitor Internationals Top City Destinations Ranking > Euromonitor archive". www.euromonitor.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-01-11. สืบค้นเมื่อ 2025-06-25.
  11. Macfarlane, Andy (2022-08-14). "1990 World Cup: Few Goals But Plenty Of Drama And Emotion". History Of Soccer (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2025-06-25.
  12. "Torino/Caselle (TO)" (PDF). Atlante climatico. Servizio Meteorologico. สืบค้นเมื่อ December 11, 2014.
  13. "STAZIONE 059-TORINO CASELLE: medie mensili periodo 61 - 90" (ภาษาอิตาลี). Servizio Meteorologico. สืบค้นเมื่อ December 11, 2014.
  14. "Torino Caselle: Record mensili dal 1946" (ภาษาอิตาลี). Servizio Meteorologico dell’Aeronautica Militare. สืบค้นเมื่อ December 11, 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้