แอฟริกาเหนือของอิตาลี

แอฟริกาเหนือของอิตาลี (อิตาลี: Africa Settentrionale Italiana) เป็นพื้นที่ซึ่งรวมเอาอาณานิคมและดินแดนในความปกครองของราชอาณาจักรอิตาลีในทวีปแอฟริกาเหนือ ตั้งแต่ ค.ศ. 1912 จนถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ประกอบด้วยดินแดนสองส่วนหลักคือตริโปลิเตเนียและไซเรไนกาตั้งแต่ ค.ศ. 1912 - 1934 หลังจากนั้นจึงรวมกันเป็นอิตาเลียนลิเบีย ผู้นำเผด็จการ มุสโสลินีเรียกดินแดนลิเบียในช่วงนั้นว่า "ชายฝั่งทั้งสี่ของอิตาลี" (Quarta Sponda)

แอฟริกาเหนือของอิตาลี Africa Settentrionale Italiana
1912–1943
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
แอฟริกาเหนือของอิตาลีในเดือน พ.ย. 1942 ครอบคลุมประเทศลิเบีย ตูนิเซีย และอียิปต์ฝั่งตะวันตก
สถานะ	อาณานิคม
เมืองหลวง	ตริโปลิเตเนีย
ภาษาทั่วไป	ภาษาอิตาลี ภาษาอาหรับ
ศาสนา	โรมันคาทอลิก ศาสนาอิสลาม
ประวัติศาสตร์
• สถาปนา	1912 1912
• สิ้นสภาพ	1943 1943
ก่อนหน้า ถัดไป จักรวรรดิออตโตมัน ราชอาณาจักรอียิปต์ เบย์ลิกแห่งตูนิส ไซเรไนกา ราชอาณาจักรอียิปต์ เฟซซัน ตริโปลิเตเนีย เบย์ลิกแห่งตูนิส

นับตั้งแต่ ค.ศ. 1940 - 1940 อิตาลีได้พยายามพิชิตอียิปต์และตูนิเซียเพื่อขยายพื้นที่ของแอฟริกาเหนือของอิตาลี กองทัพของจอมพลเออร์วิน รอมเมลแห่งนาซีเยอรมนีได้รุกคืบในแอฟริกาเหนือจนประสบความสำเร็จในนามของอิตาลี อิตาลีจึงได้รับส่วนแบ่งสำคัญเป็นดินแดนด้านตะวันตกของอียิปต์ในปี ค.ศ. 1941 - 1942 และตูนิเซียใน ค.ศ. 1942 - 1943 ตูนิเซียได้ถูกรวมเป็นส่วนหนึ่งของชายฝั่งทั้งสี่ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1942

ดินแดนแอฟริกาเหนือของอิตาลีได้สิ้นสภาพลงทั้งหมดจากการยึดครองของฝ่ายสัมพันธมิตรในปฏิบัติการคบเพลิงเมื่อ ค.ศ. 1943 โดยที่ตูนิเซียนั้นเป็นดินแดนสุดท้ายที่อิตาลีได้ครอบครองโดยพฤตินัยตราบจนกระทั่งกองกำลังสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรตีตูนิเซียแตกเมื่อกลางปี ค.ศ. 1943